Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wielka inteligencja

Izabela_Iks
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Izabela_Iks

Izabela_Iks

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

jak wielką ciemnotą jest człowiek,
przy rozumie szatana.

on
działa w białych rękawiczkach,
by zostawić niewidzialne ślady
w naszej psychice.

potężnym umysłem
kieruje nas ku sobie.
a my, głupi i ślepi
idziemy wprost do niego.

to zło nieskażone
dysocjuje w naszych mózgach
na anion wiary
i kation nierozsądku.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

"anion wiary
i kation nierozsądku"

Zaprawdę - pseudo"poetycka" metafora ;) Jednakowoż śmieszna i absurdalna. Bełkot bełkotem pogania.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Antyciała tworzą się pod wpływem wirusów. Zatem infekcja - zbiorowa :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Napar

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski @Łukasz Wiesław Jasiński   Serdecznie Panom dziękuję! Pozdrawiam. :)
    • Berenika97
      Raport

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Łukasz Wiesław Jasiński   Bardzo dziękuję i ślę pozdrowienia. :)
    • Berenika97
      Święta

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Amber To piękny, nostalgiczny wiersz pełen ciepła. Piękna metafora - gwiazda, która „pamięta" za nas. Ostatnie wersy są mądre i smutne jednocześnie - „wszyscy w dniu świąt się dobrze mieli , dlatego nikt ich nie pamięta". To prawda - pamiętamy dramaty, trudności, a szczęście które „po prostu było" - umyka.
    • Berenika97
      Nie widzę Słońca

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Nie wiem kiedy świat zgasł tak szybko we mnie I barwy w szarość nagle się zmieniły. Ktoś mgłą przysłonił oczy tak podstępnie Że dni i sny się w jedno połączyły. Wciąż zapominam, że dzień się zaczyna, A świat nie może powstać z samej ciszy. Że życie lepić trzeba jakby z gliny, Z ruchu i z tego, co się wokół słyszy. „Spójrz, jakie słońce!” – mówisz do mnie rano, Gdy żaluzjami zrywasz cienie ze ścian. Ja widzę tylko pustkę – tę niechcianą, Gdzie linie mroku to ślady dawnych ran.  
    • Berenika97
      Sklepienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Wiechu J. K.   Bardzo dziękuję!  Człowiek dąży do poznania Wszechświata, to prawda. Tylko co potem zrobi z tą wiedzą i jakie ma intencje?  "W latach 70-tych były plany użycia broni w kosmosie i na Księżycu, zwłaszcza w czasach Zimnej Wojny, gdzie USA i ZSRR rozważały zrzucenie bomb atomowych na Księżyc, aby zademonstrować swoją siłę" Na szczęście wtedy odpuścili. A traktaty? Historia i nie tylko ona  wie, że są bezwarościowe w czasach wojen.  Pozdrawiam. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...