Ostatnia śmierć Poety

[Adam_Szadkowski]

Wierszu!
Nadprogramowy wpisie
Do życia
Pamiętnika!

Sadzam na kartce
Siebie i
Robię toaletę
Poranną i poranioną
Miną marzę byś
Mnie nie ratował.

Mam wolę odchodzić
Bez pomocy
Błahych literek.

Staczam się w
Bezbyt i
Bezrym.

[magda]

ach te nitki przywiązane do serca... hmm... taka neverendingstory z życia poety, eh

[agnieszka puczynska]

Nie każdemu dana jest przestrzeń wyobraźni słowa Adam, więc czuj się jak wybraniec, bo ją masz i robisz z nią co chcesz.
Sadzam na podłodze siebie i robię rachunek swojego słowa poranionego.
aga

[seweryna żuryńska]

Adamie!

zyjemy w słowach....pięknie...i prawdziwie
i jak rasowy szalony poeta...chcesz spełnić się w odejściu
nie tak szybko...miły...
trochę się z nami...potoaletuj

i jestem wielce rada

ogromne dzięki

[Adrianna Bruno]

Adamie
nie mam weny by cie chwalic, ale moje milczenie traktuj jako chylenie glowy przed tym co tworzysz. piszesz jasne wiersze, co nie znaczy ze sa latwe i oczywiste lecz przestrzenne i sloneczne. i chwala ci za to!!

[Beata Szymańska]

CYTAT (Adam Szadkowski @ Jul 6 2003, 08:10 PM)

Mam wolę odchodzić Bez pomocy Błahych literek. Staczam się w Bezbyt i Bezrym.

Wiersz piękny i wymowny; zakończenie bardzo interesujące. Ale przecież można pisać i o "Bezbycie" .
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie

[joaxii]

Ciekawe, jak to jest, że ludzie opętani obsesją śmierci sięgają do poezji... Dużo śmierci jest w Twoich wierszach. I znów szukanie nowych znaczeń w słowach - to, co lubię u Ciebie. Ogólnie rzecz biorąc podoba mi się, choć patetyczny ton w pierwszej zwrotce (inwokacja) raczej jest mi obcy i trochę nie współgra z resztą. Taki lekki dysonans...

[Adam_Miks]

wiersz bez pomysłu