Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano


ON:

sypie śnieg a jakże mogło być inaczej
grudzień powiesił się w kalendarzu
na termometrach w dół skacze
jakby chciał skończyć od razu
z sobą i z nami wszystkimi

zamarzła rzeka wspomnień
i nigdyśmy się nie kochali
patrzymy tak nieprzytomnie
patrzymy na siebie z oddali
i zimno zimno nam w noski

a gdzieś tam rajcują eskimoski
i nawet majtek nie mają
ech tutaj to tylko troski
w zadymce do głowy się pchają
kobiety zimne jak sopel


ONA:

sypie śnieg i znów masz doła
a ja patrzę na grudzień inaczej
patrz choinka nas woła
termometr z radości skacze
jak mały psiak

śnieżynki to są mroźne pszczółki
i biel zbierają w bałwany
pod dachem sople jaskółki
machają tak ogonami
a gwiazda ich małe pisklę

zaś eskimoski ci przyśnię
zobacz też nie mam majtek
śmiechem jak ogień trysnę
tylko pogilgocz mnie fajnie
zostawmy zimę na chwilę


RAZEM:

sypie śnieg nie może być inaczej
grudzień wierci się w kalendarzu
po stopniach schodów skacze
wskoczyć chce do garażu
odjechać na arktykę

a my... hi hi hi
hi hi hi hi hi hihihi
SPRZEDALIŚMY JESIENIĄ SAMOCHÓD!


:-)
:-) :-)
cmok!
:-) :-)
hi hi hi hi hi
:-) :-) :-) :-)
:-) :-) cmok! :-) :-)
hi hi hihi hi hihihih hi hi hi hi hi
:-)
:-)
:-)
  • Odpowiedzi 52
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



O tym, że to właśnie zimą kobiety nie noszą pod futrami... hm, wstydzę się
o tym mówić poza wierszem :))

[quote]
jesteś?
fajnie, że jesteś.
Również cieszę się, że Cię widzę :) Wkrótce postaram się nadrobić brak czasu.
Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Od córy wezmę, takie gumowe ma ;)
Właśnie! Musi być jak najbardziej nieprawdopodobny, czy raczej: najmniej podobny
do prawdziwego samochodu. Prawdziwym Mercedesem i Maybachem
nie dojedzie się dalej, niż do marzeń aby je posiadać ;)

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A co tu można doradzić? Poczekaj, może coś podobnego samo się kiedyś w Tobie rozśpiewa.
Ludzie to nuty na partyturze miłości, czekaj cierpliwie, niech no tylko Dyrygent przełoży
kartkę na której jesteś zapisany :)
Poza tym, skoro Niemen potrafił zaśpiewać (i to jak!) "Bema pamięci żałobny rapsod" Norwida,
to chyba wszytko można?

pl.youtube.com/watch?v=HPHfbZcNl6U

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie chciałbym odpowiadać za autora, ale mnie się śpiewa, jak cholera :p
Chyba komuś na zimę poprzecinam majtki w kroku ;)
Świetna opowieść i klimat, ech talencior z Ciebie.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie chciałbym odpowiadać za autora, ale mnie się śpiewa, jak cholera :p
Chyba komuś na zimę poprzecinam majtki w kroku ;)
Świetna opowieść i klimat, ech talencior z Ciebie.
Pozdrawiam.
Tak, chodziło mi tu bardziej o klimat (dosłownie :)) - to on jest melodią
która pozwala przetrwać nawet ciężkie czasy - zima, a i samochodu nie sprzedaje się
zazwyczaj ot tak sobie a widocznie Oni w tym wierszu musieli (On się nawet czymś gryzie).
Dziękuję pięknie i pozdrawiam.
Opublikowano

bardzo ciekawe, Panie Boskie, jest to, że każdy wiersz w Pana wykonaniu ma inny klimat, co świadczy dobitnie o umiejętnościach autora. wszystkie łączy jedynie dobry warsztat i pewien specyficzny sposób bajania, ale tematyka oraz atmosfera są zaiste różnorodne :)

mam jedną małą sugestię, właściwie nieistotną. grudzień powiesił się w kalendarzu - i jest ładnie, ale mnie frapuje uwieloznacznienie małą zmianą - grudzień powiesił się na kalendarzu.

ON:
grudzień dusi się na sznurze.
ONA:
święta! ciesz się, mój kocurze


pozdrawiam :)

Opublikowano

-Witaj! Poniżej mój wierszyk o zimie. Wklejam pod twoim wątkiem, bo lirycznie jak zwykle u Ciebie. Odpowiedni nastrój.:)

Pozdrawiam.


zima

Zima - taka ładna pora na miłość.
Można się przytulać
I udawać, że to nic - to, tylko zima.

Pada śnieg:
To anioły mają gody
I rwą pióra w prostym rytmie:
-Kocha.
-Nie kocha.
-Kocha.
-Nie kocha.

A my w bieli
Od niedzieli - do niedzieli.
Rozpaleni, uwiedzeni
Nie pytamy,
My już wiemy.

Zima.
Ładna pora na miłość.
Pada śnieg.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...