„z” to krótkie słówko należy do nieodmiennych części mowy i nigdy nie zmienia swojej formy. To także przede wszystkim przyimek, a ze względu na to, że składa się zaledwie z jednej części, określany jest on jako prosty. Przyimek łączy się w zdaniach z rzeczownikami, liczebnikami oraz przymiotnikami, tworząc tym samym wyrażenie przyimkowe. W takich sformułowaniach poszczególne słowa pisane są oddzielnie. Ich połączenie razem tworzy nowy sens w zdaniu.
Istnieje wiele przykładów zastosowania przyimka „z”, na przykład takich jak: „Z nudów zaczęła rysować po zeszycie”, „Z góry wiedziała, co to oznacza”, „Wiedziała, że musi tam pójść ze swoimi przyjaciółmi”, „Nie wiedziała, z czym ma to zjeść”. Jak widać ten przyimek określa sytuację opisywaną w zdaniu i nadaje czynnościom i rzeczom konkretny kontekst, by odbiorca zorientował się w tym, co się dzieje.