Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dobry wieczór :))


dostawa smoczków zaspała,
czy to nie dziwne conieco?
hurtownie pozamykali
tobie poetko na wieczność.

czy zamiast może być całus?
albo, powiedzmy buziaczek?
i dajmy na to do rymu
bo – nie potrafię inaczej.


no to się narobiło
przedsenne pozdrówki :)
Opublikowano

słodka i radosna twórczość
wiersz przypomina stylistyką szczebiot panny Pratt z "Siedemnastolatka"
a że to lektura z mojej młodości, do której mam sentyment, odbiór mój jest pozytywny
mimo że to poezja mało wyrafinowana, delikatnie mówiąc

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a niech tam sobie podkuli
rogi zmarszczone pod siebie
dość że nocami jest z tobą
że ma od innych się lepiej

ja na to nic nie poradzę
ale do wierszy mam prawo
widziałaś być może jaśka
co pisze lepiej niż słabo?


:) dzień dobry Alicjo
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



muszę to przemyśleć, bo...

Przytuli chętnie
każdą kobietę
starszą, nieładną czy młodą.

Nie ma rabanu,
nocą nie wracam
mam przy nim wielką swobodę.

Zniesie obecność
tego drugiego
wielbi jak miód moje uszko.

Umie cierpliwie
łezki wycierać
kiedy popłyną jak stróżką.

Więc czy powinnam
robić tę przykrość?
się zastanawiam na razie

Za to, że wierny
ciepły, kochany
i niezastąpiony Jasiek

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




trudno w konkury
stawać z poduszką
nawet jeżeli to jasiek

mały czy duży
lecz pieści uszko
lub co innego też czasem

lecz to ci powiem
że róg ma miękki
i że to powód jest płaczu

choćby przez dobę
wkładał cukierki
to nie zrozumie ni razu

że najważniejsze
to słodzić rymem
i ócz oszczędzać źródlanych

a nocny gejzer
niechybnie minie
i smutki w wierszu stumani


:)
Opublikowano

Stefan jesteś zbyt dosłowny

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przy smoczku się upierasz
czy on koniecznie być musi
a może Tobie wystarczy
kawał milusiej podusi

też nie koniecznie dosłownej
z torsem na przykład włochatym
obejmie Ciebie łagodnie
i zaśniesz zmęczona światem

a rano obudzi ciepło
ustami muśnie powieki
powraca cudowna przeszłość
- marzenia marzenia niestety
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wesołek z ciebie jak widzę
i figlarz jest nad figlarze,
o różku jakimś rozprawiasz
nie zgadłeś, o nie tym razem

on bowiem od przeciętnego
odbiega kształtem dalece,
kokardą koniec zwieńczony
wałeczkiem jest mój jasieczek


Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



materia wielce subtelna
i pewno cię nie zaskoczę
choć myślę jakby podobnie
lecz głośno powiem, że - smoczek

kto sobie chce niech poduma
może na trop jaki wpadnie,
zaś reszta między wierszami
tak jest ciekawiej i ładniej

Serdecznie pozdrawiam :)
Opublikowano

Wiem, piszę gorzej niż słabo,
nic nie poradzę, niestety,
lecz z uczuć obrazy tworzę
jak malarz barwną paletą.

Fiołki i mandarynki,
myśli kiściami nam niosły
słowa pełne poezji
i to związane " coś z tym ".

Dlatego oświecić was spieszę
Panowie Jacku i amehobie,
że Ala w wierszu gdy prosi,
to zwraca się właśnie do mnie.

To szyfr jest taki subtelny,
jedyny w swojej klasie,
więc zdradzam wam tajemnicę:
na drugie imię mam Jasiek!

Lecz prosić wcale nie musi,
wystarczy, że ręką skinie,
a chętnie podam smoczusia
o każdej dogodnej godzinie.

hihihi Pozdrawiam papapa smoczuś
Leszek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sprawa jak widzę ciut gorsza,
nie róg jest sensem lecz wałek,
do tego z muszką na szczycie,
wiem, że to koniec - przegrałem.

jednak, gdy chwilę pomyśleć
i twardy tapczan, na przykład
porównać z wodnym, to wiesz co?
miłość by szybko ci zbrzydła

do starych mebli, sprzed wojny.
i cóż, że obłe ma kształty
i, że sentyment wyzwala,
nudny ten z wałkiem romantyzm.

nie pisze wierszy, nie czyta,
leży bezwładnie jak kłoda,
poetę, Alu, poetę,
z nim się zapomnij, z nim pobaw.


witam Cię nocnie :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cóż to za skromność u Piasta?
wylicza w org-ii imiona
licząc, że z wierszem i łaska
zostanie w wierszu spełniona.

wiesz, że nie lubię przegrywać
i rymem walczyć potrafię,
na pojedynek wyzywam
mimo, że wzbudzasz sympatię.


:))) miłej nocy
am.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś w ogrodzie raj był tu kwiecień bywał maj   zawitał czerwiec piwonią  zapach  kradł   lipcowi  drzwi  otwiera na co  róża się dąsa   bo woli sierpień - wrzesień też się jej podoba   dziś w ogrodzie gaj zapach zgubił winien wiatr   dla mnie ten ogród to kumpel   -  to prawdziwy mych marzeń kram
    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...