Gdzie Gaśnie Dziecięcy Śmiech.

[Migrena]

 

 

Pod murami szpitali
cisza jest gęstsza niż krzyk.
Powietrze pachnie kroplówką i strachem,
a ludzie czekają na cud,
którego nie ma w kasie,
nie ma w kolejce,
nie ma w oczach lekarzy,
którzy już przestali marzyć o ratunku.

Wiatr przewraca kartki skierowań,
jakby czytał nekrologi przyszłości.
Dzieci gasną na białych oczach nowotworów,
a śmierć ma twarz anioła w masce chirurga.
Brak pieniędzy waży więcej niż życie.
Ich śmiech kona w korytarzach,
jak płomień świecy w przeciągu -
i nikt nie zdąży przyłożyć dłoni,
bo dłoń kosztuje.

Serca biją w rytm numerków,
ekrany liczą tętno zamiast nadziei,
a człowiek rozpływa się w systemie
jak sól w formalinie.

Kto policzy łzy,
których nie ma komu wycierać ?
Kto opłacze ludzi,
co umierają, zanim zdążą wejść ?

Pod drzwiami szpitali zostaje tylko cisza -
zimna jak stal szpitalnych łóżek,
martwa jak modlitwa,
która nie znalazła adresata.

 

 

 

[Annna2]

@Migrena  przed chwilą widziałam reportaż, że rodzice dzieci chorych zbierają na tomograf,

potrzebny przy operacji kręgosłupa.

To jest dramat, nic więcej nie umiem napisać.

Mój Tata dziś znów miał atak, i do szpitala nie wezmą, bo nie.

To jest dramat

Piękny wiersz

[violetta]

Wszystko tyle kosztuje, to powinno być za darmo, lekarze zarabiają miliony, po co im tyle.

[huzarc]

@Migrena Poezja zaangażowana, bliska temu co boleśnie aktualne. Systemy się sypią, nie tylko zdrowia, ale gdy polityka staje się funkcją zemsty, a nie wizji, jest tylko restauracją resentymentu i konserwacją wygodnej patologii inaczej być nie może. Nam pozostaje emocjonalny lament - zaangażowany społecznie, oparty na bezpośredniej ekspresji żalu, buntu i bezsilności wobec choroby, śmierci i niewydolności systemu ochrony zdrowia.  Erozja trwa, na wielu obszarach, choć ochrona zdrowia bliska przeciętnemu doświadczeniu razi odhumanizowanym podejściem do ludzkich spraw i rozjazdem statystyki z namacalnością problemów. 

[tetu]

Wzruszający. 

[Migrena]

@Annna2

 

Aniu.

współczuję Tacie i Tobie.

 

niech to diabli wezmą.

 

i podobno dobrze to już było.

 

rośnie we mnie przekonanie, że do redukcji ludzi nie będzie potrzebna wojna.

 

dziękuję Aniu.