Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano




gdzieś w literaturze ukrył się
wstydliwie

pierś - owszem
króluje w poezji niczym kopuła świętej Sophi
i to podwojona
(o przepraszam
- mówi Iredyński*-
potrojona)

a on - wentyl życia
suto zastawiony głód
zapach więzi smak świata wielkie ukojenie


jakby się wstydził
jego się wstydzono

kto pił zagadkę istnienia
przez różową słomkę
rodzi się dwa razy
jako Bóg i jako człowiek
i dwa razy umiera



------------------------------------------------------
*Ireneusz Iredyński (nawiasem mówiąc mąż Jadwigi Staniszkis, choć na krótko) jest autorem m.in. sztuki teatralnej pt. "Trzecia pierś"; swego czasu krakowskie radio (jeszcze na Szlaku) nadało tę sztukę jako słuchowisko co miałem przyjemność przed laty wysłuchać.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"umiera
jako człowiek i Bóg" - jesteś tego pewien?

Literatura powinna wzlecieć do tytułu - nie wstydźmy się, to dysertacja, może nie wyczerpująca, ale zbierająca temat.
Najbardziej podoba mi się fragment z potrojoną (w żarliwości) charakterystyką tego, co głód "okala".
Wybacz nożyce, weź albo i nie.
Pozdrawiam dedykantkę i autora.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ponieważ przed chwilą, trochę wyżej ochrzaniłem kogoś za podobne przewinienie, to nie wypada mi tutaj postąpić inaczej, zatem:
niedoceniłem???
ależ proszę Pana, co też Pan!

a poza tym
z satysfakcją: jest pomysł i jest zacne wykonanie.
Opublikowano

wiersz oczywiście się podoba:)

Ciekawostka: w medycynie(anatomii i fizjologii) sutek znaczy to samo co pierś. Inne określenia to gruczoł sutkowy i gruczoł mlekowy. Zwyczajowo zaś brodawkę sutkową(otoczoną przez "otoczkę brodawki") nazywa się sutkiem. Pewnie jakiś czas temu nauka i język potoczny(a raczej język polski) zaczęły używać tego inaczej i tak sutek ma dwa znaczenia...

Opublikowano

może przez starą okropną anatomiczną nazwę(brodawka sutkowa) ta szczególna część piersi nie była opisywana... ciekawe kiedy narodziła się w naszym języku tendencja do nazywania brodawki sutkiem...

można napisać trylogię:
sutek
otoczka (czyli otoczka brodawki, z piękną nazwą łacińską areola mammae- to oczywiście przebarwienie wokół "sutka")
i pierś

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Elu - nie, nie z przypadku; Elżbiety reprezentuja tu wszystkie kobiety które były lub są mamami ( mamami chyba są do końca życia - wszak do fakt nieodwracalny!);
macierzyństwo zasługuje na głos poezji choc to trudny temat...

pozdrawiam!
:)!
J.S
Opublikowano

Mithotyn;

- nie mam zwyczaju porywać - chyba w jasyr... mogę jedynie podrywać lub obrywać...
dziękuję za obecność pod tekstem -

J.S

------------------------------------------------------------------

dawniejbezet;

- jestem pewien że Bóg rodzi się z człowiekiem - w człowieku;
a skoro jest Zło - Bóg w człowieku bywa że umiera...
dużo zmieniłeś - całą poetykę - przemyślę...
Wielkie Dzięki za czytanie!

J.S
-------------------------------------------------------------------

Tramp;

- skoro zainteresowałem, mam swoją satysfakcję, bo to zawsze Coś...
pozdrawiam
J.S
---------------------------------------------------------------------

Opublikowano

Łukasz Radwaniak.;

- ba! poezja sutkiem pogardziła - czas najwyższy by Go uhonorować!
:))!
J.S
---------------------------------------------------------------------

adam bubak;

- ależ tak - racja! błąd poprawiony - dziękuję za czujność i pozdrawiam!
J.S
---------------------------------------------------------------------

Leszek Nord.;

- z tym "apetytem" uważaj!
Pomyślności Leszku - zimujesz w kraju?

S.J.
--------------------------------------------------------------------

Nikodem Ópatowski.;

- ach, medycyna...ale ja nie o tym - ja o poetyckiej proweniencji sutka -

J.S
--------------------------------------------------------------------

Szubka;

możliwe - a przykłady? cytaty? źródła?

J.S
---------------------------------------------------------------------

St. Rewiński.;

- u Ciebie jak zwykle, krótko i rzeczowo;
szkoda że tylko tak półgębkiem...
Pozdrawiam -
J.S

Opublikowano

Jacku,
porównaj cytaty:

"a skoro jest Zło - Bóg w człowieku bywa że umiera...
dużo zmieniłeś - całą poetykę - przemyślę..."
---------------------------------------------
"umiera
jako człowiek i Bóg
" - jesteś tego pewien?
--------------------------------------------
umiera jako Bóg - to nie "Bóg w człowieku" umiera, sorry, słowa są nośne, intencje szlachetne...
Skróciłem wtręt z Iredyńskim (nienaturalny w wierszu z natury rzeczy) i dwa-trzy słowa... - to nie zmiana poetyki...
To nie ingerencja w naturalne prawo autora.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...