Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

delikatnie stąpaj córeńko cichutko
w tych kamieniach
ból ludzi nie zamarł
opłukane deszczem, rosą ranną
ciągle boją się marszowych kroków

nie oglądaj fotografii w przelocie
obojętnie, ledwie współczująco
spójrz na jedną
w oczy zamęczone
poczuj oddech który szepcze
konam

stań zatrzymaj się przy włosów zwojach
w porzuceniu ich krzyk smaga szlochem
tak by chciały dłoni
które w lustrze
sczesywały myśli
czułym gestem

nie dotykaj ścian w tej celi śmierci
na nich łzy i rozpacz nie wyschnięte
odrapane bezsilnością poniżeniem
w mroku czasu krwawią raną
niezgojoną

to komory śmierci córuś
ale o nich
ja nie umiem jeszcze słów zwyczajnych
w ich zapachu całe piekło zbrodni
cienie nagie
chwytające mary

daj mi łapkę córuś bo pójdziemy
znicz przy ścianie śmierci

wiecznie żywym

i nie pytaj
czemu ludzie ludziom
tyle lat
i dalej nie rozumiem

Opublikowano

W poprzednim wierszu (pana Pietrzaka) pisałem o tym, czego nie lubię.
Tutaj wiersz odczytuję jednak, widząc zamysł autorki - i nawet, nawet.

Oczywiście tytuł - moim skromnym - do wymiany... bo to nie o tym jednym, to wiersz o całości zezwierzęcenia... a nie tylko ten jeden obóz.

Z całego utworu nizbyt mi brzmi jedynie strofa
nie dotykaj ścian w tej celi śmierci
na nich łzy i rozpacz nie wyschnięte
odrapane bezsilnością poniżeniem
w mroku czasu krwawią raną
niezgojoną

- jakoś tak zbyt organicznie - i zbyt wtórnie, płasko...

Nad resztą myślę. Dobrze.

Pozdrawiam
Wuren

Opublikowano

mnie kobiecie - ciarki po plecach przeszły, za to gratulacje.
Nie zgadzam się z opinią Wurena o "płaskości" cytowanego przez wymienionego fragmentu. Bardzo mnie pasuje, gdyż są to relacje matka-corka; córka=dziecko nie filozof. Prostota tłumaczenia bez możliwości wytłumaczenia "dlaczego" z wydźwiekiem uczucia choć jakże silnego, przeszywajacego - jako ostoja dla serca, dla strachu, bez mozliwości osłonienia przed okrutnością
"na nich łzy i rozpacz nie wyschnięte
odrapane bezsilnością poniżeniem
w mroku czasu krwawią raną"
Co do tytułu - zgodze się z Wurenem i jego argumentacją.
Ana.

Opublikowano

Anastazjo
Wurenie

długo myślałam nad tytułem
mogłam z małej litery, opisowo, ale postanowiłam tak skromnie acz głośno
dla mnie Auschwitz to kształtowanie osobowosci, to tworzenie filozofii życia, to drogowskaz
nigdy nie umiałam o ...
dzis napisałam, choć jeszcze godzinę temu chciałam usunąć
ale myślę, że jeśli nawet koślawy, nieadekwatny, to warto o tym pisać
stąd "córeńka"
nigdy nie wyartykułujemy całej prawdy o Auschwitz
ale trzeba mówic o tym głośno, by rozumieć i cenić życie

pozdrawiam
seweryna

Opublikowano

Rozumiem - ale tytuł Auschwitz - to dla mnie zbyt "na fali" - od razu mnie zniechęca populizmem... modą... a nie o to chyba chodzi, prawda? Ale to takie moje widzenie, nie przejmuj się mną :D

Pozdrawiam
Wuren

Opublikowano

O trudnych sprawach nie tylko trzeba mówić, ale trzeba UMIEĆ mówić :)
Nie do końca jestem przekonany czy poezja jest najlepszym środkiem wyrazu dla holocaustu, ale jeśli ktoś, jak Seweryna potrafi, to bardzo się to chwali.

Auschwitz to symbol, a nie tylko nazwa jednego obozu. Popieram jednak 'zarzut' braku oryginalności, jeśli chodzi o tytuł :)
Tytułujmy wiersze po swojemu, a nie tak jak może (i robi to) każdy.

