Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kiedy wklejałem ten tekst, pomyślałem - Stefanowi się pewnie spodoba...
: )

Dzięki.
wiem, o mnie nie pomyślałeś, ale... mnie się też podoba:)
:)))

Mam wrodzoną podzielność myślenia o... : )

Dzięki, staś.
Opublikowano

Panie Lecterze ładny i wymowny ten wiersz Pana, są jednak fragmenty, które mnie osobiście nie przekonują, a mianowicie część lieraturoznawcza od Gilgamesza do Stachury, bo skoro już opieramy się na nośnych symbolach podstawowych to po co uszczegółowiać personifikacyjnie i ostatni wers pierwszej strony ze względu na wrażenie powielania odkrytych poszlak.

załączam wyrazy przeprosin za wpierniczanie się

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nośne symbole podstawowe, wtedy są nośne, kiedy dają się przyłapać na " gorącym uczynku " szczegółu i personifikacji...
Powielanie odkrytych poszlak, jest wżarte w skórę peela, jak kurz spod stóp na " wydeptanej drodze "...

Dzięki, Aleks.

P.S.
Przeprosiny za wpierniczanie, zostały przyjęte...
: ))
Opublikowano

archetypiczny i runiczny jednocześnie;
niezmienny i magiczny;
pierwotny i tajemniczy aż po świętość...
jak ja lubię takie zanurzenie w antropologiczną zagadkę...
staję się znowu Adamem;
pięknie piszesz!
:)
J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właśnie!
Też czekałam na wpis Stefana. :)

Bardzo mi się podobają niektóre fragmenty...

"skończył się sezon na niemożliwe
i nic tu już dodać
nic tu ująć
wyschły źródła i
w studniach drzemie piach"

Bezradność, rezygnacja, koniec. Świetne!

albo :

"i nic nas nie dzieli
to tylko lepiej lub gorzej powtórzona pieśń"

Zrozumienie i pokora, ale także świadomość własnej wartości.
Te dwa wersy - cudo po prostu.... :)

To są dowody na to, że sezon na niemożliwe - jeszcze trwa. :)
Te Gilgamesze i Gargasy jakoś mnie nie wkręciły. Nie moje emocje.
Lecz te dwa fragmenty sprawiają, że objawia się prawda uniwersalna.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właśnie!
Też czekałam na wpis Stefana. :)

Bardzo mi się podobają niektóre fragmenty...

"skończył się sezon na niemożliwe
i nic tu już dodać
nic tu ująć
wyschły źródła i
w studniach drzemie piach"

Bezradność, rezygnacja, koniec. Świetne!

albo :

"i nic nas nie dzieli
to tylko lepiej lub gorzej powtórzona pieśń"

Zrozumienie i pokora, ale także świadomość własnej wartości.
Te dwa wersy - cudo po prostu.... :)

To są dowody na to, że sezon na niemożliwe - jeszcze trwa. :)
Te Gilgamesze i Gargasy jakoś mnie nie wkręciły. Nie moje emocje.
Lecz te dwa fragmenty sprawiają, że objawia się prawda uniwersalna.

Stefana można by uczynić kustoszem gargasowej jaskini... : )

Sezon na niemożliwe ? Przynajmniej trzeba próbować....

Dzięki, Bacha.
: )
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Według najnowszych badań w skład kosmicznej zupy, kilka minut po Wielkim Wybuchu, wchodził przede wszystkim carlsberg... ; )

Jestem zachwycony, że może być : )

Dzięki, Rachel.
Opublikowano

Przyznam, że czytałem kilka razy i za każdym razem odnosiłem wrażenie, że czytałem ten utwór wcześniej. Jest w nim coś i myślę, że jest to kawałek dobrego wiersza.

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...