kuba skawa

Kuba, nie jest to może wiersz wysokich lotów, bo trzeci w moim życiu, ale nie mogę doszukać się tutaj kiczu, w rozumieniu takim, za co kicz uznaję. Proszę się nie kierować ogólną falą uprzedzeń. Nie oczekuję pochwał, ale obiektywnej oceny. Wiersz nie musi się podobać, ale formułując takie sądy mógłby się Pan przynajmniej wypowiedzieć gdzie tutaj widzi Pan Kicz. Być może moje pojęcie o kiczu jest niekompletne. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam Mógłbym oczywiście powiedzieć, że kicz to kwestia smaku a "poprzeczka kiczowatości" jest zindywidualizowana i zawieszona na różnej wysokości ale można też przyłożyć do wiersza miarę definicji powszechnie dostępnych. Mamy tu do czynienia ze schematyczną (droga życia) i niemiłosiernie sentymentalną (mój hombre gra na okarynie) składanką zużytych motywów (muzyka wyobraźni, symfonia miłości, struny życia, serce duszy), nie tworzącą żadnej wartości artystycznej (bo nie jest nią pozerstwo) i epatującą tanim "przepychem" (w czerwieni twoich dywanów). Mam wrażenie, że inspiracją były latynoskie telenowele... P.S. Na falach uprzedzeń się nie znam.

Kolega coś zażył ? ;)

przed koncertem byłeś taki liryczny aż skrzypce drżały w płomieniach Trochę się to kłóci z "wygrywaniem zwyczajności" ;)

Dobre. P.S. Wiersz ma proste, klarowne przesłanie, dlatego zaskakują nieco "słodkości" w komentarzach i doczytanie się jedynie motylego piękna i uroku...

ludzie dobrzy zawsze głośno mówią że są dobrzy z wielkiej dobroci swej podpalają stosy żebyś uniknął zagłady z grzechem do piekła nie poszedł :) Boję się ludzi "prawdziwie" dobrych, ten wiersz jest "zwyczajnie" dobry ;)

Wybacz autorko ale to jest kicz.

Zamiast wiersza - banalny obrazek, zamiast sensu - płyciutki sensik. Porażka.

urwał zycia nić wrzucam do worka ot historii pic Pozwolisz autorze, że do oceny wiersza użyję twoich własnych słów : coś jakby wyżuta guma przyklejona gdziepopadnie ;)

Złodka kołyssanka... Autorze, czy ty się przypadkiem nie deklarujesz po jednej ze stron sporu o pewne wartości ;) Duża wrażliwość i wyobraźnia językowa, wprawna ręka.

gdy w kawiarniach rodzi się życie knajpy umierają z ostatnim poetą już żywy i jeszcze umarły dzień stoi w przeciągu Dobry wiersz, z błyskotliwą i "szczypiącą" puentą ;)

jeśli coś jeszcze z niej pozostanie to obłok zmienny To jest bardzo ładne, reszta nieco mniej ;)

"Ostatnie pożegnanie" brzmi jak...ostatnie pożegnanie - poezji w tym mało.

czernią wypełzam w twarzach wykręcam ręce i białka na lewą stronę wywracam w rzężących gardłach stoję Brrr... ;) Dla koneserów, mnie tekst śmieszy.

Twoją mocną stroną (przy wątłości treści), może być forma, skupienie się na klimacie, nastroju, melodii wiersza. Nie wygląda to na razie najlepiej ale czuje się pewien potencjał. Więcej się nie wymądrzam, bo to nie moja poetyka i brak umiejętności. Mam nadzieję, że znajdziesz fachową radę... :)

wierszy tak wiele ... nadają sens życiu ,przemijaniu, śmierci Wersy, które tworzą klamrę wiersza, to zwykły truizm, z którego nic nie wynika. Środek nafaszerowany tanim poetyzowaniem. Bardzo słabe.

Banał aż krzyczy... Słabe i wtórne. Nuda.

