Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Mauzoleum przyszłości 

 

nagły, złowieszczy, przytłumiony krzyk 
w mimicznym szepcie przygasłych żyć 
zawieszony w rytm muzealnych ścian 
oczami zwiedzających pulsuje wciąż 
piekielny żar

 

nie - nie, to tylko cienie 
straszące nieposłuszne dzieci 
zamiast cukierka pejcz obosieczny
na wylot spopielone modlitwy, dymiące 
w skrzydłach aniołów 

 

czas znieruchomiał w spazmie 
bez kształtów, w goryczy bólu 
zwiędłego zmartwychwstania
i w szczypiącej nadziei 

-  będzie lepiej

 

Edytowane przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Wiesław J.K.

 

Wiesławie.

 

Twój wiersz  to intensywna, mroczna refleksja nad zachowaniem przeszłego cierpienia w teraźniejszości i nad gorzką naturą ludzkiej nadziei.

pesymistyczna wizja cywilizacji, w której trauma jest konserwowana, a duchowość umiera, pozostawiając człowieka w bezczasowym cierpieniu, którego jedyną ucieczką jest niewielka, bolesna, ale niezniszczalna iskra nadziei.

 

 

wiersz z głębią filozoficzną.

 

intensywny i mroczny.

 

świetny !!!

Opublikowano

Opowiadania @Simon Tracy były inspiracją do napisania tego wiersza. Ukłony w jego stronę. Dziękuję!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Waldemar_Talar_Talar Dziekuje Waldemarze z pozdrowieniami. :)

@Migrena Dziekuje Jacku za komentarz. Pozdrawiam :)

@huzarc Pozostaje tylko nadzieja, że rzeczywistość pójdzie innymi ścieżkami, bardziej pozytywnymi. Dziękuję i pozdrawiam. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...