Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nerwowym czułym altem
mówią glissando uparcie
prześlicznie wiolinistyczne
ukryte w biodrach wiolonczele
frazując ukazują
rozkołysane

melodyką rozniecą
rozżarzą wyobraźnię
by palić ciałem zaniechanie

oraz wersja napisana przez HAYQ
ktorą pozwolę sobie nazwać

Sonatina klasztorna

nerwowym czułym altem
glissando stąpa płynnie
daremnie kryjąc w biodrach
wiolonczel kołysanie
gorąca melodyka
roznieca wyobraźnię
wygasła lekkomyślność
w płonącym zaniechaniu

Opublikowano

Z racji zawodu zaglądam do "Sonatiny", żeby zobaczyć jakie wprawki muzyczne mają wykonywać uczniowie. I z wrażenia otwieram szeroko oczy. Widzę świetny erotyk - muzyczny, instrumentalny.
Gratuluję pomysłu i wykonania. Jest to poetycka lekcja, ale również apoteoza... wiolonczeli
gratuluję i pozdrawiam.
S.

Opublikowano

to o zakonnicach? ;))

więc tak sobie czytam:

nerwowym czułym altem
glissando stąpa płynnie
daremnie kryjąc w biodrach
wiolonczel kołysanie
gorąca melodyka
roznieca wyobraźnię
wygasła lekkomyślność
w płonącym zaniechaniu


Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Od fachowca pochwały, jestem dumny , miło że to i muzycznie przyswajalne. Choć muzyka nie jest mi obca, to jednak zdecydowanie skupiłem sie tutaj na jej linii bioder

Pozdrawiam wrażliwca/ców
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hmmm, jakby nie dokończony...
za mało, za mało Dyzieku:)))
cóż to dlaczegóż zaniechanie?
miało być krótko
miła Jagódko
bo ona nadal uważa
że nie ma o czym gadać

A zaniechania nie było, bo je ciało wypaliło (miło)

Dziękuję za komentarz przepraszam za poufałość
Miło się uśmiecham
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dyziu, dla mnie to jak prowadzenie konwersacji:
barbecue -Sonatina
Całkiem niezłe zestawianie, ogień i muzyka!
Zostawiam plusa rozpalonego tańcem.
Pozdrawiam, Grażyna.
:)))
Rzeczywiście iskierkowo i ogniście to się spasowało.
Dziękuję za skojarzenie.
Lubię jak do mnie zaglądasz bo to i splendor i ciekawe spojrzenie.

Twoje z uwagą czytam i lubię Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No nie wpadłbym.
Masz wyobraźnię, świetny ten wierszyk jeśli pozwolisz dostawię go jako współbrzmienie oczywiście z indeksem autora ….Tytuł ?
Wyobrażam sobie dzyń, dzyń …biodra, biodra i falujące fałdy dołów habitów jak kielichy dzwonów płyną hmmm… a procesja ....drobnym kroczkiem gejsz…. jesteś mistrzem

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No nie wpadłbym.
Masz wyobraźnię, świetny ten wierszyk jeśli pozwolisz dostawię go jako współbrzmienie oczywiście z indeksem autora ….Tytuł ?
Wyobrażam sobie dzyń, dzyń …biodra, biodra i falujące fałdy dołów habitów jak kielichy dzwonów płyną hmmm… a procesja ....drobnym kroczkiem gejsz…. jesteś mistrzem

Pozdrawiam
Będzie mi miło, poza tym wiersz jest Twój, a to tylko pseudoparafraza :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zostawmy ciało peela w zaniechaniu, znam…. i tak czystej i pięknej linii bioder daremnie by szukać
Miło że zechciałaś Anno komentować,
Pozdrawiam serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No nie wpadłbym.
Masz wyobraźnię, świetny ten wierszyk jeśli pozwolisz dostawię go jako współbrzmienie oczywiście z indeksem autora ….Tytuł ?
Wyobrażam sobie dzyń, dzyń …biodra, biodra i falujące fałdy dołów habitów jak kielichy dzwonów płyną hmmm… a procesja ....drobnym kroczkiem gejsz…. jesteś mistrzem

Pozdrawiam
Będzie mi miło, poza tym wiersz jest Twój, a to tylko pseudoparafraza :)




Wykonałem, jeszcze raz dziękuję, podejrzewam ze podobnego humornego mamy czuja.

