próg

[Czarek Płatak]

próg 

 

jeszcze widzę jak biegnie 

zamyka pochód wszyscy 

już po drugiej stronie jednak 

zastyga o krok wyciągając dłoń 

w tamtym kierunku całe jego 

znikanie będzie już takie 

 

jeszcze się potyka o rachunek

za raj przywiera zwierzęciem

bada przed sobą z pyskiem 

i brzuchem przy ziemi obejmuje 

ją tuli zasypia budzi z nadzieją 

załamać się załamać się tak 

żeby się złamać na zawsze

 

 

 

 

 

[huzarc]

@Czarek Płatak Znakomite wyczucie formy. Nie słowa tworzą znaczenie, ale przestrzeń i napięcie między nimi. Ciche, uczciwe i bardzo prawdziwe opowiadanie o przemijaniu.

[wierszyki]

Troszkę jak o wygnaniu z Raju, bardzo duchowo, transcendentnie że tak powiem, całościowo.

Co to za życie, które nas nigdy nie złamie, jak inaczej możemy stać się w czymkolwiek lepsi. Oczywiście, łatwo tylko powiedzieć.

Pozdrawiam :-)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - mądry wiersz - kupuje w całości -

                                                                          Pzdr.