Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

najlepiej dotknij. ciało pamięta
strukturę dłoni; cichy puls 
i migotanie pierścionków, 
kiedy wyciągałeś rękę 

 

na zgodę. było wtedy intymnie,
księżyc przyświecał słowom i noc
zapadła w pamięć. 

 

nie możesz od tego uciec,
dlatego rób co kochasz!
dotknij; słowa mienią się bielą,

 

nim zakopiemy nas w śniegu
poproszę cię więcej. w twoim języku 
jestem burzą — 

 

sprawdź czy jestem...

 

 

Opublikowano

Bardzo przemawia do mnie opisany w tym wierszu obraz czułego przekraczania granic.

Niepewność w finale i potrzeba sprawdzania, jak głęboka i znacząca jest wzajemna więź - ujmuje nieskrępowaną szczerością.

Wydaje mi się, że wszystkie środki wyrazu mają za zadanie odzwierciedlać łagodną ufność i gotowość na wzajemne odkrywanie siebie - kobiety i mężczyzny.

Przy czym dotyk, fizyczna bliskość, są zaprezentowane jako ważniejsze od słów, które emanują chłodem i bardziej dzielą, niż łączą.

Metafora burzy niesie bogatą symbolikę, i, co więcej, silne emocje. Mimo wszystko z każdej linijki promieniuje szlachetny spokój.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...