Czy miłość się zmienia?

[Marek.zak1]

Dedykuję Agrafce.

 

Raz niewiasta mistrzowi ze smutkiem wyznała,

- Nie kocham mego męża, dawniej go kochałam.

- Trwała miłość jedynie ta do własnych dzieci,

a do męża, gdy zgaśnie, trudno znów rozniecić.

Lecz posłuchaj uważnie tego, co ci powiem,

dołóż starań, ażeby nie stał się twym wrogiem.

 

[Czarek Płatak]

Lubię ten Twój zbiór Marek. Z jego nieco staroświecką formą, która przez swoją staroświeckość dodaje tym tekstom jakiejś dodatkowej patyny mądrości. 

 

Pozdrowienia w Nowym Roku! 

[Marek.zak1]

@Czarek Płatak Dzięki Czarku, większość tych prawd jest stara jak świat i ten język ma to dyskretnie podkreślać. Pozdrawiam.

P.S. Gdzie Twój kalendarz? 

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W lesie Marek, w lesie jak ja sam chociaż mieszkam w niemal pół milionowym mieście. 

[Gość Franek K]

@Marek.zak1 .

 

Ten Twój mistrz to naprawdę mądry gość

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Jacek_Suchowicz]

namiętność i zauroczenie przemijają szybko

odrzekł mistrz delektując jakiś dobry trunek

ale ty nie jesteś świętą moja złota rybko

dla męża zachowaj najwyższy szacunek

 

Pozdrawiam

[huzarc]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po prostu mistrz sam żonaty, stąd na swej skórze poznał tej prawdy sen:) wiersz przedni;)

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, mistrz zna tajniki małżeństwa, ale ten przypadek z obserwacji:). Pozdrawiam i dzięki za opinię. 

[joanna53]

to straszne, trwać w związku bez miłości,

pozdrawiam serdecznie:)

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W miarę dobre życie bez euforii dane jest bardzo wielu, co najlepiej opisano w "Nocach i dniach". U mnie skrócona wersja:).

 

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

I to się nazywa kompromis, pragmatyzm, związek jakiś  czy jakoś tak.

 

Trafnie.

 

Pozdrawiam

[Wątpiciel]

Świetne!

[Gość Radosław]

Inspirujacy przekaz. Mówi,  że "kochać" to czasownik. Pozdrawiam. 

[Karina Westfall]

@Marek.zak1 A ja uważam, ze miłość albo jest, albo jej nigdy nie było.

Czasem ludzie wstępują w związki automatycznie. Coś ich do siebie przyciąga jak magnes - nierozwiązane traumy z rodzicami. 

To nie jest miłość, tylko lekcja. Jeśli oboje tego chcą i ciężko nad sobą pracują, nie pastwią się nad drugim człowiekiem, wtedy taki związek ma szansę na rozwinięcie się w nim przyjaźni, a dopiero później miłości. 

Nie zapominajmy, że "do tanga trzeba dwojga."

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czy powiedzialbyś o najlepszym przyjacielu, że Ci się znudził? 

Przecież to niemożliwe.

Pozdrawiam serdecznie.

 

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Widziałem sporo szaleńczych miłości i niemal wszystkie się kończyły rozejściem, czy rozwodem . To o ciężkiej pracy masz całkowitą rację, ale ta grupa, czyli tych ciężko pracujących, w tym nad sobą samym, wydaje mi się dosyć wąska. Walka z własnym leniem jest przeważnie przegrywana i to rzutuje także na losy związku. Ludzie się zwyczajnie zapuszczają fizycznie i intelektualnie, a czar szybko pryska. Czytałem na forach (były linki), że atrakcyjnych facetów dla kobiet jest ok. 15% a reszta, zwłaszcza jak dobiega się 30- stki jest brana jako najlepsi z dostępnych, dla rodziny, dzieci, żeby nie być samą, po sympatii, presji innych itp.  

Tak więc matematycznie, jeśli 15% jest tych niepragmatycznych miłości a 10% ludzi chce pracować, wynika, że sukces, czyli trwała miłość na dłuższą metę odnosi 1.5%. A do tego trzeba mieć jeszcze szczęście:). 

Pozdrawiam

 

[Karina Westfall]

@Marek.zak1 Masz dużo racji. Ja jednak myślę, że to co ludzie nazywają dzisiaj miłością, nią nie jest. 

Pozwolę sobie przytoczyć przykład, ogólnie. Dziewczyna lub chłopak próbuje popełnić samobójstwo po tym, jak druga strona je porzuca po, powiedzmy, 3-6 miesięcznym związku.

Osoba próbująca odebrać sobie życie uważa, że to miłość jego czy jej, życia.

Przykro jest, kiedy w takich związkach szybko pojawia się ciąża, zanim druga osoba jest w stanie zorientować się, z kim ma do czynienia. Dzisiaj łatwiej o środki antykoncepcyjne, kiedyś rzadko się o tym rozmawiało.

 

Kiedy oni mieli czas, żeby się poznać i zaprzyjaźnić?

 

Moja babcia zawsze mi powtarzała, że bez przyjaźni nie ma miłości, a jak jest przyjaźń to miłość przyjdzie po czasie. 

Mój mąż ma 38 lat. Znamy się od ponad 9 lat. Jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi. Jest najkochańszym i najlepszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek poznałam, no i czyta mi książki na głos.

 

Mój pierwszy mąż stosował przemoc.  Prosiłam o terapię przez lata, ale to ja miałam problem, według niego.

 

Próbował wszelkich okropnych sposobów, żeby mnie przy sobie zatrzymać, z wyjątkiem jednego, przestania stosowania przemocy. Co więcej, przemoc narastała z czasem. A ja mu woziłam lunch do pracy na rowerze, będąc w ciąży, no na przykład, czy nauczyłam go jeździć na łyżwach. 

 

A jak odeszłam, to jakby ktoś odebrał mu narkotyk, od którego był uzależniony.

Naszą chorobą społeczną jest współuzależnienie i uzależnienie (od substancji, nawyków i osób).

Jak taki jednostronny związek, uzależnienie, można nazwać miłością? On nią nigdy nie był.

 

Pozdrawiam Cię serdecznie, Marku.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Edytowane 8 Stycznia 2021 przez Karina Westfall (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

@Karina Westfall Każdy ma inne doświadczenia i taka, uzależniająca miłość może przerodzić się w masakryczne uzależnienie. Nie piszesz, ale początki Twojego pierwszego małżeństwa zapewne nazywałaś miłością, a potem, właśnie, co się porobiło. 

Pozdrawiam

@Dag Oczywiście, nie należy tego robić, ale ja nigdzie nie pisałem, że należy.

Pozdrawiam

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Marek.zak1Bardzo wymowne słowa!

[Marek.zak1]

@Kervion Powiedzmy nie ze wszystkim się zgadzam, ale cenię i dziękuję za wkład do tematu. Pozdrawiam