Cezarom oddaj wszystko to, co jest cezarów:
Oddaj im widma gwałtów, zabójstw i grabieży;
Oddaj męczarnie głodu i hańbę pręgierzy,
Oddaj im spustoszenia i łuny pożarów.
Oddaj im gilotyny w krwi płynące świeżej,
Oddaj spragnione zemsty echa tłumu gwarów —
I gromy wyrok śmierci bijących zegarów —
Oddaj! Lecz weź im wszystko, co tobie należy.
Weź im złote pałace, weź skarb niezmierzony,
Który zabrali tobie, by zdobił ich trony,
Weź im twe niebo, słońce, wody, lasy, błonie;
Weź im świat ten szeroki, który twój jest cały,
Weź im boskość, potęgę, zaszczyty i chwały:
Weź i sam na ich miejscu zasiądź w ich koronie!