Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie żarty w głowie, nie z poetką,
trzy czwarte myśli oddać rad bym,
gdybyś do winnic doszła pieszo
i garść pragnienia, tak ustami,

włożyła w usta czekające.
spójrz na ciekawość, jakbyś z boku
stała zgubiona i samotna,
spójrz, jakbyś była w cudzym oku.

jedwabne kształty, krągłościami,
wzywają myśli zagubione,
talentów, wierz mi, nie wygramy,
one dotyczą tylko kobiet

rozumiejących kredyt życia,
nam musi starczyć wiarołomność,
skrzętnie skrywana, aż do dzisiaj.
jutro - upija każde słowo.

dobry wieczór :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pojemność czego te trzy czwarte,
miara rozumu lub butelki?
czy może razem się zmieszały,
znów ciekawości pełnam wszelkich

winnice mogą być spragnione,
że marzą by im usta przynieść,
jak komponować to się może
i jak smakować wino w winie?

bardzo dojrzały słodkie grona,
błąkam się dawno idąc pieszo
i drżące garście trzymam puste
wołają mnie lecz gdzie są, gdzie są?

coś ci się myli, to z tęsknoty
i skąd się wzięła wiarołomność?
wszak smaku niesmakowanego
bez degustacji nie przypomną

dzień dobry :)
Opublikowano

a dobry, dobry, chociaż spóźniony
wzajemnie życzę

***
ot, namieszało pióro w winie
nieplanowanych gustem smaków,
a miało być bezdrożem szkocji
- cztery do góry, jeden na dół,

niczym początek prokreacji
dziwnych podróży śladem cieni.
nic nie zostało, by rozświetlić
to, co od wieków już się mieni.

gdy zapragnąłeś wzrok rozpalić
i w drżenie wprawić zbytek piwnic,
smak się odmienił obcym smakiem,
by zgasnąć z tym, z czym wcześniej przyszli

w słowie przebrzmiali plantatorzy.
teraz wędrujesz po omacku
kosztując czas jak niewiadomą
w bilansie na zgubiony nastrój.

Opublikowano

znaczy na północ wędrowniku
celtyckich smaków zdążasz szlakiem
a mnie południe winoroślą
i winogronem nęci czasem

tak spotkaliśmy się w połowie
dwa przypadkowe utęsknienia
lecz nie do siebie może szkoda
tylko do tego czego nie ma

stąd każde pójdzie w swoją stronę
nim stopom chęci pozakładam
usiądźmy krócej albo dłużej
raz chyba napić się wypada

:)

Opublikowano
raz chyba napić się wypada,
by nie zapomnieć żyć z człowiekiem
i z samotnością, pośród tłumów,
niech choć na chwilę będzie lepiej.

wzrok się wyostrzy, krąg rozpali,
jedno przy drugim, wśród pokuszeń,
tu sens podróży się wyjaśnił,
więc siądźmy krócej, albo dłużej.


dobry wieczór:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @piąteprzezdziesiąte - zastanów się sam nad tym .. co oznacza ostatni wers o przezroczystym kupcu? .. znajdowanie "na siłę" rymów znowu świadczy o Twoim "zacięciu" na nieomylność - na dodatek gdy pozostałe rymy również pozostawiają wiele do życzenia. Kończę zatem z Tobą wszelką dyskusję, bo widzę że Twoje EGO "nad poziomy wylata" .. Żegnam :-(((
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Kamil OlszówkaŚwiat się zmienia z upływem wieków, być może przyjdzie kiedyś czas na uniwersalny patriotyzm - a mam na myśli, gdy jakaś obca cywilizacja zaatakuje nasz glob, to cała ludzkość, będzie raczej musiała stanąć w obronie swojej planety bez względu na różnice narodowościowe, kulturowe, językowe, itp.. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @yfgfd123drży lecz ciągle trwa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @aff Najserdeczniej dziękuję za tą opinię i gorąco pozdrawiam!   @Łukasz Jasiński Dzięki za zwrócenie uwagi! Pisałem ten mój wiersz do północy z zapałkami w oczach i stąd ten głupi błąd... @Nata_Kruk W pierwotnym zamiarze ten wiersz miał być jeszcze dłuższy, ale sen mnie zmorzył...  Najserdeczniej Dziękuję i Pozdrawiam! @Jacek_Suchowicz Specjalnie dla Ciebie fragment mojej niewydanej dotąd drukiem powieści...   ,,Czym jest nasz dzisiejszy patriotyzm, w porównaniu z dawnym patriotyzmem naszych dziadów i pradziadów? Tamten niewątpliwie był niedościgłym wzorem… Obecnie nie przywiązujemy do patriotyzmu już tak wielkiego oddania, poświęcenia, gotowości do największych wyrzeczeń. Dawnemi czasy Polak dla Polski się rodził, Polsce oddawał każdy swój oddech, dla Polski umierał… Toteż patriotyzm dla dziadów naszych równie był ważny jak wiara w Boga. Kiedyś, kiedyś patriotyzm nie wyrażał się w potoku słów, próżnej gadaninie, lecz w wielkich czynach, o których przez lata zaświadczały blizny weteranów wojennych. Nasi dziadowie i pradziadowie w imię patriotyzmu zdolni byli do czynów tak wielkich, jakich nawet nie byli sobie w stanie wyobrazić ludzie z najodleglejszych zakątków świata." [[Fragment niewydanej drukiem  powieści mojego autorstwa. Wszystkie prawa zastrzeżone]]
    • A Lah; podwórko krów do Podhala.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...