Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niebieski księżyc nie daje zasnąć
chodźmy na spacer
znów trafimy na cmentarz za miastem
kilka krzyży ogrodzonych kamiennym murem

pod korzeniami starych brzóz
lisy mają nory
po sąsiedzku z żołnierskimi grobami
nauczymy się milczeć czekając na nocnych gości

Opublikowano

Witaj Krzysiu!
Wiersz czytałam, piękny ,ale mnie przytłumił(emocje) , przypomniał mi lata , kiedy rodzice opowiadali mi o bezimiennych grobach , o krzyżach ku chwale!(ojca bracia zginęli - nie mają grobu , ani krzyża)!
Ostatni wers , zapłonął ogniem w sercu ...gaszącego łzą!
Pozdrawiam!
Hania

Opublikowano

Mieliście szczęście z tym niebieskim księżycem. Rzadkie, a nawet bardzo rzadkie zjawisko (jeżeli faktycznie był niebieski, a podobno w tym czasie był niebieski). Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Biały krzyż" - Czerwone Gitary ;)

'Biały krzyż" - tekst Janusza Kondratowicza, muzyka - Krzysztofa Klenczona. Ciekawy tandem. Bardziej od Czerwonych Gitar podobają mi się jednak Trzy Korony.
Pozdrawiam Krzysiek
Opublikowano

Faktycznie jakaś anomalia z tym księżycem świeci i świeci cholernik spać nie daje. Faktycznie na cmentarzy wygląda ładnie;-) Zresztą nawet w filmach zawsze z nekropolią jego podają i mgłą. Poz.

Opublikowano

Faktycznie jakaś anomalia z tym księżycem świeci i świeci cholernik spać nie daje. Faktycznie na cmentarzy wygląda ładnie;-) Zresztą nawet w filmach zawsze z nekropolią jego podają i mgłą. Poz.

Opublikowano

Ludzie zapominają, że księżyc to kawałek Ziemi odbijający promienie. Pierścienie przydałoby się jemu dorobić lepiej by wyglądał;-) Raz Saturna gołym okiem widziałem przy zachodzie Słońca niesamowity widok, szczególnie te złote pierścienie. Poz.

Opublikowano

City at Moonrise by Caspar David Friedrich.jpg

Jest obraz ten i jeszcze kilka. Namalowałeś nocny pejzaż bliski wspomnieniom.

Gdybym była tak zręczną malarką, ostatni wers brzmiałby:

"pomilczymy w czekaniu na nocnych gości"

Jakoś tak. Każde "uczenie" źle mi się kojarzy.

Bardzo ładna, plastyczna miniatura.
Pozdrawiam. E. - daruj standard:-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma podaj dłoń. Pobiegniemy razem...gdzie dziko i pięknie. Dziękuję Roma.
    • Siostrą mi niepokój. Bratem Baca. Siedzę, rozmyślam i wyciągam więc wnioski, co czynię i w pogodę i w niepogodę. Krążą myśli jak krążownik albowiem nie ma jak wyłączyć tak jakoś na dłużej łepetyny. Myślą czasem się podzielę w rozmowie, która ma miejsce gdy ktoś zaczepi, gdy ktoś zapyta. Moja natura tak już ma i wcale nie trzeba się z nią przesadnie kłócić.   Warszawa – Stegny, 30.07.2025r.  
    • Zanim nauczyłam się mówić, już wiedziałam, że muszę milczeć. Twoje kroki po podłodze brzmiały jak wyrok.   Nie tuliłaś — warczałaś. Nie pytałaś — oskarżałaś. Zamiast bajek – awantury. Zamiast snów – ściany, co słyszały wszystko.   Pamiętasz? Bo ja pamiętam. Jak trzaskałaś drzwiami, jak wracałaś pijana, i plułaś we mnie jadem, który miał mnie połknąć.   Byłam tylko dzieckiem. Twoją córką. Twoim lustrem. Twoją ofiarą.   Zabrałaś mi dzieciństwo, jakby było twoje. Zostawiłaś mi w głowie krzyk, którego nie da się wyciszyć.   Nie płacz teraz. Nie tłumacz. Nie wracaj. Bo ja nie jestem już tą małą dziewczynką, która błagała, żebyś ją w końcu kochała.
    • Jak cię zwą?   Czarnym proszkiem na białej koszuli. Potknięciem w holu, gdy cisza grobowa  grzebie zawarte przed ołtarzem faux pas. Poczekaj proszę, chcę by wszyscy wyszli.   Albo morderstwem, które ogłoszono  najbrutalniejszym na całym Mazowszu aktem miłości istoty najdroższej  sercu ofiary — komentuje gorąco...   Mam na imię strach — zjadacz białych chlebów, tłustych wiejskich kur i brudnych gołębi. Mam na imię lęk — badacz fenomenów   ległych u podstaw, jak pijanych zręby. Mam na imię Trzy — tylko proszę nie mów  mi po imieniu, tylko proszę nie krzycz.
    • Polska*             przekaże więcej pieniędzy na pomoc Palestyńczykom ze Strefy Gazy i jak przekazał rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych - Paweł Wroński - do specjalnej agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych z polskiego budżetu - w dwutysięcznym dwudziestym piątym roku - trafi na ten cel milion dolarów więcej, a rok wcześniej na pomoc Palestyńczykom Polska przeznaczyła blisko osiemnaście milionów dolarów.   Źródło: Wirtualna    *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian i jak widać - warto wywierać presję na każdy rząd    Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...