Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zemsta na krytyku


Rekomendowane odpowiedzi

zemszczę się dziś na krytyku
tak wiem że nie wolno
ale durnych tych przytyków
dość już mam

jak na mysz polną
zastawię pułapkę na drania

gdy w nią wpadnie durny cham
co godny jest pożałowania
to mu dupę z buta skopię
jeszcze trochę go pomęczę
potem w stawie zaś utopię
by nie krytykował więcej

cały świat mi będzie wdzięczny
w pas pokłonią się artyści
już ich nikt nie będzie dręczył
komentarzem sławy niszczył

z ram konwencji się wyłamie sztuka
złota wolność zapanuje
wszystko można będzie zbrukać
niech mi planu
ktoś pogratuluje

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Hm! skopię-utopię, zapanuje-pogratuluje, poza tym banalne męskie mam-cham, po co wypełniacz "tych" przytyków, po co wulgaryzmy, sztucznie brzmiące "zaś". Ma oryginalną treść, ale razi nierytmicznością. Jestem na nie. Pozdrawiam Lezszek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ależ ja siebie samego nie oceniam. Wiem dobrze jakie są braki tego wiersza. Nikomu nie napisałem, że jego/jej wiersz jest do bani bo ma załamania rytmu. Jeżeli tego się czepiałem, to dlatego, że rytmika unimożliwiała czytanie, albo wszystko było rytmiczne za wyjątkiem np jednego wersu.

Moje kryteria natomiast mają się nijak, do dyskusji o wierszu - ja nie dokonuję jego oceny.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Swoją opinię merytoryczną wyraziłem, i chyba trudno ją kwestionować, gdyż wiersz jest słaby. Refleksje zrodziły się po tym jak ewidentną czerń próbowałeś wybielić. Pozdrawiam :)

Dobrze niech sobie będzie słaby, ja się moge zgodzić, ale brak rytmu, to nie jest argumentacja - rozumiesz co miałem na myśli?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @BITTERSUITE ja już trochę prawdę mówiąc nie mam siły na te złote środki :))) Na początku zresztą być nawet może ten złoty środek, ale on jakoś tak dziwnie się z czasem przesuwa... również pozdrawiam :)
    • @Alicja_Wysocka Młodzieńcze zauroczenie z wątkiem poetyckim w tle. Z przyjemnością przeczytałem, za życzenia DZIĘKUJĘ i również pozdrawiam :)
    • Rozdział czternasty       - Podoba mi się twój pomysł - rzekł do cara Muhammad po złożeniu ukłonu, pojawiwszy się razem z Jezusem i Siddhartą oraz padawanami w w wielkiej komnacie tronowej Kremla. Gdzie władca, wraz ze swoimi wojskowymi doradcami, właśnie rozpoczął planowanie kampanii przeciwko Germanom. - I twoja, carze, decyzja - dodał bezpośrednio, uśmiechnąwszy się i wewnętrznie, i zewnętrznie zarazem. - Ciach! Tak oto należy postępować z wrogami. Ciała Mamie Ziemi, dusze do innego wymiaru.     - Jak widzicie, WszechMistrzowie, rozpoczynam planowanie wojny przeciw buntowniczym sąsiadom - car, wysokoświadomy, wiedział to,  co mu wiedzieć przynależy, co było zasadniczym powodem wyrażania się wprost, które to bynajmniej zaprzecza szacunkowi. - Chcę, aby ruchy wojsk były zdecydowane, a postępy szybkie. Mam przy tym wątpliwości, czy kawaleria zapewni to moim wojskom. I tylko trochę mniejsze, czy zapewnią go armaty ciągnięte przez samochody, wiozące jednocześnie żołnierzy. Samoloty w obecnej formie  też będą mało użyteczne; konieczne byłyby znacznie szybsze i bardziej zwrotne, o większym zasięgu i udźwigu bomb.    - Mam pewien pomysł - Muhammad zapoczątkował wypowiadanie swojej koncepcji. Dwaj pozostali Przewielcy milczeli, uśmiechając się od czasu do czasu, gdy ją przedstawiał.    - Aby uczynić możliwymi tak szybki rozwój sytuacji, będziemy potrzebować wynalazku, który powstanie dopiero za kilka lat: czołgu. Ale nie w kształcie wielkiego i powolnego pudła na gąsienicach z armatami w środku, ale mniejszego i szybkiego, z obrotową wieżyczką zbrojną w działo - Jezus, równolegle do słów WspółMistrza, prezentował w powietrzu wyraźne, wolno obracające się obrazy, co widzącym generałom śmiały się oczy. Konieczne będą dwa ich rodzaje: bardzo duża ilość lekkich i bardzo szybkich oraz mniejsza cięższych i wolniejszych - tu wymienił detale, jak waga, grubość pancerza, szybkość i uzbrojenie, odpowiednie dla każdego typu.    - Natomiast wspomniane przez ciebie, władco, samoloty powinny wyglądać tak - tu z kolei Siddharta przejął obrazowanie. - Lżejsze i szybsze do walki z samolotami przeciwnika oraz większych rozmiarów wolniejsze, z kilkuosobową załogą. Do niszczenia składów amunicji i innego zaopatrzenia walczących wojsk oraz dróg, linii kolejowych i mostów.     Obrazy, przedstawione przez Jezusa i Siddhartę, wyglądające jak lekki jednowieżowy 7TP i - dzisiaj, Czytelniku, powiedziałbyś średni - 8TP oraz jak zbudowane przez Polskie Zakłady Lotnicze Jastrząb, Wilk, Karaś i Łoś oraz Bizon wywołały oczywiście również carskie tak zainteresowanie, jak i zadowolenie.    - Oprócz wszystkich tych maszyn, do których zbudowania potrzebujemy projektów i fabryk, a później wyszkolonych ludzi - powiedział Michał Jeremi - konieczna będzie także odpowiednia strategia. Właściwym byłoby połączyć w równocześne marsz i walkę pieszych żołnierzy z działaniami czołgów i samolotów w powietrzu - dodał.    Siddharta spojrzał na Jezusa, Ten z kolei popatrzył na Muhammada.    - Carze, mogę pomóc twoim strategom opracować odpowiednią koncepcję - powiedział powoli, którym to słowom towarzyszył błysk w jego oku. - Ciach.... Cdn.      Voorhout, 7. Grudnia 2024     
    • po długiej krętej    i wyboistej drodze    dotarłem do miejsca  w którym serca  łączą się z niebem    i tak jak przed laty    z ustami niemal przyklejonymi do szyby    poprosiłem  o ciastko z kremem                 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...