Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na pewno nie jeden z dzisiejszych poetów zastanawia się (bądź zastanawiał ;)) nad tym jak kiedyś zostanie nazwana nasza epoka. Może napiszcie o swoich pomysłach.
Moja nazwa to "gotowcowizm". Co o niej sadzicie? :)


Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Może dajmy epoce trochę czasu; za 50 lat, kiedy o dzisiejszych przebojach będą pamiętać już tylko skrupulatni badacze, a próbie czasu oprą się tylko istotnie wartościowe pozycje, z pewnością wszelkie szufladki okażą się lepiej dopasowane do tego, co my oglądamy z krótkiej perspektywy. Z zewnątrz widać lepiej ;)

Opublikowano

Panie Michale, pan samokrytyke skladasz???

nazwe nada ktos zupelnie przypadkiem i prasa to rozdmucha.

a juz na pewno nazw bedzie kilka

gdybym mial na cos stawiac, to raczej minimalizm

Opublikowano

średniowiecze...
najpoczytniejsze ksiązki to harry potter, najpoczytniejsze gazety to cosmopolitan z poradnikami "jak żyć zeby sąsiadka ci zazdrościła" psychotestami i horoskopami, w telewizji M.M. kolonko nawija o niu jorku, "bruklynie" i strasznie niedobrych terrorystach, albo przez pół roku jest konkurs kto bardziej efekciarsko uczci śmierć pewnego księdza (nie umiejszając mu nic jako człowiekowi)...
jak dla mnie to są "znaki czasów" i są to raczej niedobre znaki...
a literacko to już dawno przestały obowiazywać epoki (co najwyżej sezony) (i t u najlepiej pasuje ta "e-poka")

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A jeszcze niedawno po polu błądziłem śladów wypatrując na miedzy kamieni  i wśród artefaktów przez los rozrzuconych pośpiesznie zbierałem okruchy nadziei.    W drugim dróg rozstaju krzyż bieluchny stoi  gdzie kiedyś powstańcza mogiła się kryła  pochylam się nad nią i już nie wiem wcale czy biją pioruny czy to serce moje.   Cichnij jaźni drżąca milczcie wargi moje dziś wylewać żalów już wam nie pozwolę na drodze do dworu rzekł mi Wernyhora nie skarż się w modlitwie milcz i idź samotnie.   Patrz ostatnie w życiu pąki kwiat rozwiera  i w szarości nieba ptakom gniazda kruszy patrz ostatnia w życiu taka chwila nęka  olśniewa urodą cudem rośnie w duszy.   Bo choć zapał blaskiem zachodzi nad ziemią  burz przekrwione błyski tną płonące lasy ku słońcu się zwrócę i jak pielgrzym marny  czołem na tej drodze będę bił pokornie.     Na koniec uzbieram kwiecia paprotnego różnobarwnej zorzy powiążę z nią wstęgi w księżycowe srebro nić przędzy przeplotę  strofy z niej ukręcę i zagram z tęsknoty.     
    • @Dagna No bo co innego może wyjść ze skrzyżowania węża z jeżem, coś długiego m kolcami, coś po mamie, coś po tacie :)  @Sylwester_Lasota  Dziękuję, no widzisz, bo to jest opowiastka o relacjach z niemożliwym, troszkę o przekraczaniu granic, a przy okazji o konsekwencjach :) @andrew, @Hiala, @Waldemar_Talar_Talar, @Marek.zak1pięknie dziękuję :)   @Wędrowiec.1984 - masz rację, najpierw był puenta, a potem dorobiłam jej wierszowane koronki :) @andreasNo oczywiście, że ostrożnie. Żmije nie wyglądają sympatycznie, ale jeżyki, a jeszcze malutkie, mają milusie pyszczki - ja się nie dziwię, że wężowi się spodobała pani jeżowa.  Sorry, moi kochani goście, bo Wy jesteście, a mnie nie ma, proszę o usprawiedliwienie,  nie mogę dogadać się ze snem, pozdrawiam serdecznie :)
    • @Berenika97Może będzie lepiej- "ruszyliśmy w podróż zabierając ze sobą".
    • @EwelinaCzasami lepiej samemu sobie poradzić, bo leżanka u psychoanalityka dosyć droga...
    • @MigrenaJeśli ktoś tak potrafi, to tylko pozazdrościć. I tę całą cywilizację kopnąć w zadek.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...