Sznury z krzyków
Dźwięki dzwonów poprzez Europę
Wieki zawieszone
Szyny które skrępowałyście narody
Jest nas tylko dwóch albo trzech ludzi
Wolni od wszelkich więzów
Podajmy sobie ręce
Gwałtowny deszcz czesze dymy
Sznury
Sznury utkane
Kable podmorskie
Wieże Babel przemienione w mosty
Pająki — Arcykapłany
Wszyscy kochankowie jednym węzłem spętani
Innych więzów cieńszych
Białe promienie światła
Więzy i Związek
Piszę tylko po to żeby was wychwalać
O zmysły zmysły najdroższe
Wrogie wspomnieniu
Wrogie pragnieniu
Wrogie żalowi
Wrogie łzom
Wrogie temu wszystkiemu co kocham jeszcze
Źródło: Sygnały, r. 1938, nr 58.