Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

A jeśli świat nie musi być teatrem

Katarzyna Leoniewska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Katarzyna Leoniewska

Katarzyna Leoniewska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

kurtyna nie opada
za kulisami nikt nie mówi szeptem
wszyscy krzyczą lekceważąc nieistniejące
zasady decorum

niestosowność pierwszych rzędów
miesza się z cichym płaczem
w tyle sali

odkładamy maski naskórkowe rozbawienia
odklejamy sztuczne rzęsy
gdzieś po cichu zamieniamy się rolami
nie odpowiadając za luki w scenariuszu

trema każe przyćmić światło

krzyżujemy wzrok
wierząc że to ciągle ta sama
pomyłka

Ruffle_puffle

Ruffle_puffle

Opublikowano
Opublikowano

Fajna gra na motywach i ogólnie wyszło nieźle.

Choć porównywanie teatru do życia i życia do teatru to nie najnowszy chwyt. Dobrze wierszowi zrobiło odwrócenie, przeczenie jakby i pytanie - czy jednak życie to nie teatr.

Ostatni

Ostatni

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie, życie to nie teatr.

I to chyba dobrze.


Gdyby było inaczej jaki byłby nasz los?> (choć jak wiemy świat - szczególnie "zachodni" - zdaje się o tym zapominać)
Ostatni

Ostatni

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I to chyba dobrze.


Gdyby było inaczej jaki byłby nasz los?> (choć jak wiemy świat - szczególnie "zachodni" - zdaje się o tym zapominać)


Ps.Ale na szczeście każdą nową chwilę możemy wykorzystać by opowiedzieć coś innym o sobie :-) Czego Panu serdecznie życzę.
Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

średnio. motyw teatru juz mi się osobiście przejadł i chyba nic wiersza nie ratuje bo jest cały tym motywem przesycony. od początku, od tytułu nie za bardzo chce mi sie czytać. potem pojawiają się osławione naskórki - i po prostu kipi we mnie zdziwienie, dlaczego 'naskórek' stał się nagle taki poetycki??? przeciez to tylko troche martwych komórek na samej powierzchni skóry, ktore po troszku odpadają z nas przy każdym ruchu ( a bardziej przy każdym tarciu;p). Co jest ładnego, wymownego w tych "śmieciach" organizmu?? nie rozumiem. ale to drugie naskórki w wierszu z tej samej strony Z i czuję popłoch;))))
przepraszam za osobiste wtrety, ale naskórek w wierszu mnie przeraża;)
pozdr aga

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      „Zabrałaś mi dzieciństwo”

      Przez infelia · Opublikowano

      @Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.
    • Łukasz Jasiński
      Muzeum Bezdomności

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I ekipa nieudaczników pana Donalda Tuska oszukała miliony Polaków - nie dotrzymała obietnic i w efekcie przewaliła wybory nie do przegrania.   Adrian Zandberg
    • Relsom
      Zaduma z gitarą

      Przez Relsom · Opublikowano

      Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
    • Berenika97
      Męski punkt widzenia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Tak pięknie napisałeś o kobietach, że aż musiałam przeczytać kilka razy. Postawiłeś płeć piekną na piedestał.  Mało jest takich wierszy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Łukasz Jasiński
      In praeses elect

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I poznaliśmy rozkład miejsc - jakie konkretni politycy zajmą podczas Zgromadzenia Narodowego i Pan Prezydent Elekt Karol Nawrocki zostanie w Sejmie Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej otoczony politykami Koalicji Obywatelskiej!   Źródło: wPolityce.pl   Pana Prezydenta Elekta Karola Nawrockiego do Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej powinni wprowadzić kobiety z dziećmi - regulamin Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej na to całkowicie pozwala.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...