Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie pamiętam kiedy urodziło się pierwsze
ani czy drugie powstało z niego czy
ulepiłem je tymi samymi rękami

pewne jest że wraz z pierwszym tchem
zaczęły się mnożyć
dzika kopulacja wszystkie ze wszystkimi
każde z każdym i na wszystkie sposoby

oblazły mnie i wchłonęły - zdradziły
stwórcę któremu miały służyć

proklamowały niepodległość i republikę fałszu
zgnilizny i ułudy
opanowane uszy oczy i myśli przestały służyć realności

nie pamiętam czy najpierw skłamałem
czy może najpierw uwierzyłem w to kłamstwo
wypadłem sobie z rąk, straciłem kształt i ostrość

otworzyłem usta po raz ostatni
żeby zapytać czy uratujesz mój świat

tylko cię zarzygałem

Opublikowano

kiedyś tam napisałem, hi
----------------------------
* * *

było to w raju
chłopiec o imieniu Bóg
ulepił dwoje ludzików,
nazwał je - Adam i Ewa,
a kiedy zabawki znudziły
malca
odrzucił je na ziemię... cdn..
-----------------------------
no i się zastanawiam czy to
powtórka czy CDN? a może
przywidzenie?

z ukłonikiem i pozdrówką MN

Opublikowano

wiem, wiem - że z tymi wątkami kreacjonistycznymi strasznie banalne, ale tak jakos wyszlo, a na razie nie mam siły poprawiac
a jutro juz bym tego nie wrzucił (jak wszystkich pozostałych)

Opublikowano

No coś w tym wierszu jest, nie wiem co, może pozytywnie monotonny tok wypowiedzi - trzymający jednolity poziom, ale za dużo narracji, trochę jak w "dwukropku", narracja z perspektywy Boga chyba nie do końca trafiona - w takim kontekście, mam wrażenie, że peel lepiej sie sprawdza jako ktos niedoprecyzowany. Zastanawia mnie zaproponowany przez Ciebie podział na strofy i podział na wersy (szczególnie w drugiej) - powiedz szczerze - podział przemyślany?
Niektóre miejsca niestety mocno rażą (np. zupełnie niepotrzebne powtórzenie: dzika kopulacja wszystkie ze wszystkimi
każde z każdym i na wszystkie sposoby) - cały wiersz nieco przegadany (bo, jak pisałem, za dużo narracji - im więcej słów tym w bardziej widoczny sposób mogą wyleźć braki warsztatu).
Za duża ilośc słów powoduje też "ślizganie się", lekkie frazesy - "oblazły mnie i wchłonęły " (mogę się mylić, ale chciałbym wiedzieć co to znaczy). Na mnie robi wrażenie okrąglutkich zwrotów.
"otworzyłem usta po raz ostatni" - ten wers ciekawie może korespondować z zakończeniem - zaskakującym - czyli jednak nie odezwaniem się, ale "zarzygałem" w poincie dla mnie zupełnie niecelne.

Reasumując - dobry szkic, ale do kompletnej obróbki.


pozdrawiam
w pas ukłony


wg

Opublikowano

Podoba mi się. Nasza zmysłowość i cielesność zaciera prawdę - tę ponadmaterialną, absolutną - powoduje, że żyjemy złudzeniami i sami siebie okłamujemy. I nawet nie jest możliwe "prawdziwsze" życie. Czy dobrze Cię rozumiem? W każdym razie tak to odebrałam i tak mi się podoba ten wiersz.

