Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tych kilka słów tak zaklętych wciąż
Twe spojrzenie pełne łez
Chwila tak ulotna jest
Smutek wciąż króluje w twym sercu
Nie potrafisz go pokonać
Świat w którym przyszło nam żyć
Wciąż ucieka w dal nieubłaganą
Gdzieś gdzie nie ma nic
Pustka tam wciąż jest
Próbujemy tam odnaleźć nasz dom
Nasze życie które zaklęte przez czas jest
Szukamy wciąż szczecią bram
Których odnaleźć nie potrafimy
Podnoszę twoją dłoń która tak zimna
I obojętna jest przykładam ją do mej twarzy
Czuje jak zaczyna żyć w tobie nowe życie nowy świat
W którym razem będziemy tam w którym nie ma nic
Tylko nasze serca biją tam tak
Samotne i tak puste wciąż
Tęsknota w nich tak ogromna jest za niezwyciężonym
I nie zdobytym światem tym obok którego
Co dzień przechodzimy nie spoglądając na siebie
A nasze serca zaklęte w milczeniu pragną krzyczeć
To jedno słowo co zmienia cały świat
Co pozwala mu dalej biec aby
Odnaleźć przeznaczenie swe
Dogonić los co zmienia się który nieubłaganie dalej trwa
Pragniemy odnaleźć siebie
Ale czekamy wciąż na to co wydarzy się
Na chwile milczenia w której
Nie ma już nic tylko nasza samotność
Pustka nieubłagana która tak boli nas
Próbujemy ją pokonać i dogonić świat w samotności tej
Nasze dłonie splotą się w tym śnie
Który jak bajka piękny jest
Radośnie kończy się zaczynają w nas serca bić
Tym mocniej i bardziej śnimy ten piękny sen

Opublikowano

miłośniczko poezji, inwersje w tym tekście nie zdały egzaminu, nadają sztuczności i wręcz brzmią patosowo
moim zdaniem przydałoby się tekst skrucić pozbyć się wszystkich serc, łez, smutków, samotności i narazie dać tekstowi poleżeć w szufladzie, poczytać, poczytać, poczytać dobrej poezji, później spojrzeć na swój tekst a na pewno zmiany się same nasuną
narazie jest średnio

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Autor „W pustyni i w puszczy” opisał Romantyczną przygodę Stasia i Nel, Którzy postanowili uciec od rodziców I w tym celu ukradli słonia cyrkowego.   Opłacili koralikami marnej jakości Kalego, A Sabę pętem kiełbasy i ruszyli w świat Ku przygodzie przez pustynię bezkresną. Podziwiali dziką zwierzynę jak z bajek,   Spotkawszy żyrafę na sawannie, chcieli Pobujać się na jej szyi jak na huśtawce. A lew z wielką grzywą, na jedno tupnięcie, Uciekł poza horyzont, a ryk się niósł i niósł.   Razu pewnego stanęli na popas w oazie I w pniu dziurawym rozłożystego baobabu Zebrało im się na amory i przytulanki. W tej gorączce uniesień i całusków posnęli   Kąsani muchami tse-tse, co choróbsko przywlokły. Mea, wierna towarzyszka, pobiegła sto mil Z wiatrem w plecy do najbliższego dilera Specyfików, lecz sprzedano jej tylko   Podrobioną chininę i litr samogonu bez akcyzy Ze skorpionem zatopionym w środku... I tu niestety następuje luka w powieści, Gdyż ktoś wyrwał z książki znaczną ilość kartek.   Podejrzewam, że mrówki gniazdujące W drzewie przepędziły intruzów, a ci, Drapiąc się po tyłkach i brzuchach, pognali Pośpiesznie w nieznaną dal z nadzieją na CDN…   Ania Gaduła z klasy 5 b, najlepszej  
    • @bazyl_prost rozumiem:) myślę, że krzemu mało zawiera, więcej wody:) Wyszło mi pięć, idealnych placuszków z jednej cukinii:)
    • @violetta tłuszcz też jest zdrowy ale zimny nie grzany
    • @bazyl_prost prawie bez tłuszczu, bo dałam parę krople oliwy na patelnię:)
    • Dziad mróz, baba śnieżyca. Dziad mrozi i czasem nawet uśmierca. Na sercach są sople. Śnieg koi i nieraz chroni przed mrozem. Pokrzepia dusze.   Mróz i śnieżyca są nieraz poróżnieni, ale idą często razem. Niekiedy są żywiołem.   O wietrze też wspomnieć muszę.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...