Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pieszczochu ty!
szarańcza w uchu
robaczki chodzą oczom w doły
dzielisz się powoli na segmenty
a piszczysz że ho! ho!

nie chce mi się wierzyć
że oddzielona została
skóra
od skurwysyńskich zachowań
i że palce pozbawione paznokci
sprawne będą w niebie

wiążesz jeszcze piach

w czasie koronacji na ducha
pachnie miękkim jabłkiem

w pachwinie pająki
smyr smyr smyr regalia

Opublikowano

"pieszczochu ty!
szarańcza w uchu
robaczki chodzą oczom w doły
dzielisz się powoli na segmenty
a piszczysz że ho! ho! "

to jest tragiczne Panie Adamie... ogólnei wiersz nie jest zbyt wysokich lotów... nawet jeszcze nie startuje

są wykrzykniki a nie ma przecinków itp. wygląda to conajmniej dziwnie

ho ho - ole ole

"i że palce pozbawione paznokci
sprawne będą w niebie " - tylko to jest ładne

nie czuje tu klimatu, bardziej zapach ze studzienki kanalizacyjnej

Tera



[sub]Tekst był edytowany przez tera dnia 26-08-2004 01:31.[/sub]

Opublikowano

onomatopeje nieciekawe i jeszcze to "ho! ho!". Ohyda przeplatana z delikatnością języka i wręcz czułością. Chociaż ciekawe jest to, że wiersz "spuszcza" z tonu dyskretnie w pierwszej strofie i pewniej w ostatnich dwóch.
Podoba mi się:
"skóra
od skurwysyńskich zachowań" - chociaż to zbyt dosłowne
i "wiążesz jeszcze piach", bo dla mnie to coś nowego:)
Ale to nie to, czego szukałam

[sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 26-08-2004 01:25.[/sub]

Opublikowano

A ja nie moge przestać się śmiać :)) Jeszcze tak pieszczotliwie-ironicznych słów przy trupie nie słyszałem (widziałem). Już sobie wyobrażam peela z jaką pobłażliwością to mówi, i znowu umieram ze śmiechu.
Potrzeby przecinków nie widzę tu absolutnie.
"wizualizacja w tekście zmusza mnie do raptownego zasłonięcaia ust przed niekontrolowanym "pawiem""
"zapach ze studzienki kanalizacyjnej"
"Ohyda przeplatana z delikatnością języka i wręcz czułością"
Dam sobie łapę uciąć, tę którą piszę, że są to jak najbardziej przez autora pożądane reakcje :))
Adam, możesz mnie ekshumować i mów tak do mnie, mów jeszcze:))

Opublikowano

mam mieszane uczucia..
z jednej strony wszystko jakoś dobrze poskładane i podoba mi się
klimat w sam raz dla mnie
z drugiej jednak strony - to jest obżydliwe :)) (odkryłam amerykę)

ogólnie uważam że wiersz nie najgorszy
tytuł ładnie wprowadza do utworu
nie pasuje mi ten "pieszczoch"
trzeba by go zamienić na taki sam kontrast, ale bez tego słowa

wiersz w sam raz dla osoby (czyli mnie) która właśnie skończyła niedawno lekturę "Trup" (czyli wszystko o rozkładzie) :)))

najbardziej podoba mi się początek
jednak reszta nie odstaje tak bardzo..

ogólnie u mnie na plus :)

pozdrawiam
Emilka

Opublikowano

Hmm...
Przyznaję bez bicia - chyba nie rozumiem co poeta... itd :)
[edytowany fragment: może nie co poeta, a po co poeta :) ]
Bo to jest tak:
1) jesli to żart, to - przynajmniej dla mnie - niezbyt (przepraszam za słowo w tym kontekscie) SMACZNY :)
2) jeśli to na powaznie, to jakoś tak wyobrażam sobie rozmowę z trupem, a odpowiada, wypluwając grudki ziemi, zęby i grozi palcem, z którego płatami schodzi skóra, (paznokci wszak juz nie ma...)

Pozdrawiam
Wuren
[sub]Tekst był edytowany przez wuren dnia 26-08-2004 08:44.[/sub]

Opublikowano

mnie podoba sie ten ironizacyjny zabieg, napisałam wiersz w podobnym klimacie "post mortem", Autor nie opisał nic, co byłoby obce, zwyczajnie: następstwa "eksploatacji" człowieka, w powiązaniu łańcuchowym, najpierw my, potem nas :)) Pozdr. Ana.

Opublikowano

Trzeba coś wiedzieć, żeby zrozumieć ten wiersz (zawieszony w kontekście). Skoro mowa o człowieku, to pomińmy poezję (i w tym wierszu także).
"Pieszczoch" salonów i władzy - zgoda. Ale czy "wysoko urodzony"? To potomek biednej szlachty litewskiej. Tytuł właściwy byłby chyba "nad trupem wysoko pochowanym".
Pomieszanie emocji (peela) zbyt widoczne, żeby to pominąć. Ale ludzkie. Jak błędy i wybaczanie - o tym Adamie chyba już wiesz. "Skurwysyństwo zachowań" - jeśli znaczy grzeszność naszej, każdego duszy - można zrozumieć.
Reszta jest opisem i śmiechem, który sluży złapaniu dystansu (bo nie podejrzewam, że to żart dla sztuki).
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...