Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Zapytajcie samych siebie o miłość,
która jest
w stanie samą siebie dać.

*

rozmowy niewidoczne utrudniają
zebranie skojarzeń wycisza
list

chcę widzieć jak oddychasz
spokojnie wpuszczasz noc
za drzwiami zwinięty w kłębek
zmęczeniem rozproszonego dnia
zaciągasz się mocno
żaluzjami
ciemność rozsiewa sen
pod skórą wygłodzone
myśli
każdy ma swoje

cholera
a gdzie moje?
Opublikowano
zwinięty w kłębek
zmęczeniem rozproszonego dnia
zaciągasz się mocno
żaluzjami
ciemność pomyka sen
pod skórą dreszczy
o spełnieniu rozsiewa myśli wygłodzone

każdy ma swoje


/

mała kosmetyka / nie musisz się nią przejmować / jakoż dawno tego nie robiłem u Ciebie


wiersz głęboki / jak każdy Twój /

uszanowanie /
Opublikowano

Tomku, to miło, barrrdzo sie cieszę, skorzystałam- oczywiscie, cmok

Arku, każdy ma swoje kłopoty miałam na mysli lub marzenia...
ale nie prawdy, jeśli sie skojarzyło, trudno, każdy ma swoje.... skojarzenia, hehehe
cmok i dzięku obu PANOM za spojrzenie w zakłopotanie mojego wierszydła
:P

Opublikowano

To jak z rzucaniem kamieniem. Zacząć trzeba od własnej uczciwości i samego siebie. Każdy ma na to szansę, nie każdy dojrzał, nie każdego stać.
Ładnie, jak to u Ciebie, pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobrze prawicie dobra kobieto ;)
a słów cudzy -to czyj jest ?

buźka !
Inuś, to jakieś z czegoś, kiedyś coś, znalazłam i wlepiłam, bo mnie dusiło to słowo- miłość-

PS> powiadasz : w sen- będzie lepi?
cmok moja dobra duszko!
Opublikowano

Kochaniutka, zawsze warto Ciebie odwiedzić,
częstujesz ciekawymi, uroczymi wierszami.
Mnie jedynie coś za mocno szeleści w tym:

"chcę widzieć jak oddychasz
spokojnie wypuszczasz
noc za drzwiami "

Poza tym, "wypuszczasz" w połączeniu "za drzwiami" - kojarzy mi się śmiesznie.
Znowu truję, ale wiesz jak to jest z babą; inni rozmawiają, a ona tylko gada, gada, gada!
Osłodzę całuskiem, stokrotne serdeczności
- z izby- ba!

Opublikowano

początek bardzo dla mnie, ale już ostatnia strofa, nie licząc jednowersu pointy wiele słabsza ... takie moje spostrzeżenie, że wiersz opada, zamiast się wznosić, coś możnaby tu jeszcze pomyśleć :)

pozdrawiam serdecznie
Marta

Opublikowano

Babulku i mnie to nie dawało spokoju, zmieniałam i widac nie tak jak trzeba...
ale dobrze że jesteś krytyczna nie pozwalasz osiadać na laurach, niby sen a szelesći,ale to za drzwaiami odnosiło się do zwiniętego w kłabek, może zła przerzutnia,

Rachelo, miło mi i wiem że obie z babą macie rację,
ale jak spojrzeć na to okiem jesieni, obcej jesieni... to....?


Nechbet, opada powiadasz? a jakżeby inaczej, zawsze tak jest że najpierw się wznosi a potem opada :P
takie prawo grawitacjii, hehehehehe
ale moiże ktoś pomoże wznieść mu się :p
dzięki kochane kobiety za udział w procesie wznoszenia... się wiersza, popróbuję mu dopomóc
;D

dobrego dnia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...