niewysłane listy

[Alicja_Wysocka]

i cóż mi z tego nie piszesz do mnie
więc drę w kawałki do ciebie listy
na powrót składam wyrywam śmierci
mozół i męka nie znajdę wszystkich

jednym impulsem miażdżę uczucia
w białych szpargałach są nawet śmieszne
kiedy tak lecą w ostatnią podróż
cisza na trąbce grana szelestem

giną wzgardzone niepoświęcone
zarodki chęci ledwie zamysły
widać zgłupiałam powinnam spalić
miałabym w oczach chociażby iskry

 

 

[Łukasz Jasiński]

A ja dam pani taki komentarz i mam nadzieję, że nie będzie pani zła na moją skromną osobę...

 

Łukasz Jasiński 

 

 

Łukasz Jasiński 

 

Do M...

 

Precz z moich oczu!... posłucham od razu,

Precz z mego serca!... i serce posłucha,

Precz z mej pamięci!... nie tego rozkazu

Moja i twoja pamięć nie posłucha.

 

Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,

Tym szerzej koło żałobne roztoczy, -

Tak moja postać, im dalej ucieka,

Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy.

 

Na każdym miejscu i o każdej dobie,

Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,

Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,

Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.

 

Czy zadumana w samotnej komorze

Do arfy zbliżysz nieumyślną rękę,

Przypomnisz sobie: właśnie o tej porze

Śpiewałam jemu tę samę piosenkę.

 

Czy grają w szachy, gdy pierwszymi ściegi

Śmiertelna złowi króla twego matnia,

Pomyślisz sobie: tak stały szeregi,

Gdy się skończyła nasza gra ostatnia.

 

Czy to na balu w chwilach odpoczynku

Siędziesz, nim muzyk tańce zapowiedział,

Obaczysz próżne miejsce przy kominku,

Pomyślisz sobie: on tam ze mną siedział.

 

Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem

Stargane ujrzysz kochanków nadzieje,

Złożywszy książkę z westchnieniem głębokiem,

Pomyślisz sobie: ach! to nasze dzieje...

 

A jeśli autor po zawiłej probie

Parę miłośną na ostatek złączył,

Zagasisz świecę i pomyślisz sobie:

Czemu nasz romans tak się nie zakończył?...

 

Wtem błyskawica nocna zamigoce:

Sucha w ogrodzie zaszeleszczy grusza

I puszczyk z jękiem w okno zalopoce...

Pomyślisz sobie, że to moja dusza.

 

Tak w każdym miejscu i o każdej dobie,

Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,

Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,

Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.

 

Adam Mickiewicz 

Edytowane 8 godzin temu przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Annna2]

@Alicja_Wysocka  często tak robiłam pisałam listy do nieba- po śmierci Mamy.

Ale tu o innych listach- do miłości( kogoś) kto nie odwzajemnił uczucia-

a jednak tkwią te iskry skoro są te listy.

Bo czasem miłość jest nawet gdy boli- bo nie sposób ot tak się odkochać

pstryk i już nie ma? To tak nie działa

[Alicja_Wysocka]

@Annna2 Więcej niż połowę z tego co piszę, drę, bo uważam, że się nie nadają do czytania i pokazania. Zdarzyło się, nie raz przecież, że składałam od nowa, bo zrobiło mi się żal, siedziałam, składałam, pisałam pół nocy żeby podrzeć - bez sensu. 

Ale jak czytam, że Wisława Szymborska opublikowała tylko 300 wierszy, to trochę mi lżej.

Powiedziała, że ma kosz na śmieci - to ja też mam. 

 

@Hiala, @violetta, dziękuję :)

[Dagna]

@Alicja_Wysocka ładnie piszesz. Czytam te wysublimowane frazy i temat bywa w nich czasem drugorzędny, bo niezwykle miękki język jest już dużym walorem, pozdr.

[Alicja_Wysocka]

@Dagna A co masz do zarzucenia sobie? 

Też panujesz nad piórem, lubię Twoje komentarze. 

Serdeczności i podziękowania :)

[Dagna]

@Alicja_Wysocka dziękuję za dobre słowo, ale do Twojego kunsztu rymowania niewielu może się przyrównać. Trzymaj tak dalej Alu, pozdrawiam serdecznie.

[Alicja_Wysocka]

@Dagna A ja mam do siebie pretensje, też mam z kim się porównywać i chciałabym więcej i lepiej. Dziękuję Ci za życzliwość, ukłony i serdeczności :)

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Teraz rozumiem, o czym konkretnie jest ten wiersz. Rozwiązaniem jest skorzystanie z narzędzi cyfrowych. Nie trzeba drzeć tego, co się napisało, ponieważ w postaci cyfrowej można po prostu skasować, a nawet jeśli później zrobiło się czegoś szkoda, można odzyskać, np. z backupu, z chmury, albo z kosza, nie bawiąc się w klejenie całości z podartych kawałków. Ba, można nawet cofnąć się o kilka wersji wybranego dokumentu. 

 

Edytowane 5 godzin temu przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Wędrowiec.1984 Dziękuję za rady, kosz jest w tym wierszu raczej rekwizytem. ale kiedyś zawsze miałam jakiś kawalątek papieru, bo jak wpadło mi coś do głowy, zapisywałam, pisałam także w pociągu, autobusie, czy stojąc na przystanku. 

Po pewnym czasie miałam w torebce jakieś karteluszki, świstki, półżywe frazy, zwrotki czy prawie wiersze. Od czasu do czasu, trzeba było zrobić z tym jakiś porządek.

Więc czasem wychodził z tego wiersz, a czasem karmiłam kosz.

Oprócz tego, mam w komputerze brudnopisy, z których coś wybieram, przekrawam, sztukuję i takie tam... Gotowe wiersze do publikacji przekładam do plików.

Darcie w kawałki, też jest trochę symboliczne, czasem zmieniam w trakcie pisania treść, bo temat skręci mi w inną stronę.

Dzięki za pomysł i odwiedziny, pozdrawiam :)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A to szkoda.

[Wędrowiec.1984]

@Alicja_Wysocka Rozumiem. Bardzo polecam rozwiązania chmurowe. Dostęp do notatek jest wtedy wszędzie: w telefonie, w komputerze, etc... Zmiany synchronizowane i zapisywane są automatycznie, włącznie z rejestrowaniem starszych wersji, do ktorych bez problemu można się cofnąć, ale o tym już pisałem.

[Alicja_Wysocka]

@Wędrowiec.1984 Jeszcze raz dziękuję :)

@Rafael Marius, dziękuję :)

[Alicja_Wysocka]

 @Berenika97, dziękuję :)