Mitylene

@agfka bywa i tak:)

Otulają mnie wspomnieniem na skraju lasu w promieniach zachodzącego słońca. Wciąż czuję ich ciepło pachnące majem ukwieconym łzami. Pocałunkiem zamykasz moje oczy w omdlewaĵącym objęciu twojego uśmiechu.

Ciekawa personifikacja ciszy, która kłuje, chce być szarpana itd. A może ona po prostu potrzebuje spokoju? Wiersz super!

Napiszę wiersz dla siebie będzie czystą postacią iluzji zamkniętą w kieliszku czerwonego wina zaklętego w zachodzącym słońcu Hiszpanii Wzniosę toast za przychylność myśli, pewną formę zdrowia i apokaliptyczną miłość niech raz jeszcze uniesie mnie w przestrzeń twojego dotyku niech się przyśni...

Otulony zaspą wspomnień wirujących płatków mrożących krew w żyłach łez monochromatycznych snów uśpionych gdzieś pod twoim bladym spojrzeniem Zasypiam jak dziewczynka z zapałkami Spójrz łąka pełna motyli tańczą walca... ....tańczą znów....

Walczę z retoryką wspomnień okruchami Twoich spojrzeń tak delikatnie pieszczących moje myśli kołysanych muzyką liryczniejacą o zmierzchu Zamykam oczy w lekkim powiewie wiatru idę wciąż do Ciebie stąpając po sperlonej łące wyciągam dłonie wierząc, że prztulisz mnie uśmiechem.

Łzy deszczu kapią złotem i mienią się w grilandach jesieni tańczącej rytmem wiatru nieposkromionego walca z subtelnością cieni. Alejami snują się szepty eteryczne i drżące ukołysane szelestem liści cichną w ramionach mgieł wraz z echem szkarłatnych wspomnień.

@Czarek Płatak hejka:) Tak wiem, rymy wyszły banalnie. Ot czasami taka wena. Pozdrawiam :)

Ciekawy, metaforyczny wiersz o ludzkiej egzystencji. Motyw pociągu i podróży, która jest tak różnorodna i nieprzewidywalna dla ludzi, budzi pewien niepokój...ale takie właśnie jest życie. Bardzo mi się podobaja Twoje refleksje przedstawione w tym wierszu!

Dotykiem szeptu malujesz moje imię w wieczornej impresji ust skroplonych malinami drżące akordy słów wciąż dopieszczają snami ukołysanego zmierzchu melodią spojrzenia w tęsknocie wzruszenia dłonie tańczą walca gdzieś spadają gwiazdy w zachwycie istnienia...

Pusta kartka a na niej blady niewyszeptany kształt słów i ciche ślady rezonujących w impresji wieczoru łez Spadam w przepaść tańczących światłocieni nasączonych kruchą wiarą i poetycką apokalipsą snów.

@Leszczym dziękuję:)

@Leszczym dzięki za mile słowa skierowane pod moim wierszem. . Właściwie to tylko marma próba uchwycenia aspektu nocy i wszystkich atrybutów z nią związanych. Pozdrawiam

Poezja z górnej półki...

@Deonix_ " czarne barwy" ogień może tylko przybrać w metaforze "wypalenia"...Pozdrawiam i dziękuję za "pochylenie się" nad moją marną próbą poetyckiego uchwycenia wizji nocy.

Do drzwi moich zapukała niespodzianie czarne barwy ognia przywdziewając dumnie chłodem pocałunku zaznaczyła ślady oddech zimnych dłoni skrystalizowała snami.

@Arsis przejmująca proza...życia...

@iwonaroma interesująca miniaturka. Ciekawe co taki kot pomyślałby o takim " przecięciu mu" drogi...Może mądrzejszy jest od ludzi i nie wierzy w takie bzdury?;)

@Asia Rukmini podoba mi się ta personifikacja lata. Czuć zapach tego rumianku zroszonego deszczem doznań...pięknie, metaforycznie i sensualnie o intymnym zbliżeniu. Piękna poezja!

@poezja.tanczy oby...życie często pisze inne scenariusze...Dzięki za czytanie.

@Rafael Marius nie inaczej;)

Powierze było gęste i mroczne od pocałunków rozkołysanych szeptem chwyciłeś moje dłonie spojrzeniem poddałam się wreszcie utoneliśmy w deszczu rozsypanych wiatrem kwiatów w omdlewających uśmiechach zapachniało latem.

@Waldemar_Talar_Talar czytam ten wiersz i muszę przyznać, że mną wstrząsnął...Niestety takie sceny z życiu mają miesce. Szczęście gdy opamiętanie "bierze górę" nad emocjami...wtedy nikomu nie dzieje się krzywda...Dobry wiersz o trudnych emocjach...

@Rafael Marius fajne wspomnienia " zamknięte" w subtelnym wierszu. Są ludzie, których się nigdy nie zapomina, czego dowodem są powyższe wersy wiersza. Pozdrawiam

@Rafael Marius hej dziękuję za refleksję. @Waldemar_Talar_Talar myślę, że nie jest łatwo je zdefiniować wierszem, przynajmniej spróbowałam , a wyszło jsk wyszło:) Pozdrawiam. @Ewelina dzięki za czytanie :) @violetta nidy osobiście nie doświadczyłam , aby milczenie było kłamstwem, ale nie można tego wykluczyć. W sumie to ciekawa teoria. Pozdrawiam.