„Jadąc do Babadag” to książka Andrzeja Stasiuka opublikowana w 2004 roku, będąca literackim zapisem jego wieloletnich podróży po Europie Środkowo-Wschodniej, m.in. przez Rumunię, Albanię, Ukrainę, Słowację, Węgry i Mołdawię. To nie tylko reportaż z miejsc omijanych przez masową turystykę, ale także głęboka refleksja nad kondycją współczesnego człowieka, pamięcią, historią i przemijaniem. Autor, podróżując autostopem, pociągiem czy pieszo, portretuje życie zwykłych ludzi w zapomnianych wioskach i prowincjach, opisując krajobrazy, rytuały codzienności oraz ślady dawnych systemów i tożsamości narodowych. Książka łączy elementy eseju, dziennika podróży i filozoficznej medytacji, ukazując podróż nie tylko jako przemieszczanie się w przestrzeni, ale również jako wewnętrzną wędrówkę, w której każde miejsce staje się pretekstem do zadumy nad losem jednostki i światem pogranicza.