Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wciąż nie potrafię płynnie odpowiedzieć jej który szlak
znów brakuje konceptu a deszcz rzęzi za szybami

jakby tym razem zapomniał co ostatnio palił

cóż że spóźniłem się na balkon cóż że chmury
z jedną
niewiadomą

mój czarny kot doprowadził mnie do Swedenborga:
otwarcie duchowej percepcji

teraz wiem dlaczego spoglądając w tę mruczącą konstelację
srebrne włosy zaczynają nagle opadać

w wewnątrz

opary niezarejestrowanego stowarzyszenia lucyferycznego

do potęgi paradoksu

29/ 30 IV 2008r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Te pogrubione bym usunął. Podoba mi się moment z deszczem palącym. W ogóle to prawie cały wiersz mi się podoba poza dwoma ostatnimi wersami. Nie żeby były złe, ale są ciężkie;) No ale rozumiem, że te wszystkie stowarzyszenia mają takie ciężkie nazyw, jak ZUS;) Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a jednak wybrałeś wariant 'one'
no cóż, chyba go kupię
ale pomarudzę trochę ;)
1. w wewnątrz - "w" chyba jest zbędne (wszak samo niejako oznacza wnętrze)
2. brakuje mi fausta i belzebuba - i nic na to nie poradzę ;)

ps. z przyjemnością obserwuję jak się rozwijasz
- ciotka INka :)))
Opublikowano

To zabawne. Ostatnio chodzi za mną temat jak w tytule, z tym że z przedrostkiem auto :).
Chciałbym Ci zaserwować komentarz podobny do tego co Ty wpisujesz pod naszymi wierszami :), ale napiszę tylko: doskonały temat w niezłym ujęciu.
Kłaniam się w pas i pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

Ja trochę nie na temat, ale mam nadzieję, że żelaznych zasad konstruktywizmu nie złamię ;)
Właśnie zajrzałem pod swój utwór i w tym miejscu i o tej porze pragnę publicznie i otwarcie (jawnie) podziękować za kawał solidnej roboty, którą wykonujesz. Ja oczywiście nie mam zamiaru zmniejszać niczyich zasług, bo sam najlepiej wiem jak po 12 godzinach w pracy ciężko się skupić i ciężko jest wyskrobać więcej niż dwa zdania, ale jednak fajnie że jesteś Ty i kilkanaście innych ciężko pracujących krytyków, (których nie będę wymieniał, żeby kogoś nie pominąć), którzy w jakiś sposób inwestują w to miejsce.
Tyle, ale serce się naprawdę cieszy.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Jak dla mnie to jest jeden z najlepiej smakujących twoich tekstów, które czytałam (jeśli nie w ogóle najlepszy), albo teraz to tak odbieram. Ale zdecydowanie czuję ten tekst. Też bym usunęła 'jej' z pierwszego wersu. Cholernie mi się podoba mrucząca konstelacja i wydźwięk całości.

zachwytu ;)

Opublikowano

wiersz ma atmosferę tajemniczosci, jaką lubię, razem z kotem doprowadził mnie też do
Swedenborga; (dla mnie - trudny, że hej!).
Lubię peela (ma kota), ja też mam, wiadomo - baba bez kota, to jak jaga bez chaty z piernika. Na balkon - nie muszę, od marca nie palę nadal.
Dobrze, że jesteś na Forum, nie muszę uzasadniać, ode mnie też ukłon z podziękowaniem.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Ktoś napisał, że w klimacie - prawda. Ktoś napisał, że trudny - też prawda. Ale przynajmniej nie ma tylu ciężkich słów i wyrażeń, co mi przeszkadzało w Twoich innych. Choć stowarzyszenie lucefyryczne i potęga paradoksu (a i sam tytuł) przypominają, czyj to wiersz.

Ogólnie o całym Twoim pisaniu powiedziałbym tak: mnie osobiście nie do końca pasuje, ale jest wyraziste, poza tym masz swój styl. I ten wiersz wpisuje się w to, z tym, że mi osobiście pasuje trochę bardziej.
Pozdrawiam

Opublikowano

Moją opinię z warsztatu (dobrą) znasz,więc tylko wyrażę żal z powodu zniknięcia Belzebuba,Fausta i Behemota.Stowarzyszenie lucyferyczne to jednak nie ten smak,nie ten zapach...Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podpisuję się (jeśli można)
Sylwester Lasota.

i ja. dziękowałam zresztą wcześniej, Misterze. robota zawsze wspaniała, raduje się człowiek obszerną interpretacją.

co do wiersza- fajny i tyle, nie będę się wymądrzać. zresztą "stowarzyszenie lucyferyczne" mówi samo za siebie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




do autora:

- a widzi pan
dzięki mnie ktoś pana chwali
gdyby pan tylko nie schlebiał polonistom
ja i tak lubię pana Krzywaka
a polonistów nie za bardzo
co tam powiem dlaczego:
- kiedyś mi taki jeden dureń powiedział
bym sobie dał spokój z pisaniem
a ja mu na to: że nie da rady
bo muszę się wyrzygać raz za kiedy
- on dalej swoje ze tacy jak ja
winni się trzymać od wierszy daleko
- a to niby dlaczego pytam
- bo sie nie nadaję i już odrzekł
więc mu wygarnąłem:
że jak myśli trzymać monopol na wieszcza
to ja tym bardziej na niego sikam
później się spytałem jeszcze
czy wie jaki procent poetów/pisarzy
skończyło polonistykę
nie odparł - chyba się mu zrobiło głupio
- w zasadzie
to się ma jak piernik do wiatraka
ważne jeno czy ci się chce pluć słowami
bez wysiłku
czy robisz to na siłę
- jeśli plujesz bezwarunkowo
z czasem ostre krawędzie wpadną
pod pilnik

o wierszu:

co tu kryć - dobry
ale tytuł jakby pomylony nieco
ja bym go nazwał na przykład: "mistycyzmy Swedenborga"
albo "spirytualizm mistrza i Małgorzaty"
nie widzę tu filozofii za wiele
znajduje się ona raczej w głowach interpretatorów
destrukcja owszem
ale taka specyficzna
w której nie bardzo chce się zabić siebie
i słowo "paradoks" hmm...

