Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W jakimś świecie
Na… Przystani
Siedzi sobie Pan przy Pani
Pięknie mówią!!!
- cali wlani.

Dookoła trochę ciemno
Śpiew słowików
gra muzyka
jest przyjemno!

Wiatr się zrywa!
Zmiatać trzeba
Ale oni chcą do nieba
Więc sięgają w stronę siebie

Ręka jedna…
…Trzecia ręka…
(lecz po wlaniu to już męka!)
(słowik zdycha wśród listowia…)

Ręka piąta!!!
Życzę zdrowia!

(tak, żeby ożywić ducha hahahahaha J)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, zawsze powinien byc powód do uśmiechu :)
I o to własnie chodziło, żeby z przymrużeniem oka i żeby się uśmiać :)))
Z lekkim powiewem wiaterku... bo upał pozdrawiam.
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie możesz Bazylu się usmiechnąć?
Trochę szkoda, bo to przecież życie:)
Dzięki za zaglądanie.
Pozdrawiam.
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hihihi :)
Śmieszne takie wyszło
ręka pisała - głowa nie myślała,
że duch ożywiony się zjawi!
to tylko cieszy się autorka :))))

z innego świata pozdrawiam
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam serdecznie!
Cieszę sie na radochy tyle!
a z Dużej dlatego, że mała litera mniejszy ma wymiar:)
i w uwadze nie zostaje :)
Pozdrawiam Bachencjo
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Rymowanki słyną z tego
że są śmieszne
i te smutki
zmiotą w kącik
(choć malutki:))
Serdecznie pozdrawiam:)))
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z tym liczeniem to tak różnie była...
ale wiesz...
druga ręka podpierała,
żeby pierwszy była pewna,
a ta czwarta to palcem w nosie dłubała:)
Dziekuję za wizytę
Pozdrawiam
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W rytmie bajek opowiadanych przez babcie :)
Cieszę się, że sie podoba i że uśmiech wywołuje :)))
Pozdrawiam Aniu
AnkaJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Całkiem realne :)
Kompozycja na pewno ma sporo błędów, ale człowiek uczy się:)
Na koniec napisałeś jednak - "poezja" a to dla mnie duuuży kompement.
Dzięki.
Serdecznie pozdrawiam
AnkaJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon TracyNo jasne, że należy kontynuować pisanie - jest naprawdę dobre. Nie zostawiaj mnie z niedosytem, ani tych, którzy jednak czytają! :)  @Wiesław J.K.Śliczne! :)
    • @KOBIETA Delikatne, jasne uniesienie. „Smak bieli” i „kruchość światła” mocno zostają w wyobraźni.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @KOBIETA Bardzo poruszający kontrast między plastikową dekoracją a wewnętrzną prawdą. Wiersz mocny i szczery – czuć ciężar oczekiwań i tęsknotę za wolnością.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @StarzecBardzo dziękuję za miłe słowa! Masz rację - samotność to rzeczywiście temat coraz bardziej aktualny, mimo (a może właśnie przez) wszechobecnej "łączności". Pozdrawiam serdecznie! @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję, że podzieliłeś się swoją historią - to wymaga ogromnej odwagi, zwłaszcza dla mężczyzny, bo wokół przemocy psychicznej wobec mężczyzn wciąż jest tyle milczenia i niezrozumienia. 35 lat to niewyobrażalnie długi czas. To, że udało Ci się wyzwolić i dodatkowo pomóc siostrze zobaczyć, że ona też na to nie zasługuje - to świadczy o Twojej niezwykłej sile. Często to właśnie osobiste doświadczenie pozwala nam rozpoznać i nazwać przemoc u innych. Twoja siostra ma w Tobie prawdziwego bohatera. To, że w wieku 56 lat znalazła w sobie siłę, by zacząć od nowa - z trójką dzieci, w obcym systemie prawnym, który jej nie wspiera - to dowód niesamowitej odwagi. A Ty, pomagając jej jak możesz i wierząc w nią, dajesz jej coś bezcennego - poczucie, że nie jest sama. Trzymam kciuki za Was oboje. Za Twoją siostrę w jej nowym początku i za Ciebie w drodze do życia, na które naprawdę zasługujesz. Dużo siły dla Was! @Robert Witold GorzkowskiNiestety, nie mam Instagrama ani innych mediów społecznościowych - ze względów osobistych. Ale bardzo doceniam, że mi o niej opowiedziałeś. To, że Twoja siostra ma odwagę się pokazywać, próbować nowych rzeczy jak ten program telewizyjny i budować przyjaźnie - to naprawdę wielkie kroki do przodu. Najważniejsze wsparcie, jakie dostaje, to Twoje. To, że ma brata, który ją rozumie, bo sam przez to przeszedł - to bezcenne. Życzę Wam obu dużo siły na tej drodze. I dziękuję jeszcze raz za podzielenie się swoją historią - takie głosy są bardzo potrzebne. ps. jeżeli się zgodzisz mogę zainteresować jej filmikami moich znajomych
    • @Migrena To wiersz, który czyta się z zapartym tchem, niemal czując ten wiatr na dachu i gęstość atmosfery. Duża ilość niezwykłych obrazów, metafor zatrzymuje, bo każda jest oryginalna i niesamowicie działa na zmysły. Zakończenie - metafora księżyca jako pęknięte jabłko nieba i struna światła, z której sączyła się cisza o smaku krwi jest absolutnie genialna. To obraz, który łączy w sobie mit (jabłko), zmysłowość (struna, sączenie) i pierwotny, niemal ofiarny wymiar (smak krwi). Jest to synestezja, która idealnie zamyka ten intensywny utwór. Zbudowałeś "kapsułę czasu" – świat poza światem, niesamowitą atmosferę, z siłą żywiołów i kontrastów. Wiersz jest niezwykle sensualny - "Twoje ciało błyszczało - złamany płomień, rozgrzane szkło" czy "w powietrzu pachniało burzą i winem" - to obrazy, które działają na wszystkie zmysły jednocześnie. ps. Zaliczyłam też kilka dachów - dach Biblioteki UW, Akademii Muzycznej w Krakowie - też zadziałały na zmysły, ale nie tak intensywnie jak na Twoim genialnym "starym dachu". :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...