Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bardzo dobre! Odbieram to jako ironię wzorowaną na poezji Mirona, wycelowaną w nas - domorosłych krytyków poezji, a także w nas - domorosłych poetów, którzy pisują wiersze z interniezrozumiałymi puentami. ;-)))
Pozdrawiam.
PS. Bardzo lubię Twoje wiersze. Szkoda, że tak rzadko piszesz w naszym dziale. Dlaczego właściwie?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w tym dziale hmm
może dlatego że ostatnich kilka moich wierszy w tamtym dziale zniknęło po jednym dniu ze strony głównej a jak wiemy rzadko kto zagląda na poprzednie strony by cokolwiek przeczytać, nie mówiąc już o komentowaniu

dzięki za odwiedziny
pozdrawiam
Opublikowano

Udane toto jest ;)
Nie rozczytałem do końca, więc nie interpretuję, tylko kilka uwag:
- tytuł: ilu znamy jeszcze poetów o imieniu Miron?
- żarty - nienażarty; to znana zagrywka i zupełnie nie z Mironowego świata, chyba do wymiany.
Ładny neologizm na końcu.
pzdr. b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


w tym dziale hmm
może dlatego że ostatnich kilka moich wierszy w tamtym dziale zniknęło po jednym dniu ze strony głównej a jak wiemy rzadko kto zagląda na poprzednie strony by cokolwiek przeczytać, nie mówiąc już o komentowaniu Macieju, ja nie pytałam, dlaczego wkleiłeś swój wiersz w tym dziale i bynajmniej nie musisz się z tego tłumaczyć!!! Ja pytałam, dlaczego [u]tak rzadko[/u] wklejasz tutaj swoje wspaniałe wiersze? Są naprawdę bardzo dobre, więc uważam, że już od dawna nie jesteś "początkującym" poetą. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


w tym dziale hmm
może dlatego że ostatnich kilka moich wierszy w tamtym dziale zniknęło po jednym dniu ze strony głównej a jak wiemy rzadko kto zagląda na poprzednie strony by cokolwiek przeczytać, nie mówiąc już o komentowaniu Macieju, ja nie pytałam, dlaczego wkleiłeś swój wiersz w tym dziale i bynajmniej nie musisz się z tego tłumaczyć!!! Ja pytałam, dlaczego [u]tak rzadko[/u] wklejasz tutaj swoje wspaniałe wiersze? Są naprawdę bardzo dobre, więc uważam, że już od dawna nie jesteś "początkującym" poetą. :-)


a ja myślę że nadal mój poziom jest na etapie tamtego działu
ale dzięki za miłe słowa
pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zarówno w tamtym dziale, jak i w tym, zdarzają się zarówno wiersze doskonałe, dobre, przeciętne, jak i grafomańskie. Tyle tylko, że tu krytyka jest bardziej bezpardonowa, ale za to wiersze dłużej utrzymują się na pierwszej stronie.
Natomiast kto jak kto, ale Ty na pewno jesteś wystarczająco "dojrzałym" Poetą, żeby publikować się tutaj bez wyrzutów sumienia i wątpliwości.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zarówno w tamtym dziale, jak i w tym, zdarzają się zarówno wiersze doskonałe, dobre, przeciętne, jak i grafomańskie. Tyle tylko, że tu krytyka jest bardziej bezpardonowa, ale za to wiersze dłużej utrzymują się na pierwszej stronie.
Natomiast kto jak kto, ale Ty na pewno jesteś wystarczająco "dojrzałym" Poetą, żeby publikować się tutaj bez wyrzutów sumienia i wątpliwości.
Pozdrawiam.


przemyślę to przy następnych publikacjach
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...