Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

uderzył grom 
świat się zawalił  
pozostały zgliszcza

 

jak wyobrazić mam sobie tę chwilę 
gdy twoje serce już dla mnie nie bije 
mam iść do pracy może zostać w domu
lub się powiesić w kącie po kryjomu

 

Boga przeklinać przeciwności losu
wrogowi pięścią wygrażać w ten sposób 
już nigdy w życiu nie będę gromadził 
zwierząt i ludzi by potem ich zdradzić

 

czy żyć bez ciebie nauczę się kiedyś
a może zmysły postradam a wtedy 
już obojętne mi będzie co było 
życie ulotną nad wyraz jest chwilą 

 

nadzieja ponoć umiera ostatnia 
jeszcze się tli gdzieś nikły promyk światła
jeszcze są ludzie którzy wierzą święcie 
że na tym świecie kiedyś lepiej będzie
 

ja do tych ludzi nie należę zgoła
choćbyście mi dali dwa skrzydła anioła
to nic to nie zmieni - ciemność dookoła

 

 

Opublikowano

Emocje mijają, a każdy koniec świata jest jego początkiem. Ale jak się wkręcę to masakra. Szczególnie w temacie: odejście i strata, więc to wyżej to tylko pobożna teoria. ;) 

 

Dojrzewając coraz częściej sprawdzam na żywo. Energię na gdybanie zamieniam na morsowanie. Albo inne głupotki. a h... co ma być to będzie. Wskakuję do lodowatej wody. Może fajnie będzie?

 

Fajny wiersz. Podoba mi się. Bb

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 dziękuję
    • @Robert Witold Gorzkowski @Roma   może zacznę od tego; Każde z Was zapewne czytało Chłopów - Reymonta czy trylogię i jeśli czytaliście uważnie na opisy przyrody stwarzające klimat. Gdyby taki opis wyrwać z tekstu odpowiednio poszatkować powstałby współczesny wiersz wolny. np:  "A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego, że ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!"  - Chłopi a teraz metamorfoza   A dnie przechodziły niepowstrzymanie, narastały kiej te wody płynące z morza wielgachnego , że ani im początku ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie człowiek ozwarł oczy, ledwie się obejrzał, ledwie coś niecoś wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień nowy, i turbacje nowe, i tak ano w kółko, bych się jeno woli boskiej stało zadość!   i mamy wony wiersz - dopiszę jeszcze zjawiskowy, cudowny ...   Robercie - odwalasz kawał dobrej roboty przypominając fakty historyczne, do których ja bym nigdy nie dotarł Romo - ubierasz uczucia i emocje w rymy - chwała   Alicja i Naram-sim mają rację: inspirująca treść zamknięta w zasadach poetyckich zarówno wierszy rymowanych jak i wolnych (wiersze wolne też mają swoje zasady - dla mnie najtrudniejsze do przestrzegania) tworzy dobrą poezję. Pozdrawiam
    • @Annna2 piękna modlitwa i wzniosła.  Pozdrawiam:)
    • @MIROSŁAW C.Czuję zapach maciejki i smak lipowej herbaty, pięknie! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...