Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiesz co robić, jak i po co -
czasem dłonie Ci się spocą
nieraz coś zaniepokoi -
jednak nadal twardo stoisz
nie zamartwiasz się specjalnie -
bo wychodzi zbyt banalnie

nawet czas zbyt ostrej suszy
nie jest w stanie pulsem wzruszyć
w z życia trumnie nienagannej
ułożyłeś się starannie


ach, gdyby tylko czasem
nie wbijał Ci się piasek
i bezczelnie się panosząc
nie kłuł w Twój misterny posąg.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rymy nie beznadziejne, a zabawne
a wiersz zabawny miał być?
jak tak to tak
jak nie to zrób, jak Kikus radzi
a już to: w z życia trumnie... przy takiej zbitce, proteza wypada protezowanym :D
a protezowani też mogą czytać, nie?
wytrwałości!
buziak!
Opublikowano

mhmmm....,
"wiersz" z założenia specjalnie zabawnym być nie miał=], także efekt niezamierzony raczej., z trumną przesadziłam=]..., może rzeczywiście zdyskryminowałam tych z protezami=p, a jestem w sumie ciekawa interpretacji tego "wiersza" jako zabawnego?=]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiersz zabawny nie jest, choćby z uwagi na puentę (z całości chyba najlepsza). Z rymów jednak bym nie rezygnował - może dlatego, że lubię. :)
Myślę, że jedynie warto byłoby nad nimi trochę podumać i może być całkiem fajnie.
po co -spocą, specjalnie - banalnie. No właśnie, pozbądź się banału i będzie ok.
Popraw kuł na kłuł.
Na-razie, pozdrawiam.
Opublikowano

choć rymy zbyt banalne
dla wiersza są letalne

i choć kompletny brak rymów
wymaga grubszych czynów

to, choć to trochę śmieszne
kiedyś coś napiszę jeszcze

=]

dziękuję za komentarze, postaram się jakoś konstruktywnie z nimi zmierzyć=]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @infelia humor, akurat udało mi się rozczytać, może tylko i aż :) 
    • jestem dla ciebie objawieniem  wszystkich cnót  gotowych na lizanie    choć myję okna niedbale  i czasami zapomnę że skupianie uwagi na sobie  jest dla mnie uciążliwe    a moje usta się czerwienią  bardziej niż wczoraj  tylko w miękkim półcieniu  twoich wątpliwości    wiem że o mnie myślisz    wiem że do mnie mówisz  kiedy idziesz spać  układając głowę  na poduszce                                                                                        spierdalaj kurwo 
    • Jestem duchem wielu różnych ludzi w jednym ciele.   Rozpływam się, siedząc na krześle — zamieniam ciało w wodę i próbuję dosięgnąć fali.   Zbiorowa świadomość wymywa marzenia i ludzkie dusze: ich myśli, pragnienia, pożądania.   Wszystko, z czego kiedyś byli zbudowani i przez co mogli nazywać się człowiekiem, zniknęło w morzu słów i niespełnionych obietnic.   Pozostaje jedynie gorycz i żal — cierpki smak na języku bez końca.   Czujesz go, choć nie masz ciała; jesteś tylko wyobrażeniem przeszłego „ja”, powoli rozmywanym wraz z kolejną pełnią.   Krzyki odbijane od klifu ze zwiększoną amplitudą nie pozwalają zasnąć. Nie pozwalają odpocząć. Nie pozwalają uciec.   Płaczesz nad losem swoim i umęczonych ludzi.   To wyobrażenie łez, wyobrażenie smutku. Tak trudno zaakceptować, że nie ma już nic.   Jesteś sam. Każdy człowiek, którego kochałeś, zniknął bezpowrotnie — utopiony w tafli grzechów.   Nie ma Boga. Nie ma litości. Pozostało jedynie cierpienie i strach.   Rozpościeram skrzydła, pływając w ludzkiej godności.
    • @infelia nie rozumiem wiesza, chcesz wydobyć dobre cechy, żeby się spodobały komuś. Albo chcesz tak celowo zrobić dla swojej zabawy.
    • Trochę inna wersja dawnego tekstu     trochę w nerwach pan makowiec aż się w brzuchu mak poplątał cukierenka jemu w głowie tylko nie wie jak wygląda     czupiradło lukrowane? przepaloną skądś wywlekli? ale gdzie tam piękno same wyrzeźbiona dziś w cukierni     już ją widzi ciasta fałdką aż rodzynek nagle stoi jęczy z boku stary piernik bo mu widok karp zasłonił    lico słodkie cała reszta kolorowa karmelowa oblubieńca to pocieszka lecz w jej sercu wielka trwoga    jeden z gości chce ją schrupać ma apetyt na jej kształty pan makowiec blachą stuka kocha przecież nie nażarty     gościu widzi smaczny maczek aż go wzięła wielka chętka lubo moja choć zapłaczesz ty przeżyjesz mnie pamiętaj     cukierenka jest w rozpaczy gdyż makowca głupol trawi więc wskoczyła mu do gardła aż się człowiek nią udławił
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...