Pozdrawiam ciepło i gratuluje wiersza
Coolt

Opublikowano

Mam podobne odczucia, co do tytułu, jak poprzednicy, choć zazwyczaj jestem przeciwniczką rozdrabniania się nad tytułem, doszukiwaniem się w nim albo głębszego sensu albo umniejszaniem jego roli. Przecież to wiersz jest ważny - a ten zrobił na mnie duże wrażenie. Pomyślałam jeszcze - to odnośnie formy - że niepotrzebne jest tu słowo "obojętnie", ale to tylko taka drobna uwaga. Podoba mi się przesłanie tego wiersza - tak naprawdę nigdy nie zrozumiemy dlaczego...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dr(ogi) Wurenie - ta moda i fala trwają już od 60-ciu lat. ;)
Najtrafniejsze (przeważnie) są rzeczy najprostsze. Cały przekaz w wierszu idzie w tę stronę, żeby nie udziwniać, więc po co te zabiegi o tytuł? Jest - taki jaki powinien: na swoim miejscu.
Tak napisać - po setkach akademijnych mów, telewizyjno-radiowych modłów - to wielka sztuka. Szkoda, że nie dam rady tego czytać wiele razy, bo za każdym bardziej przemawia.
pzdr. b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Masz rację, drogi Bezecie...
Mi tytlko sam tytuł się jakoś tak kojarzy z populizmem - nie wiersz, któremu się ukłoniłem...
tym bardziej, że w rodzinie miałem więźnia jednego z obozów...

Pozdrawiam
Wuren
Opublikowano

Proponuję małą poprawkę :)

"i nie pytaj
czemu ludzie ludziom
tyle lat
i dalej nie rozumiem"

Zakończenie dobre, choć w rozwinięciu jakoś wyczułem zbędny patos - trochę leniwie przetaczałem się przez wyryte ciężkim słowom na stronie - rowy? Nie! To groby, a my wciąż je zasypujemy.

No! Ale biorąc pod uwagę temat za jaki wzięłą się Autorka - to można przymknąć oko na parę aspektów ;)


Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

przyłączam się do pochwał - temat trudny, śliski, mocno wyeksploatowany - a jednak udało się - może motyw starszej osoby, tłumaczącej dziecku rzeczywistość, niezbyt świeży i zaskakujący... ale... ale wzbudziła Pani emocje, zagrała na wrażliwych strunach, cel został osiągnięty

dwie rzeczy, na które zwrócę uwagę - tytuł... ja także uważam, że to odrobinę 'dróżka na łatwiznę'

oraz puenta - niesamowicie przewidywalna... i proszę wybaczyć porównanie ale ciśnie się na klawisze - borysewicz i kukiz:

"Odpowiem Ci, że ja
Do końca nie wiem sam
Choć już widziałem wiele" wiem, że to pewien nietakt ale w sekundzie miałem tę piosenkę w głowie a przecież czytając pointę TAKIEGO utworu powinno zagrać zupełnie co innego

Ale przecież to subiektywne odczucia i nie sądzę by były powodem do zmartwień

przede wszystkim ukłony za wiersz i serdeczne pozdrowienia

miś

Opublikowano

wystarczy, że pokażą o czymś strasznym reportaż i wszyscy pretendują do pisania wierszy na ten właśnie temat
to moim skromnym zdaniem
znacznie umniejsza brzmienie...oddziaływanie

zresztą są rzeczy, o których napisać się nie da
- to tak ogólnie, głos w dyskusji

w tym wierszu tylko końcówka
reszta zbyt pretenduje do prostoty
ale jej nie osiąga, udziwnia jakoś...nie wiem
nie znam się
ale zwiedzałam obóz...

niestety

pozdrawiam

Opublikowano

był taki wiersz Gajcego - kolęda - może nie o tym samym - ale też w tej formie jak Twój Seweryno - rzeczywiście powinno się pisać o tym miejscu - bo dzisiejsze pokolenie - jeśli o Oświęcimiu to o zgrupowaniu hokeistów mówi - a o pobliskim obozie nic - a powinni - przeczytam go moim dzieciom

