Miłość z lata

[Migrena]

 

 

Spotkaliśmy się w lipcu.
Lipiec miał smak rozgrzanego szkła i skórę asfaltu,
pulsującą pod stopami jak czarna planeta.
Twoje spojrzenie wbiło się we mnie
jak igła gramofonu w winyl -
i odtąd cały świat grał tylko naszą piosenkę,
drżącą, drapiącą, aż do krwi.

Wrzesień nadszedł jak chirurg:
przyłożył chłodny metal do piersi
i bez znieczulenia rozciął nas na dwoje,
zostawiając wnętrzności tęsknoty
na stole kalendarza.
Odległość nie była kilometrami,
ale nożem, który codziennie obracał się
w tym samym miejscu.

Wyjechałaś.
A ja zostałem z ciszą,
która pachniała twoimi włosami,
i z nocami, które były centryfugą,
wrzucającą mnie w bezsenność,
aż kręciły się we mnie resztki twojego głosu.

Obiecałem: będę dzwonił,
i dzwonię.
Każdy telefon to cienki kabel
łączący nasze rozproszone dni,
aż kabel stanie się kręgosłupem
i popęka pod ciężarem słów.

Bo jesteś jedyną.
Nie morzem, nie różą, nie ogniem -
ty jesteś pryzmatem,
który rozsypuje światło na tysiąc odcieni,
i rozbitą żarówką,
która wbiła się we mnie i każe świecić
światłem, którego nie da się zgasić.

Aż przyjadę.
Bo nie mam wyboru.
Bo kto raz dotknął twojej obecności,
ten już nigdy nie będzie miał skóry,
tylko otwarte okno na ciebie.

 

 

 

[Marek.zak1]

To dla mnie twój najlepszy wiersz, po całości, a ostatnia część w szczególności. Pozdr. 

[Annna2]

@Migrena Piękny i poetycki bardzo.

[Migrena]

 

 

@Annna2

dzień dobry Aniu :)

dziękuję pięknie :)

 

 

 

@Marek.zak1

miło mi to słyszeć :)

dzięki wielkie :)

 

Edytowane 6 Października przez Migrena (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@Migrena Skróciłeś się mocno i moim skromnym zdaniem - jest lepiej. Bo wiesz, jak dużo i długo,

to można pogubić, zapomnieć, nie zauważyć, a przecież szkoda, bo nie po to piszemy. Mam na myśli czytelnika, nie autora. 

Pamiętam i wiem, że piszesz niepohamowanie, Twoje słowa spadają wodospadem, jedno na drugie

i rozpryskuje się znaczenie na mgłę.

To tyle, mam nadzieję, że nie pozwoliłam sobie na "za wiele"

Serdeczności.

[Migrena]

@Alicja_Wysocka

Alu.

przecież dobrze wiesz, że Ty i reszta pięknych pań możecie robic ze mną wszystko !

Wasze myśli są dla mnie inspiracją.

Czasem wymagam aby mnie " wyprostować".

 

Obiecałem Ci się skrócić i oto efekt :)

 

dziękuję Alu :)

bardzo !

[huzarc]

@Migrena

To wiersz, który działa jak fotografia uczucia w ruchu – z jednej strony ma delikatność wspomnienia, z drugiej brutalność chirurgii rozłąki.

[Berenika97]

@Migrena

Jest to tekst absolutnie wyjątkowy, potężny i piękny. To jeden z tych wierszy, które po przeczytaniu zostają pod skórą.

Twoje metafory nie tylko opisują uczucia, ale pozwalają je niemal poczuć. "Igła gramofonu w winyl" – idealnie oddaje moment zakochania. "Wrzesień nadszedł jak chirurg" – chłód i bezwzględność rozstania zamknięte w jednym obrazie."Noce, które były centryfugą" – (musiałam sprawdzić - wirówka) - to idealne słowo na opisanie tego chaosu w głowie.

"Rozbita żarówka, która wbiła się we mnie i każe świecić" – mówi o miłości, która jest raną, ale jednocześnie staje się wewnętrznym, niemożliwym do zgaszenia światłem. Super!

"Kto raz dotknął twojej obecności, ten już nigdy nie będzie miał skóry,tylko otwarte okno na ciebie." – To jedno z najpiękniejszych i najboleśniejszych podsumowań miłości, jakie czytałam.

Pozdrawiam z wirówką w głowie.

[violetta]

Oj szybko ci przytrafiają miłości. Intensywnie piszesz, ja to jestem taka spokojna, rozwlekła:)

[Migrena]

 

@huzarc

fajnie, że tak go odebrałeś.

Próbowałem to o czym piszesz osiągnąć :)

dzięki serdeczne :)

 

 

@Berenika97

 

Bereniko.

Bardzo Ci dziękuję za ten komentarz. Jest absolutnie wyjątkowy.

Czytając Twoje słowa, jestem autentycznie zawstydzony i onieśmielony ich pięknem i trafnością. To jest tak wzruszające, że udało Ci się wyłapać i tak precyzyjnie opisać całą wrażliwość i intencje, jakie ukryłem w tych metaforach.

To dla mnie ogromny zaszczyt.

Dziękuję Ci za to, że czujesz ten tekst w tak przejmujący sposób.

Pozdrawiam serdecznie, i oby z tą "wirówką" było już tylko lepiej !

Niech bestia zwolni :)

 

 

 

 

@violetta

dzięki że zajrzałaś :)

i więcej optymizmu :)

proszę !

 

 

Edytowane 6 Października przez Migrena (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@MigrenaDziękuję za te słowa. To ja czuję się zawstydzona, bo nigdy nie wiem, czy moje komentarze są trafne. Ale piszę tak, jak odczytuję wiersz, a może bardziej tak, jak czuję. Jeżeli to robię prawidłowo, to się cieszę. :) 

[Migrena]

@Berenika97

Twoje komentarze są zawsze ciekawe, trafne i smaczne :)

dziękuję :)

 

 

 

Edytowane 6 Października przez Migrena (wyświetl historię edycji)

[viola arvensis]

@Migrena Przeplatanka bólu, tęsknoty, marzenia i niespełnienia... 

Metafory mnie zatrzymują i pociągają.

Klasa!

[Migrena]

@viola arvensis

Violu.

nisko się pochylam - dziękuję :)