Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rozpętanie


Rekomendowane odpowiedzi

alfonsa duszę romantyka
cygana zboczeńca biedaka
bogacza żyda adwokata
Niemca i Polaka
księdza i kata
ułomnego i niezłomnego
mam dusz wiele które duszę
w sobie na śmierć
i życie i śmierć i wycie
zapętlam się wpadam w sidła nic nie czuję
jak kołtun brudu i gałęzi
podczas kiedy wyrok odsiaduję
tutaj teraz i tam kiedyś
co oko zmrużę w innej się duszy duszę
co wezmę oddech zapadam w śpiączkę

księżyc się zbliża otoczony gwiazdami
ocean to jest wywrócony do góry dnem
wycieków tu ropy ile mieścimy głupoty
cóż to innego jak nie śmietnisko odpadów z łbów naszych
słońce zaiskrzyło i wszystko płonie
zaczynam szukać
pomiędzy nowymi zgliszczami dnia

mam dusz wiele które duszę
podejdź niech je w tobie wzruszę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

kapitalny wiersz
ale dla mnie bez drugiej, a przynajmniej bez ekologii - jak słyszę rozlana ropa, widzę plamy na oceanie ;)

wycieków tu ropy ile mieścimy głupoty
cóż to innego jak nie śmietnisko odpadów z łbów naszych


to wiersz o sobie, te odpady burzą mi obraz
ja tak, ale to Twój wiersz oczywiście.

zaleciało Tuwimem do pary z Wyspiańskim - strasznie mi się podoba.
:)))))))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zganienie ludzkiej głupoty. Niestety nie podejmę się oceniać chociażby dlatego, że nie znam sztuki "Monsieur Alfons", zaniedbałem tą część swojej edukacji, a myślę, że o tę sztukę tutaj chodzi. Wiem jak złą sławę uczyniła w Polsce temu imieniu stąd pojmuję przesłanie. Chociaż z drugiej strony Gombrowicz nie nadepnął ci na ucho?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...