porozmawiaj ze mną jak z człowiekiem

porozmawiaj ze mną jak z człowiekiem
może chwilę, albo lepiej trzy
zagubilam ścieżki me bezpieczne
zawinęłam w trudne życia dni

ja odróżniam dobro od podłości
rozpoznaję prawdę w serca dnie
i niewiele w życiu mnie już złości
może tylko czas, co szybko mknie

powiedz prawdy mi banalnie proste
utwierdź w sensie moich nowych chwil
albo może mnie po prostu oświeć
jeśli dysonansem przyszłość brzmi

porozmawiaj ze mną ciepło, czule
poliż rękę, pyskiem w nos mi daj
albo może ja w twą sierść się wtulę
gdzie mi dobrze i bezpiecznie tak

Biorę go na żywca wzruszona.


I chętnie wezmę od Ciebie Seweryno czymkolwiek w nos

ta część szczególnie mnie zaciarkowała. Zresztą całość.

Wiesz jak mam z Twoimi wierszami?

Za każdym razem słyszę, jak je czytasz półgłosem. I choć przecież nigdy Cię nie słyszałam, to wiem, że to Twój głos.

ściskam Cię i wtulam się w sierść - Mireńka

czuję się urzeczona. Pani potrafi wydobyć magię ze słów i zawładnąć nad rymami. Piękny, refleksyjny wiersz z pogodnym zakończeniem. Gdy jest mi źle wtulam się w moje psiaki. To trochę pomaga, bo te czworonogi wyczuwają nastoje swych bliskich.
Chyba zaraz wytarmoszę mojego psiura.
Wiersz aż grzeje pozytywną energią, jak psia sierść :)
Pozdrawiam
Gocha

I znów zachwyciła mnie dobroć i mądrość płynąca z kolejnego wiersza Autorki.

Dzięki piękne
I.

piękne Seweryno :)
środkowe zwrotki osobiście odbieram i uważam za świetne, reszta jest potrzebnym, uroczym i ciepłym uzupełnieniem.

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Ja do moich też gadam ( mam dwie sunie), one mają swoje sposoby na rozmowę ze mną....
Czasem myślę , że to ja przy nich powinienem zamknąć mordę (hi,hi)

Fajny wiersz.

Pozdrawiam

Tadeusz

Zabieram, nie tylko do ulubionych :-)

Witam

z wielką gracją poprowadzona treść przez rymy. Płynnie i interesująco. bardzo mi się podoba.

a gdyby tak to zaśpiewać?? Nie wiem czemu, ale ja słyszę ten wiersz w wersji śpiewanej:)))

ciepły:))

pozdrowionka
Wiolka

Pani Seweryno, az szkoda, że to psiak.

taka rozmowa to tylko

do ludzkiego ucha

pięknie wzruszający (o ile można się pięknie wzruszać)


Pozdrawiam ciepło
Hania_Karpienko

Alez mi pani - pani Seweryno poprawiala humor.Usmiechnelam sie po przeczytaniu ostatniej strofy..Chyba tak mialo byc.:)

Wiersz poprostu piekny, brak mi slow..Takie wlasnie lubie i chyba nie musze tego powtarzac.Jest pani jedna z moich ulubionych poetek i blagam niech pani dalej pisze w taki sposob

Jedyne do czego moge sie uczepic to rytm..W niektorych miejscach az sie prosi zeby poprawic..

"i niewiele w życiu mnie już złości
może tylko czas, co szybko mknie "
Hmm, i to się czuje...
Tę dojrzałość i życiową mądrość smakuję sobie w każdym Twoim wierszu... dystans i przymrużenie oka zresztą też...
Bardzo mi się podoba .

Serdecznie pozdrawiam.
Tala

Takie proste słowa, tak niewiele środków, a tak PIĘKNIE! :)
I muszę się przyznać, że dopiero w ostatniej strofie pojąłem, że o psiaka chodzi.
I tak mi się cieplutko zrobiło, że aż chciałbym dać Pani pyska :P

Tak bardzo chciałbym mieć psa... teraz będę miał takiego chociaż wirtualnego ;)
Pozdrawiam
Coolt