Ach! Rozbrzmiéj w głuszy

Ach! Roz­brzmiej w głu­szy, jęki gło­śne­mi,
Mę­czeń­ska, świę­ta ma pie­śni!
Ty, któ­rąm tu­lił tak dłu­go, dłu­go,
W naj­skryt­szej pier­si mej cie­śni...

Na echo two­je bled­ną na­ro­dy,
Szczę­ka­ją wspo­mnień oko­wy,
W to­bie ma pie­śni łza ja­sna pły­nie
I ból ty­siąco-wie­ko­wy...

Na echa two­je wiel­cy i pro­ści,
Lo­do­we ser­ca w ha­bi­cie,
Ko­bie­ty, star­cy, pła­czą jak dzie­ci...
Wtó­rzą im gwiaz­dy w błę­ki­cie...

I łez tych stru­ga pły­nie da­le­ko,
W kra­iny róż i he­ba­nu
I jed­ną stru­gą z ci­cha się zle­wa
W przej­rzy­ste fale Jor­da­nu...