Gra w odrzucańca

[Leszczym]

 

Pewnego razu pewna A szybciutko doszła do wniosku, że wszem i wobec jestem fałszywy, a ja chciałem tylko być miłym i pomyślnym. Tymczasem jako już przesiąknięty w stopniu nieprzeciętnym myślą poetycką mogłem dać jej tylko zamieszanie. Oraz zamyślenie nad zamieszaniem. Zresztą moje sprawy damsko – męskie to od lat jedynie dziwna gra w wymyślnego odrzucańca, zresztą przeróżnych kombinacji, konstelacji i wariacji. A jako że zerkam w różne wiersze wiem już doskonale, że nie tylko ja gram w tego rodzaju grę i że jest to dość powszechna gra w narodzie i nawet i na tę okoliczność wcale nie kłamię.

 

Warszawa – Stegny, 26.12.2025r.

Edytowane 10 godzin temu przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

[Christine]

@Leszczym

Masz rację, to bardzo modna gra. 

Tylko czasami źle się kończy dla jednego z graczy. Pozdrawiam. 

[Leszczym]

@Christine Owszem tak, z pewnością tak jest. Niestety, ale trzeba mieć świadomość, że real jest bardzo brutalny, a o akceptację bardzo ciężko. Pozdrawiam.

[Marek.zak1]

Wrażliwiec o poetyckim usposobieniu nigdy nie miał lekko. Nie wiem, czy to dobre pocieszenie, ale innego nie mam. Pozdrawiam. 

[Leszczym]

@Marek.zak1 Firmowi mają dużo łatwiej a zwłaszcza wtedy gdy skombinują chawirę. I to akurat jest fakt jak w mordę dał. W dodatku wiek i dojrzałość wręcz utrudniają wiele spraw, a nie ułatwiają. I to też jest mega fakt. 

[Rafael Marius]

@Leszczym
Zabawne.

Dystans do samego siebie z humorem zawsze się przyda, a gra w życie powinna być najśmieszniejsza z możliwych.