Pozdrawiam
Opublikowano

obie wersje płynnie mnie kołyszą, Dyziek co prawda sprawił, że musiałam głośno gimnastykować poniedziałkowo nieobudzony język : "..glissando uparcie
prześlicznie wiolinistyczne
ukryte w biodrach wiolonczele", ale na plusa.
HAYQ z klasztorem poleciał po bandzie, ale to lubię!
pozdrawiam:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MIROSŁAW C. Dzika róża w wierszu to dla mnie metafora kobiety wolnej, nieujarzmionej, która pozwala się dotknąć nie tylko myślą i słowem, ale też czynem. Jest piękna, odświętna i pełna tajemnic i zapachu.  To hołd dla tej dzikiej kobiecości, nieokiełznanej, prawdziwej i pełnej życia, tak jak smak dzikiej róży w słoiku.   Ten wiersz przypomina mi teraz czas dzikiej róży, gdy jej owoce dojrzewają i można z nich zrobić pyszne konfitury. Podarowałam kilka słoików mojemu lekarzowi, który opowiadał, jak wyjątkowy jest to dar natury pełen niebiańskiego smaku.
    • @Starzec Wiesz, że Twój wiersz mnie zatrzymał? I teraz myślę sobie - kto tak naprawdę wie, kiedy jest za wcześnie, a kiedy za późno? Wystarczy, że jedno z Was tak pomyśli, a droga się rozminie.
    • Jego kraj może zerwać więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Promienie księżyca morze oświetlają, Swobodne fale dziko napierają, A wiatry Gondalu dostojnie grają Swój hymn o północy.   Grają na murach jego więzienia, Budząc w jego sercu wzruszenia, Bo ich dźwięk przyzywa wspomnienia Rzeczy, które się zdarzyły. Jego dusza z wichrem się złączyła I w królestwie śnieżnej ciemności kroczyła, Krainie, która wielką rozpacz kryła, A zwątpienie odebrało głos.   Ziemia Harolda zerwie więzy uległości, Jego lud może znowu zaznać wolności, W ich sercach nadziei tysiąc zagości, Lecz jego nadzieja umarła. Wolność została mu odebrana; Jego przyszłość na ziemi poznana; Jeszcze kilka lat w kajdanach, Potem więzienny grób.   O ile poprzedni wiersz Emily mógł być związany z Gondalem, tu nie ma wątpliwości. Nie jestem tylko pewien kim był ów Harold. Być może chodzi o Geralda z Exiny, uwięzionego i zamordowanego przez podstępnego rywala do tronu Juliusa Brenzaidę.      His land may burst the galling chain, His people may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Soft falls the moonlight on the sea Whose wild waves play at liberty, And Gondal's wind sings solemnly Its hollow midnight hymn.   Around his prison walls it sings, His heart is stirred through all its strings, Because that sound remembrance brings Of scenes that once have been. His soul has felt the storm below, And walked a realm of sunless snow, Dire region of most mighty woe, Made voiceless by despair.   And Harold's land may burst its chain, His subjects may be free again, For them a thousand hopes remain, But hope is dead for him. Set is his sun of liberty; Fixed is his earthly destiny; A few years of captivity, And then a captive's tomb.
    • @Roma Jakby balans między dzieciństwem a dorosłością. Pełen jest ulotnych obrazów  samolociki, taniec, tęsknota... To opowieść o potrzebie lekkości, wolności, i o pogodzeniu się z tym, że nie zawsze trzeba „latać”, by czuć sens.
    • poznaliśmy się  o dzień za późno spóźnieni łzą pod powieką wczesną wiosną bzem łaskoczącą spojrzeniami  utkani  na wieki   poznaliśmy się o noc za wcześnie zachłanni dnia rwącą rzeką późną zimą lodem płynącą uczuciami splątani na przekór   poznaliśmy się...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...