Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Limit dla działu "Poezja" - forum


Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 51
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Myślę że limit 72h (conajmniej taki) bardzo by się przydał i uzdrowił nieco różne patologie.

Prosiłbym moderatora/admina o argumentacje swojej decyzji.

Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

i w końcu byłby czas na dokładne analizowanie wierszy innych

to by było lekarstwo na grafomanie, bo jak by się już jakiś dyletant pojawił i przykładowo otrzymałby 20negatywnych komentów to by może przed następną publikacją pomyślał dwa razy

limit 72 jak znalazł

Opublikowano

Również jestem za limitem 72-godzinnym. Uważam, ze tego typu decyzjie admin nie powinien podejmować samodzielnie, lecz konsultować je ze straszyzną Org-ową. Niekonsekwentne było tez stwierdzenie, ze limit się zmniejszył gdy przez tą niezrozumiałą decyzję faktycznie się zwiększył. Pozdrawiam Leszek

Opublikowano

nie będę oryginalna- 24 godziny to o wiele za mało,
jestem za wprowadzeniem dużego limitu-4-5 dób byłoby ok.
no bo nóstwo jest autorów, którzy jeszcze dobrze nie skończą pisać wersza a już wrzucają go na forum. większy limit pozdoliłby się takim osobom zastanowić nad własnym tekstem.

Opublikowano

Co to za limit?! 24 h?! Słownie: dwadzieścia cztery godziny?!
Równie dobrze można ustalić 12 godzin, większość ludzi część doby przesypia. :)
A co tam! Sześć godzin! Część ludzi pracuje, więc nie będzie publikować 'dużo'.

Tylko gdzie ten czas na czytanie?

Opublikowano

Zupełnie nie rozumiem postawy administracji.

12 niezależnych osób poprosiło o ustanowienie 72 godzinnego limitu na wiersz i nikt z szefostwa ani pół słówkiem się do tego nie odniosł.
Nie rościmy sobie prawa do nieomylności, może jesteśmy w błędzie i limit 24/h jest lepszy.
Jeśli tak jest, to czekamy na rzeczowe argumenty na tę teze.
My takie argumenty przedstawiliśmy (popierające naszą koncepcje).

Z poważaniem i oczekując poważnego potraktowania
Coolt

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Fajnie, że porównujesz Polskę do Węgier i Słowacji, szkoda tylko, że nie do ludzi, którzy tu naprawdę żyją. Bo widzisz – ten wiersz nie jest raportem ekonomicznym ani zestawieniem statystyk PKB. To nie tekst o fabrykach, tylko o ludziach, którzy tych fabryk nigdy nie zobaczyli na oczy. Bo nie każdy ma willę, fotowoltaikę i plany na urlop w Toskanii. Piszesz, że "nigdy nie było lepiej". Z perspektywy kogo? Może Twojej? Gratuluję. Ale to, że jedni siedzą przy stole, nie znaczy, że nie ma głodnych za drzwiami. I nie, to że „na Węgrzech gorzej”, nie oznacza, że mamy siedzieć cicho i dziękować za ochłapy. Czy jak sąsiadowi spłonął dom, to ja mam się cieszyć, że mnie tylko zalewają fekalia z kanalizacji. Wiersz, który komentujesz, mówi o Polsce z paragonu, z przychodni, z kolejki do zawału, nie z przemówień premiera. I to, że ktoś to zauważył i opisał – nie jest „pompowaniem złych wiadomości”, tylko oddaniem głosu tym, których nikt nie chce słuchać. A jeśli Twoim jedynym kontrargumentem jest to, że Robert Lewandowski strzela gole, to naprawdę współczuję – bo nawet Jezus z kuchennego obrazka w tym wierszu by na to spuścił wzrok. Nie pisz więc, że "jest lepiej niż było", bo dla wielu nie jest. I mają prawo o tym mówić. Bo milczenie nie rozwiązuje problemu. Ono go tylko konserwuje – jak margarynę za 12 zł.   Tym razem nie załączę tradycyjnych wyrazów na pożegnanie.  
    • @Waldemar_Talar_Talar cała miłość
    • Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.   Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy. Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną. Wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.   Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką, kule znowu świszczą.   Zamiast beztrosko grać, cieszysz się, że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.   Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj. Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym. Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas. W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic. Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.   05.02.2025 r.
    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...