kłaniam formę (bez treści)
Opublikowano

przeczytałem, przemyślałem i podoba mi się ten wiersz. nie jest łatwo tak pisać i pozostać zrozumiałym. czytam Twoje wiersze jak leci. jedne lepsze, inne nie trafiają. ten na plus.

a, pomyśl nad zakończeniem. jakieś roztrzepane wyszło. może tak

srebrne włosy zaczynają nagle opadać

wewnątrz

opary niezarejestrowanego stowarzyszenia lucyferycznego
do potęgi paradoksu


pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Te pogrubione bym usunął. Podoba mi się moment z deszczem palącym. W ogóle to prawie cały wiersz mi się podoba poza dwoma ostatnimi wersami. Nie żeby były złe, ale są ciężkie;) No ale rozumiem, że te wszystkie stowarzyszenia mają takie ciężkie nazyw, jak ZUS;) Pozdrawiam
'tę' jestem nawet skłonny usunąć, ale 'jej' już niekoniecznie, bo podkreśla przedmiot wypowiedzi podmiotu lirycznego. jakkolwiek dziękuję Ci za wizytę, uwagi i cieszę się, że się podoba.

pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


1. niewykluczone, że wyglądałoby to lepiej. już Jimmy to radził, więc pewnie się 'w' pozbędę.
2. cóż, Tobie brakuje, inni zrzędzili, że złe, że zmienić, że tak być nie może. w końcu się posłuchałem.

cieszę się, że mnie odwiedziłaś zostawiając przy okazji komentarz :)

pozdrawiam ciocię :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • co chcesz zobaczyć   z szarych kolorów wybierasz słotę miraże szare pachną tęsknotą   co widzisz z okna   bukiet neonów wkłada się w znicze reszta odcieni to gra pozorów   co zapamiętasz   osobne słowa puste ramiona odchodzą stąd z pochyloną głową   co wybierasz   inną drogę za słońcem jak szałem z tęczy otulisz się kolorem na zwykłej łące            
    • ...bez odwołań do klasyków – z tego miejsca oświadczam: pragnąłbym cię tak samo, gdybym był Seneką, Ezopem, miał wygląd potwora Frankensteina, czy samego Quasimodo! chciałbym, by rosnąca mi na twarzy broda Arystotelesa lśniła od twojej intymnej wilgoci, palce, którymi napisałem wszystkie starożytne teksty, baśnie braci Grimm, Pochwałę głupoty i powieści detektywistyczne, zanurzały się w twoje zagłębienia. niech moim, wnikającym w twoje piękno językiem mówią Attyla, Scypion Afrykański Młodszy i Ptolemeusz, w czujących woń twojej skóry nozdrzach klują się Tomasze z Akwinu, Markowie Aureliuszowie, a nawet sam Bernard Gui! chcę cię pieścić będąc Kantem i Wolterem, Tacytem i Magellanem, przytulać się po konfucjańsku (jakkolwiek miałoby to być). tylko ty się nie zmieniaj, nie odchodź w przeszłość. wiem! skaż mnie na dożywocie! przy sobie. nie będę czekać na wzruszenie procesu. myślowego. na zmianę decyzji. zabierz mnie stąd. na ile się da. chcę zwariować. prosto w ciebie.  
    • @ViennaP Dziękuję serdecznie i... odwagi! Nie gryzę. 
    • To miał być krotki list Lecz kto teraz listy pisze ? Dziś już nawet sny  Nie trafiają do mych skrytek   Jestem znów tylko tłem  Wypełnieniem na obrazie W ramach obcych szczęść  Stoję skromnie na regale   Jak mam uwierzyć że  Ktoś wyciągnie ku mnie dłonie  By rozgonić mgłę  Ze skroplonych zimnych wspomnień    Ref.   Przecież nie może być tak Że tylko ten jest świat  Przypadek szczęść kilku Zbiór marzeń bez szans   Bo przecież musi gdzieś być  Takie miejsce gdzie nikt Nie nosi pazurów  Nie szczerzą się kły   
    • w cieniu życie wyśnione jak sen którego nie było sterta nieprzyzwoitych myśli w których i tak nie utonę tak jak nie spadnę ze szczytu mojego ja  w nicość choroba to nie wojna raczej poligon tak dla zabawy  życie jak Ether niby coś wypełnia  a samotność to i tak pustka  w tęsknocie  a co jeśli śnię ten sam koszmar jak wymiana pingpongowa w życiu nie wszystko jest możliwe  ale kto wie może po śmierci Paddington będzie żywy w Londynie  zamalować wewnętrzny głos tak czarną farbą bym zaświecił czarnym światłem pokory przed snem kolejna noc i znowu dzień oby w łóżku  szmer życia zachichotał ze mnie  dając przed oczy fachowców tfu autorytety nawet  którzy nie znają odpowiedzi na te pytania  które samego mnie trapią w punkt  czy cień błyśnie świadomością własnej przestrzeni  i wróci na kartkę a słowo będzie  znowu tylko punktem  na koniec i tak zostanie tylko  Bóg?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...