Nie ma cię Panie!... na Golgoty szczycie
Krzyż tylko nagi rozpina ramiona,
Jakby chciał ludzkość przycisnąć do łona
I cudem nowe w niej obudzić życie.
Nie ma cię Panie!... a tu twoi wierni
Znaleźli tylko twą koronę z cierni —
I w niej spuściznę upatrując swoją,
Cierń plotą w wieniec i nim skronie stroją....
Lecz tyś powiedział, że po trzeciej dobie
Rozpęknie wieko kamienne na grobie,
I z jego głębi, jako słońce czyste,
Na noc zwątpienia — Ty wypłyniesz Chryste!
Więc tej jutrzenki cudownej świtanie
W zbolałych duszach obudza tęsknotę;
Im ciemniej w koło, gdy cię niema Panie,
Tym trwożniej ludzkość patrzy na Golgotę....