Emilia Zone

ah.. tylko tytuł.. pomyśl nad zmianą.. beznadziejny jest

no cóż.. coś zupełnie innego kocico.. :)) ale muszę przyznać, że niezłe całkiem wyszło :)) naprawdę mnie "urzekło" :)) podziwiam i gratuluję :)) pozdrawiam Emilka

jakieś sugestie?? cóż mogłabym zmienić? propozycja? pozdrawiam Emilka :)

paragrafem wyginałam łyżkę spokoju naginając do kresu możliwości powoje marzeń skrępowanych pas wciskał się w żołądek krwiście a kryształ nadgarstków świtał źrenicą zwisając luźno rzęs blaskiem zrzucałam kamuflarz ust utwór przesunięto do działu dla początkujących poetów (dział P) [u]MODERATOR[/u]

hmm.. zastanowię się w takim razie nad początkiem :)) pozdrawiam Emilka

Tereuszu ja "skumałam" tego królika, ale i tak nie pasuje mi do całości.. zamieniłabym go na coś mniej "żywego" :))) martwy królik ??? heh pozdrawiam Emilka

ah.. Terciu :)) dzienx za te słowa :)) zmieniłam ten "krzyk" bo też mi zgrzytał.. może teraz lepiej?? jak sądzisz? pozdrawiam Emilka

Bezet ma rację :)) ale to tak BTW.. :)) nie pasuje mi tutaj ten królik.. ni z gruszki ni z pietruszki bez tego wersika też dobrze wszystko gra cóż tutaj dużo mówić.. :)) podoba mi się.. najbardziej chyba druga zwrotka, choć trzecia też niczego sobie :) udało ci się Tereuszu :)) pozdrawiam Emilka

stłumiłam zarzut linią papilarną tłocząc siebie w odbiciu szyby milczącej wyrzutem pięści w snach adoptowanych domów szelest uspokajam

przychylam się do opinii PS.. niestety Terciu.. tym razem kiepściutko zupełnie bez jakichkolwiek emocji, uczuć przez niego przebrnęłam.. i chyba faktycznie nie tutaj powinien być.. przykro mi pozdrawiam uśmiechem Emilka

nie boję się o to, że ktoś tego nie zrozumie :)) tylko o to, że psuje wiersz :)) pozdrawiam Emilka

przeczytałam go trzy razy.. myślałam, że może nie skupiam się, nie rozumiem czy coś.. ale czytam i czytam i dalej nic nie znajduję.. początek jakiś obraz w głowie zaczął kiełkować ale potem wszystko się rozpadło nie wiem co to, nie wiem o czym, nie wiem jak interpretować.. nieczytelny, niejasny, niezrozumiały zupełnie bez emocji jeśli czegoś nie rozumiem - to nie podoba mi się pozdrawiam Emilka

dobrze mi się czytało.. ale tak do połowy na pewno nie jest wybitny i szczerze mówiąc jest średniawy w połowie wiersza kończy się jego oryginalność i zgrabność czytanie nie daje już radości i zadowolenia a kiedy doszłam do "story" to mnie po prostu zmroziło jak obuchem w twarz.. nie pasuje tutaj w ogóle.. zepsuło cały klimat na sam koniec.. pozdrawiam Emilka

mam kilka uwag.. użycie imienia "aniu" sugeruje odbiór czytelnikowi.. kto ma oddychać, kołysać i tonować myślę, że lepsza byłaby forma bez-osobowa.. żeby czytelnik sam mógł wczuć się w "wydychanie" używając zwrotu do konkretnej osoby niestety traci się "łącze" z czytelnikiem, który nie może na własnej skórze "poczuć" wiersza i jeszcze ta kołyska.. zupełnie bez sensu.. wiersz przez to dużo traci.. wiadomo, że "ania", jest kobietą, a nie kołyską podkreślenie tego w wierszu nie ma sensu - wygląda to tak, jakbyś nie miała koncepcji i użyła tej kołyski na siłę.. poszukaj czegoś lepszego, głębszego bo wiersz na to zasługuje wszystko inne jest oki :)) pozdrawiam Emilka

w sumie to początek jest tylko niejasny i za bardzo poplątany.. "zmagam się z wylęgarnią pąków z ramion gałęzi splątanych nitkami mgły " druga część nie pasuje.. "zmagam się (...) z ramion gałęzi" coś tutaj strasznie nie gra ale reszta jest całkiem :)) do przyjęcia proste, lekkie, jasne metafory.. oki :)) pozdrawiam Emilka

hmm.. jakoś nie wydaje mi się, żeby ten wiersz do tego działu "należał" kropki na końcu wersów drażnią okropnie już kiepsko się zaczął.. a końcówka to dogorywanie.. "Calapolskaczytadzieciom" - ja rozumiem słowotwórstwo itp itd ale bez przesady.. cóż to Pan zrobił?? ogólnie nie podoba mi się pomysł, treść i wykonanie.. wszystko się tutaj sypie i naprawdę marniutko to Panu wyszło.. pozdrawiam Emilka

roztrząsałam spuchnięte powieki dymem podartych paciorków pomiędzy klamką a spokojem kuchni odbijałam marzenia murem podchodziłeś opuszkami oplątując kark zimnym wiewem czarną walizką wyprowadziłam pytają gdzie jesteś

neonowy flash rozpłaszczył opad ciśnienia napięcie elektryzowało przesiąknięte wilgocią powietrze między nami tylko czarna plama policzków przyklejonych do blatu rozkrzyżowane romanse przyjemne milczenie lakierek

dobra.. to wywaliłam "the end" i faktycznie lepiej brzmi :)) dzięki kobitki :) pozdrawiam Emilka

strasznie mi miło :)) pozdrawiam Emilka

Rysiu.. a przeczytaj bez tego "the end" ??? lepiej czy gorzej?? pozdr Emilka

Rysiu.. tamten to ciąg dalszy kiepskiego dnia :))) dziękuję za przydymioną atmosferę :)) buźka pozdrawiam Emilka

hmm.. nie wiem Rysiu dla mnie koniec jest w tym wierszu właśnie zaskoczeniem i rozczarowaniem jednocześnie Agnes bez tego "the end" wiersz pozostanie otwarty.. nie wiem czy pasuje to do mojego obrazu, który nakreśliłam pisząc ale pomyślę nad tym - dziękuję za uwagę i cieszę się, że się podobała reszta :)) pozdrawiam Emilka

właśnie taki był zamiar Rysiu wściekłość i nagle zatrzymanie kadru życia :)) pozdrawiam Emilka

wychodzę w czerwieni półświata rozwiana wrzaskiem ulic stukam zbrukana pojedyńczo strzelając palcami zabijam rozrośnięte powoje marzeń piersią wchłaniam szept