Opublikowano

nasze kłamstwa, nasze kolejne kompromisy sprawiają że nie jestesmy ani "sobą" ani autentyczni ani nawet nawet ludzcy
w koncu nie potrafimy nic niż tylko dalej bronić sie przed myślą że przegraliśmy, że nia ma czegoś takiego jak "ja" - jest tylko śmiesznie zdeformowany obraz potworka którego stworzyliśmy

/to tylko kawałek, całośc jest oczywiscie o miłości :) /

Opublikowano

witam :)

słowa, słowa, słowa, potok słów i kreacja świata (w nas i wokół)
nie można się już z tego wyplątać, lepiej nie zauważać, postrzegać jako rzeczywiste (może tylko kłamstwo - wyższy stopień kreacji - ograniczać). zresztą życie, miłość to jedno wielkie imagination. :)
co do samego tekstu, napisany przejrzyście, chyba zrozumiale, tytuł mnie zauroczył, końcówka nie (zbyt pretensjonalna).

nie pamiętam czy najpierw skłamałem
czy może najpierw uwierzyłem w to kłamstwo


paradoksalnie kolejność ma znaczenie :)

i jeszcze dobry ten fragment o tym że (słowa - tak?) oblazły mnie i wchłonęły - zdradziły.

reasumując, zatrzymał, ale czekam na więcej.

pozdr. a

Opublikowano

Całość mi się podoba. Ale zgadzam się z przedmówcami, że zakończenie (choć niewątpliwie zaskakujące) jest pretensjonalne, szokujące i samo ono (ostatni wers) mi się nie podoba. Uważam, że nie pasuje do całości.

Jednak - całość na plus. :)

Pozdrawiam, R.

Opublikowano

pointę można by zmienić
jest mu kilka kobinacji
ale spodobał mi się ten pański "urzędowy" język w wierszu
utwór ma coś w sobie

podoba mi się że w utworze podmiot liryczny wprost nie zwraca się jakby do nikogo, to "chytry" pomysłowy zabieg, na plus

ładnie
pozdr.

Opublikowano

pointę można by zmienić
jest mu kilka kobinacji
ale spodobał mi się ten pański "urzędowy" język w wierszu
utwór ma coś w sobie

podoba mi się że w utworze podmiot liryczny wprost nie zwraca się jakby do nikogo, to "chytry" pomysłowy zabieg, na plus

ładnie
pozdr.

Opublikowano

pointę można by zmienić
jest mu kilka kobinacji
ale spodobał mi się ten pański "urzędowy" język w wierszu
utwór ma coś w sobie

podoba mi się że w utworze podmiot liryczny wprost nie zwraca się jakby do nikogo, to "chytry" pomysłowy zabieg, na plus

ładnie
pozdr.

Opublikowano

pointę można by zmienić
jest mu kilka kobinacji
ale spodobał mi się ten pański "urzędowy" język w wierszu
utwór ma coś w sobie

podoba mi się że w utworze podmiot liryczny wprost nie zwraca się jakby do nikogo, to "chytry" pomysłowy zabieg, na plus

ładnie
pozdr.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to jednorazowy wybryk (jakoś w tych okilcach stuknie mi 3rocznica z orgiem - a ja znowu z problemami - jakies fatum normalnie :)
ale wiecej tforków na razie nie planuje :)

uściski :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ten tekst jest już własnością "publiczną", więc zabrania się stanowczo :)

a a propos poprzedniego: jakiej natury te problemy ? :D

pozdr. a
Opublikowano

te same co 4 lata temu - kobiety :) - mam poczucie że sie nie rozwijam :(
kurde - siatkarze zdobywaja vicemistrzstwo świata, pilkarze wygrywaja z portugalią, a ja jak sie zafiksował tak ciągle za laskami sie uganiam :/
żeby chociaż trafić na jakąś nienormalną coby ze mną wytrzymała, ale ni widu ni słychu :/ ;)
żart - tak naprawde to chodzi o to co w tekscie - nie mam pewności swoich uczuć - zdarza mi sie cos takiego czasami i strasznie dołuje :/ :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



trafiasz na normalne? oj to zazdroszcze, bo ja to bym chciała w końcu normalnego faceta spotkać :D (oczywiście nie twierdzę, że takowy by ze mną wytrzymał:))

hmm...jesień w takiej postaci nie zwiększa mojej melancholii, poczekajny na śnieg, wtedy to dopiero będzie jazda. ale zresztą co ja z Tobą będę gadać, jak moich koleżanek na ulicy nie poznajesz :D

uściski :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...