MN

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zawsze uważałem, że największe szanse inwestycyjne czają się nie tam, gdzie wszyscy patrzą, ale właśnie na obrzeżach uwagi. Tak było też z Wiedniem. Podczas jednego z wyjazdów do Austrii, gdzie odwiedzałem znajomych z czasów studiów, jeden z nich – analityk finansowy – pokazał mi swój portfel. Co mnie zaskoczyło? Znaczna jego część opierała się o spółki z wiedeńskiej giełdy. Zaintrygowany, wróciłem do Polski i zacząłem zgłębiać temat. Przez platformę broker resourceinvestag.com, z której już wcześniej korzystałem do handlu na rynkach niemieckich, szybko uzyskałem dostęp do austriackich instrumentów. Resource Invest AG, z licencją UE i pozytywnymi opinie Resource Invest AG, udostępnia inwestorom również mniej oczywiste rynki, jak Wiedeń. Zacząłem od spółki Erste Group Bank – stabilnego gracza o umiarkowanej, ale konsekwentnej polityce dywidendowej. Potem doszły Vienna Insurance Group i kilka REIT-ów powiązanych z rynkiem nieruchomości komercyjnych. Efekty? Średni wzrost wartości portfela o 9,3% w ciągu roku. Dla rynku uznawanego za „niszowy” – bardzo przyzwoity wynik. Nie brakuje jednak w sieci pytań typu „oszustwo resourceinvestag.com” czy „sciema resourceinvestag.com”. Ja sam miałem wątpliwości, zanim zacząłem – ale 18 miesięcy aktywnego handlu przez ich platformę przekonało mnie, że firma działa rzetelnie. Szczególnie przy inwestycjach w mniejsze rynki, takich jak Austria, pomocna okazuje się ich obsługa klienta – szybka i kompetentna. Wiedeński sektor finansowy to nie tylko banki. To także fintechy, fundusze i segment ubezpieczeniowy. Co ciekawe, austriackie spółki finansowe są bardziej konserwatywne w podejściu do ryzyka niż ich niemieckie odpowiedniki – co w warunkach gospodarczej niepewności działa na ich korzyść. Dzięki opcji forex resourceinvestag.com, mogłem także zabezpieczyć część pozycji w euro, co przy zmienności kursu PLN/EUR miało znaczenie dla końcowego wyniku. A ponieważ inwestowałem w dłuższym horyzoncie, ten detal okazał się istotny. Zalety Resource Invest AG: - pełna licencja UE - dostęp do niszowych rynków, jak Austria - solidna platforma i intuicyjny interfejs - szybka obsługa i dostępność po polsku Wadą może być brak szerokiej oferty edukacyjnej dla początkujących inwestorów – choć osoby z doświadczeniem odnajdą się tu bez problemu. Dziś regularnie śledzę wiedeńską giełdę. Nie ma tu szalonych wzrostów jak na Nasdaq, ale jest coś ważniejszego: stabilność, rozsądna wycena i dobre dywidendy. A z narzędziami oferowanymi przez

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , ten rynek jest na wyciągnięcie ręki – i to bezpiecznie, z pełną kontrolą.
    • Nie musisz się starać być kumplem ich wszystkich  Nie musisz rozumieć myśli każdego kto Cię krzywdził Antycypować każdy ruch by być krok przed nimi  Wiedz, że Twoje dzieciństwo to nie turniej szachisty    Nie bądź jak myśliwy i nie traktuj myśli byleby niszczyć  I bezmyślnie nie wyceluj w kilka punktów newralgicznych  bo to również możesz być ty w akcie samobójczym  Nie daj się im, zaakceptuj, bo skaleczysz cały świat swój    Patrząc w lustro myśl o genach bo to kawał historii  Możesz z dumą przyznać że Twój wygląd to Ty  Porównując się do innych tracisz z oczu kilka cech tych  których byt definiuje Twą tożsamość. Jesteś wyjątkowy    Wrażliwość, empatia to para pasażerów, nie bój się ich  Nie raz da Ci w kość, poniży, potarga jak ręcznik  Ale to ta grupa cech co odróżnia Cię od reszty  Będziesz wiedział o kimś więcej niż przeciętny typ
    • @Leszczym @Leszczym @Leszczym wymień chociaż 10
    • @Migrena …poważne zaburzenie… ):
    • @pasa_i_doble … naturalnie i refleksyjnie, to niełatwe do osiągnięcia razem, a tutaj się udało :) ( wkradło się parę rymów wewnętrznych, ale i tak wiersz nie traci), pozdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...