Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Styczeń pozostawał obojętny. Bezbarwne, pozasłoneczne ciepło. Sekundą świetlną wierzyłam  w konstelacje północnego nieba.    Kosmiczne oczy smoka, spóźniona wiosna.? Gwiazdozbiór białego kruka  rozświetlił ciszę czerwienią.   Z prażonej kukurydzy zlizywałam sól językiem twoich ust. Mówiłeś, że śnisz.!? i porzuciłam sukienkę.   Grudniowa noc nie zasypia, śniąc sierpniowy sen. Kiedy ty kochałeś za bardzo a ja!? ja tylko bałam się śnić…             :)   wstępne podsumowanie roku ;) cdn.;)               
    • @Berenika97 , na początku chciałbym zaznaczyć, że jestem pod wrażeniem, jak szybko i sprawnie komentujesz moją twórczość. Ja to muszę się  bardzo długo zastanawiać, żeby coś o twojej twórczości napisać. Może jakimś ułatwieniem  dla ciebie jest to, że ja od dłuższego czasu piszę tutaj nowe odcinki tej samej historii? Ponieważ nie wszystko piszę w sposób przemyślany, a raczej pod wpływem intuicji, dlatego pewnych rzeczy od razu nie zauważam. Na przykład te humorystyczne walory moich opowiadań z cyklu "Przygoda mojej idealnej żony". 
    • Czasami śnił się jej, choć coraz rzadziej, może raz na dwa lata. Nawet pamięć wyblakła Zapomniała kształt ust Jego i ich nieprzytomny smak. Pamiętała za to, jak mogłaby być szczęśliwa, zamiast leżeć głową u nóg przypadkowego męża, do którego czuła odrazę, że nie chciało się nawet życzyć dobrej nocy.   A mogłoby być tak Pięknie, bo miłość była tak mocna, że za życia planowali wspólną śmierć. Tylko Jemu wybaczyłaby zdradę, tylko z Nim ukradłaby rajskie jabłko, tylko dla Niego wyrzekłaby się własnej krwi.   Oddychała antytezą, bo miłość nie dotrzymała kroku ludziom, którzy spalili się nawzajem w Niej, i skazana już była, aż po chłód jesionki, żyć na Antarktydzie sztucznych serc.
    • Rumaka tępy matoł ma młot, a my pętaka mur.   A tu mamy mamuta.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...