Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

@kwintesencja ... oraz... @tetu ... obie zostawiłyście jedno miłe słowo... dziękuję... :)

@Waldemar_Talar_Talar ... słodko.? powiadasz,  dzięki... :)

@Natuskaa ... porządki, poniekąd tak, ten 'element' jest ważny w całości treści. 
  o.!. mój leżał i czekał, ale przed chwilką go powiesiłam. Niech to nowe będzie stonowane, zdrowe i... przyjazne.

@Dared ... zapraszam w takim razie do tych.. nieokolicznościowych.. :) może akurat coś przypadnie.
A tak już na poważnie, w peeewnym sensie jest taki, można by go zadedykować tym, którzy z różnych powodów wylewają niepotrzebny potok słów i zachowują się, jak rozkapryszony.. hmm.. bachorek.
Dziękuję za szczerość, że ten nie bardzo, doceniam to.

 

Czytającym... @Moona ... @Tectosmith ... @huzarc ... @Omagamoga ... również dziękuję za reakcję w okienku.

Drodzy Goście, przy okazji... niech ten Nowy Rok będzie dla  wszystkich spokojniejszy i przyjazny, pod każdym względem.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Nata_Kruk 

mnie te 'przyrastające góry' w żaden sposób nie dają się wyrwać i zamieść,

są jak nowotwory, co dzień wyrastają nowe, z coraz to rozleglejszą siecią,

kanciaste i złośliwe, gdzieniegdzie poprzetykane betonem i purpurą

z pyskami klaunów lub uśmiechniętych kanalii.

Podziwiam Twoją delikatność, Natalio. Kłaniam się.

                                                                                                            

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

@jan_komułzykant ... Janko, mam podobnie, to drąży i przeszkadza... dobrze określone... są jak nowotwory,

co rusz jakiś... a pyski mają, oj mają... :)) dałam uśmiech na koniec odp. bo tak łatwiej.

Dziękuję za dobre słowo, kłaniam się i ja.

 

@Rafael Marius ... Rafaelu, najmocniej przepraszam, 'zgubiłam Ciebie'.

  Tak, niech towarzyszą nam.. poczciwe spojrzenia.

 

@lena2_ ... cieszę się, że Twoje klimaty... :)

@iwonaroma ... kciuk, jakże znaczący gest... ;) Dzięki.

 

@[email protected] ... Grześ, dziękuję za ślad czytania.

 

Ślę Wam... nowoworoczne pozdrowienie.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

wiesz od dawna że nic wieczne

ale ołów wywal z sakwy

z pustą chodzić jest bezpiecznie

i losowi będzie łatwiej

 

wrzucić cosik przypadkowo

choć przypadków ponoć nie ma

przecież w sercu nosisz Słowo

co kształtuje i przemienia

 

żadne kolce i chojractwo

niech na progu gdzieś zostaną

składać puzzle jest niełatwo

zetrzyj w pył wewnętrzny zamęt

 

:)

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Jacek_Suchowicz ... jak już znajdę czarodziejską różdżkę... zetrę caaały zamęt, nie swój.... :) 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Czarek Płatak ... Czarku... zawsze kiedyś jest ten pierwszy raz, niech się zrealizują Tobie... :)

 

@et cetera ... to cieszę się, że tak... :)

 

@Manek ... to miłe, co napisałeś, dziękuję.

 

 

Wszystkim Wam dziękuję za wizytę pisaną u mnie. Pozdrawiam Was.

 

@sisy89 ... dziękuję za czytanie.

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...