Trzeba z żywymi naprzód iść, Po życie sięgać nowe, A nie w uwiędłych laurów liść Z uporem stroić głowę Wy nie cofniecie życia fal! Nic skargi nie pomogą: Bezsilne gniewy, próżny żal! Świat pójdzie swoją drogą!
Czytaj dalej: Jednego serca! tak mało! tak mało – Adam Asnyk
Najczęściej czytane utwory w naszym serwisie
