Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Hej Latawce! Płanetniki!
Wiejcie wichrem! Tnijcie deszczem!
Dokoluśka! Korowodem!
Obtańcujcie moją ziemię...

Hej Wodniki! Topielice!
Obertasa z fali w falę!
Hen, do głębi zatańcujcie
Ziemi mojej... Dalej! Dalej!

Południce! Północnice!
I wy kręgiem! Razem! Razem!
Dla tej ziemi aż do nieba
Zawirujcie dzikim tanem!

Ubożęta! Skrzaty z boru!
Tam na dzwonkach, kroplach rosy!
Dalej! Żywo! Grajcie światu!
Ziemi mej rozśmiejcie losy...

Niech tak będzie jako drzewiej
Gdy gadały lasy, wody...
Ogień bajki opowiadał,
A człek z duchem słuchał społem.

Hej Latawce, Płanetniki...
Hej Wodniki, Topielice,
Ubożęta, Skrzaty z boru
Południce, Północnice...

Grajcie! Tańczcie! Dokoluśka!
Obertasa...! Tnijcie! Wiejcie!
Razem! Kręgiem! Korowodem!
A ja o was pisać będę...

Opublikowano

Fajny wiersz. Ja też jestem zafascynowana wierzeniami słowiańskimi, zwłaszcza, że tak neiwiele o nich wiadomo i pewnie już niewiele się dowiemy... Tajemnice są zawsze najsmakowitsze. :-)

Opublikowano

Pięknie dziękuję za spotkanie z moimi demonami i za słowo pod wierszem. Mickiewicz? Stryjeńska? Słowacki? Zmorski? Myślę, że uśmiechnęliby się jak ja czytając te komentarze-porównania. A i mam nadzieję, że samego wiersza również nie napiętnowaliby zanadto. A może ktoś z nich zaśpiewałby nieco zmienioną wersję utworu lub zatańczył np. do melodii http://www.youtube.com/watch?v=o5jrCd-5x2w&feature=related :) Pozdrawiam!

Hej Latawce! Płanetniki!
Wiejcie wichrem! Tnijcie deszczem!
Dokoluśka! Korowodem!
Obtańcujcie moją ziemię…

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!

Hej Wodniki! Topielice!
Obertasa z fali w falę!
Hen, do głębi zatańcujcie
Ziemi mojej… Dalej! Dalej!

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!


Południce! Północnice!
I wy kręgiem! Razem! Razem!
Dla tej ziemi aż do nieba
Zawirujcie dzikim tanem!

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!


Ubożęta! Skrzaty z boru!
Tam na dzwonkach, kroplach rosy!
Dalej! Żywo! Grajcie światu!
Ziemi mej rozśmiejcie losy…

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!


Niech tak będzie jako drzewiej
Gdy gadały lasy, wody…
Ogień bajki opowiadał,
A człek z duchem słuchał społem.

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!


Hej Latawce, Płanetniki…
Hej Wodniki, Topielice,
Ubożęta, Skrzaty z boru
Południce, Północnice…

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!


Grajcie! Tańczcie! Dokoluśka!
Obertasa…! Tnijcie! Wiejcie!
Razem! Kręgiem! Korowodem!
A ja o was śpiewać będę…

ref.
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozweselcie aż po niebo
Niech się z nami nasze Bogi śmieją
Hej! Demony! Hej demony!
Rozweselcie ziemi naszej /cztery/ strony
Rozśpiewajcie, rozkołyszcie
Niech dziś nasze Bogi śmieją się!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski tak to brzmiało w liście, a w opisie siódmej bitwy pod Troją to brzmi tak: … aby zmóc przerażenie olbrzymią tarczę krzyku podnoszą nad sobą Grecy. Bitwa jest wielka i piękna. Wrzawa tak miła bogom jak tłuste mięso ofiar. Rośnie w górę i w górę dochodzi do boskich uszu. Różowych od snu i szczęścia więc schodzą bogowie na ziemię.  @Robert Witold Gorzkowski i teraz na koniec puenta:   „Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania.”   To prawda Aniu ale każdy tą estetykę po swojemu interpretuje. Ania jako estetyczne doznania, Herbert jako głos z Akropolu, Freud jako parapraksje, a ja jako poszukiwanie wczorajszego dnia.  Super wiersz można go jeść łyżkami.    
    • @Annna2 ponieważ Berenika zanim ja skończyłem się pakować na wyjazd a jest godzina 1:50 napisała esej godny Herberta nie będę już nic wymyślał. Przeszukałem swoje zbiory i znalazłem list Herberta (nigdzie nie publikowany) tak szczery że aż boli, przyziemny że niżej się nie da ale mówi o tym co robił zanim doznał epifanii i wolał ze wzgórza Filopapposa" i tylko ta estetyczna kontemplacja nawaliła, a prawdziwą metaforą zagdaczę i zaszczekam i odwalając odczyt pochwalny dla luźnych chwil Herberta wyjeżdżam na Podkarpacie do zobaczenia Robert

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @violetta Viola

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , na samą myśl głowa boli...
    • słuchajcie wszyscy i wszem i wobec chciałby lecz wstydzę się dla niej napiszę jak napisałem swój pierwszy wiersz chce lekko bez murów i twierdz tak jak trzmiel krąży przy kwiatu kielichu i wgłębić się chce byłem i jestem i ona była i kwiat tu swój pozostawiła podlewałem a on rósł jej ciągle mało aż  nic nie zostało teraz na brzegu morza dziecko bawiące się w piasku stawia zamki a w błękitno  -zielonym płaszczyku wiaderka ziarenka piasku tajemniczo błyszczą się przy sobie wiem, powiedziała i odeszła do niego
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...