Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

drobiazgi

anna_rebajn
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

anna_rebajn

anna_rebajn

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

a kiedy mi przyjdzie na świat całkiem inny
otworzyć oczy z najszczerszym zdumieniem
pozbieram w całość najdrobniejsze winy
które pamiętam i o których nie wiem

wszystkie zielenie niedojrzałych jabłek
subtelność ciszy pod osłoną drzewa
słowa rzucane by igrały z wiatrem
choćby przez chwilę nim przyjdzie je zerwać

nadzieję na więcej choć dałem tak mało
spojrzenia co gasły jak stare latarnie
jeszcze niepewność brak wiary nieśmiałość
i uśmiech matki że nic nie na marne

Bernadetta1

Bernadetta1

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Aniu ode mnie zasłuzony plus...choc trochę sie przyczepie;)...ta subtelnosc ciszy tak mi nie gra-tak mi patosem powiało.Połaczyłas dwa słowa juz same w sobie wzniosłe, moze dlatego...Ale:urzeka reszta swoja prostota i liryzmem , wiec o czym tu gadac plus:):)
pozdrawiam Beata
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

a kiedy mi przyjdzie(zjawić się ?) na świat całkiem inny

to jakaś elipsa ? myślę że tak każde słowo byłoby przekomarzaniem się z utworem
nie wiem czego to jest alegoria...skojarzyło mi się z biblijnym Kainem
choć oczywiście wiersz niczego nie mówi nam wprost

może to jego największa wada.

+/- = 0 zostaje.

JacekSojan

JacekSojan

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cóż dodać?...chyba tylko to - że nie można nadmiernie ulegać nastrojom lirycznym i trzeba się troszkę z nimi podroczyć, czyli postawić rozum na baczność, bez niego jesteśmy tacy bezwolni....
:))
J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Andrzej P. Zajączkowski
      Sara Teasdale - Zimowe Gwiazdy (Winter Stars)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Wyszłam samotnie w mroczną noc; Młoda krew za morzem przelewana  Przesiąkła skrzydła mojego ducha- Nosiłam swój smutek wyczerpana.   Lecz kiedy w górę uniosłam głowę, Ponad cienie w zimnym śniegu drżące, Zobaczyłam na wschodzie Oriona,   Znajome gwiazdy jak dawniej lśniące.   Przez okna w domu mojego ojca, W zimowe noce bawiąc się snami, Jako dziecko widziałam Oriona Ponad innego miasta światłami.   Mijają lata, sny, mija młodość, Wojny serce świata rozrywają, Wszystko się zmienia, tylko na wschodzie Te piękne gwiazdy niezmiennie trwają.   I Sara: I went out at night alone; The young blood flowing beyond the sea Seemed to have drenched my spirit’s wings— I bore my sorrow heavily.   But when I lifted up my head From shadows shaken on the snow, I saw Orion in the east Burn steadily as long ago.   From windows in my father’s house, Dreaming my dreams on winter nights, I watched Orion as a girl Above another city’s lights.   Years go, dreams go, and youth goes too, The world’s heart breaks beneath its wars, All things are changed, save in the east The faithful beauty of the stars.
    • Migrena
      nigdy nie byłam w Norwegii

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97   mnie też.:)   nawet dzisiaj fragmentów słuchałem.:)))))           @iwonaroma   Iwonko.   przepiękna konstatacja!   w wierszu widać, że Norwegia to dla Ciebie nie tyle miejsce, co wewnętrzny stan duszy.   to jest ta filozoficzna zagadka: po co jechać na fiordy, skoro najważniejszy, idealny, otulony ciepłem wełny 'Fiord Wewnętrzny' nosisz w sobie?   i co najważniejsze – jestes  jego twórcą, cierpliwie wyszywając jego wzory w hafcie hardanger.    cudowny,  ciepły wiersz.    
    • Migrena
      erekcjato rozsypane w proch

      Przez Migrena · Opublikowano

      @hania kluseczka   wiem.   ale zabrzmiało jakby Ci był potrzebny  trzepak na dywany.:)   wszystkiego dobrego.:)    
    • Leszczym
      Z wierzchu wszetecznie

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @KOBIETA A jak Ci na imię? Widzisz chodzi o to, że oglądałem film Maska Zorro, ale już prawie nic z niego nie pamiętam ;)) Może to faktycznie są okruszki szczerości... sam już tego nie wiem ;)) Gdzieś przy swoim 500 tekście się w tym zgubiłem a tylko tutaj jest już ich chyba 1200 ;))
    • Król Artur
      Kopacze

      Przez Król Artur · Opublikowano

      Raz w świecie, gdzie stałość nic już nie znaczy, Kopało kamienie dwoje kopaczy. Pierwszy - rozrzutnik; wzrok ma rozbiegany, Gdzie spojrzy tam ciśnie szpadel posrebrzany. Nim skończy dobędzie kilof ze złota, Bo ciągnie go obok nowa robota. Ledwie zaczął, już biegnie, bo widzi w oddali Miejsce, gdzie nie wbił jeszcze żadnej stali. Drugi w jedno miejsce przychodzi co rano I bije w ziemię łopatą drewnianą, Więc rzecze raz doń rozrzutny kolega: ,,Czemu w miejscu pan siedzi i nic pan nie biega? Czy nie pora się pozbyć tej starej łopaty? Patrz pan jak u mnie arsenał bogaty! A od skarbów się zaraz nie zamkną drzwiczki!" ,,Pan tak zmieniasz i masz pan jedynie kamyczki." Usłyszał rozrzutny i ruszył z powrotem W świeżutkie miejsce ładować młotem. Znów znalazł, radość, tryumfu krzyki I rzuca głaz nowy na inne kamyki, By ruszyć znów szukać ku uciesze wzroku. Drugi zaś nawet nie zrobił kroku, Nie zmienił miejsca, ni łopaciny, Kopał i wykopał. Ten kamień. Jedyny. 06.08.2023

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...