Najpierw tęsknimy za tym co przed nami, potem za tym co zostało z tyłu... Szorstkie i ciepłe. Dobre.

w ciemności nocy gwiazdy światła w głębi otchłani błękitu fale To są zupełnie bezproduktywne obrazki, mające jedynie na celu zrobić wrażenie. Dobrze by było porzucić "kosmiczne doznania", rozejrzeć się w koło i pisać o tym co się widzi, dotyka, czuje... Stawiałbym na szczerość, naturalność i prostotę. :)

Jakoś brzydko mi to pachnie kompleksami i anonimem...

Jesteś świetnym "podglądaczem" rzeczywistości, w tym przypadku wziąłeś się za stereotypy ale ze skutkiem...stereotypowym, coś w stylu pism kolorowych... Nie trafia do mnie. :)

nie poddawaj się Don Kichocie, podziel wyjątkowym znaleziskiem, rzuć w dzień... ktoś podniesie, i choć możesz tego nie zobaczyć - trzeba wierzyć. "osobność" nie może być aurą prywatną ludzi, którzy powinni ofiarowywać... dziękuję za przemyślenia... nowy kształt... pozdrawiam "osobność" nie może być aurą prywatną ludzi, którzy powinni ofiarowywać... Często zdarza się takim ludziom, stąpać po drodze usianej wiatrakami... :)) Dzięki, Dośka. :)

Uruchomienie wyobraźni czytelnika, to największa satysfakcja dla autora. Nie tyle narzucić własną "osobność", co pobudzić czytelniczą... Dzięki :)

Wiga, to bardzo płochliwy ptaszek, dlatego łatwiej ją usłyszeć niż zobaczyć. Trudno zmienić rzeczywistość, nawet tak osobliwym śpiewem, jak śpiew wilgi. Pogański zachwyt sprzyja wielkim skupiskom ludzi. Piękno nieraz zamyka się w bardzo małym świecie, jak perła w muszli. Komu teraz chce otwierać się muszlę w poszukiwaniu perły? Nielicznym. Piękny śpiew ginie w oceanie cywilizacji i kakofonii bezbożnego miasta. Człowiek z La Manczy. Chociaż to w Kastylii, ale nazwa arabska nie wiedzieć czemu. Oznacza- -bez wody. Ma-ansha. Może lepiej nie wracać do La Manczy. Tak trudno żyć bez wody. Nie daje mi spokoju tylko "odzyskać osobność", ale zawiłe są ścieżki po których przemyka myśl poety. Pozdrawiam :) Hmm..."osobność" stoi tu w pewnej opozycji wobec faktu, że "nikt z nas nie jest samotną wyspą" - atawizmy mocują się z naszą jednostkową " nieprzetłumaczalnością"... Dziękuję, Emilu :)

znalazłem śpiew wilgi na dnie miasta chciałem go ponieść dalej w dzień jak w bramę nieba rzucić i nie było miejsca między końcem a początkiem chwili na cokolwiek więcej niż pogański zachwyt najtrudniejsze jest potem odzyskać osobność zapatrzyć w dalekie światła i nie zdążyć wrócić do La Manczy

Demagogia, demagogia, demagogia... "przeżyliście wojnę" - kto ?! Cywil -więzień obozu, żołnierz z poboru mający wojnę w d...., ochotnik idealista, cyniczny polityk, człowiek w sytuacji zagrożenia ? Wszyscy w jednym worku ? "stawiacie tablice sprowadzacie prochy" - to nie żaden BÓG, tylko zwykły szacunek do zmarłych, miłość do bliskich, pamięć, pokora wobec czasu... "hołd drutom kolczastym i głębiom okopów ofiarom brzezinki ofiarom katynia" - ironiczne deprecjonowanie tego RELIGIĄ, jest głupotą historyczną, moralnym obskurantyzmem, zwykłą zadymą... "wasze plemniki też są poronione" - to są tandetne hasełka, które można kupić w hurcie, po 3,50 za kilogram... Wiersz słaby i głupi.