Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czasami

wypełniam cię po brzegi

 

czasami odchodzę

na trochę

na dłużej

na zawsze

 

beze mnie jesteś

pustym domem

uschniętym badylem

podróbką Gucci

 

nie udawaj obojętności

 

może udaje ci się przetrwać

bez żebrania

bez śladu wilgoci

bez znaków na ustach

 

ale to ja jestem między światami

 

ja jestem światłem

które otula twoją ciemność

ja jestem kroplą

która gasi twoje pragnienie

ja jestem nasieniem

które buduje twoje światy

JA!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

twoja wena

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

️️️

 

Opublikowano

@piąteprzezdziesiąte

Ten wiersz to fascynująca gra władzy i zależności w relacji twórczej- można go czytać jako monolog natchnienia (weny) zwracający się do poety, ale też jako głos w bardziej osobistej, intymnej relacji.

Najbardziej poruszający jest fragment o „przetrwaniu bez żebrania" - wena jakby przyznaje, że adresat próbuje zachować godność, ale jednocześnie neguje tę autonomię.

Opublikowano

@tie-break 

Dziękukę za komentarz.

 

@Robert Witold Gorzkowski

Dziękuję za podobanie :)

 

@Christine

Dziękuję za podobanie :)

 

@hollow man

Dziękuję za przestrogę.

 

@Leszczym

Dziękuję za podobanie :)

 

@Mitylene

Dziękuję za piękny komentarz :)

 

@Waldemar_Talar_Talar

Dziękuję za podobanie :)

 

@Berenika97

Dziękuję za ciekawy komentarz :)

 

Wszystkich Państwa serdecznie pozdrawiam :)

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...