Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@janofor... wiersz podoba mi się, bowiem.. pomagać trzeba, należy... tym bardziej, gdy pożoga wojenna.

Temat złożony i drażliwy... jest także drugie denko... które trochę boli. Nie rozwijam tematu.

Na koniec dodam.. tylko (s)pokój.. każda wojna niesie wielkie tragedie, o czym politycy niby zapominają.

Opublikowano

@janofor

A kiedy kości moich przodków 
pobłogosławione przez sąsiadów 
widłami siekierami i Bóg wie czym jeszcze
gdzieś pod darniami ugorów
proszą o godny pochówek 
(minimum wdzięczności za okazaną pomoc)
i kiedy ukraińscy oligarchowie 
wykupują polskie firmy
mówię 
Ja Pas...
Przypominam, że niezmiennie graniczymy z Rosją (Królewiec i na swój sposób -  Białoruś)


"Jesteśmy u siebie, we własnej Ojczyźnie. Mamy więc prawo w swojej Ojczyźnie czuć się swobodnie. Mamy prawo czuć się jak u siebie w domu. Tutaj na ziemi polskiej, my jesteśmy gospodarzami. Do nas należy decydować o takim czy innym kierunku naszego życia i bytowania. Od tego bowiem zależy suwerenność narodu".

 

Przepraszam,ale nie mogłem przejść obok.

Pozdrawiam. 

Opublikowano

pomagać=dawać wszystko, bezrefleksyjnie??

 

kierować się sercem - piękna dewiza życia

ale czy Państwo ma działać romantycznie??

 

jak dla mnie sprawa oczywista:

 daliśmy więcej niż ktokolwiek

- teraz Żądają -- jakby się należało

 

przeszłość zakłamać, nie przyznać - to mało:

tych, którzy dopuszczali się nieludzkich okrucieństw

(poniżej zwierzęcych!)

 

bohaterami u siebie wołają!

 

jeżeli sprawy naszego narodu stawiamy wyraźniej 

najszybciej grożą nam wizją swojej wojny

podczas gdy sami...walczą? bogato się u nas urządzają_

 

czy Polak ma na to wciąż patrzeć 

pokornie??

+

we własnym kraju

czy ma być gościem, czy gospodarzem?

Opublikowano

@janofor Piszę pod Twoimi słowami, ale to komentarz ogólny. To moje dylematy.

Czy młodzi Polacy mają też żyć w niepokoju? Czy aktualna geopolityka jest aż tak nieważna, by ignorować obecne zagrożenie w imię nierozliczonych zbrodni sprzed 80 -lat? Czy czasami nie wspieramy agresora - Rosji,  która może jeszcze zagrozić naszej niezależności i to w różny sposób. Już teraz agentura rosyjska w Polsce ma się nieźle, agenci wpływu wykorzystują historyczne "anse", by poróżnić dwa słabsze państwa w imię zasady: "dziel i rządź". Moje widzenie tej sytuacji najlepiej odzwierciedla ten redaktor i jego felieton. Jeżeli ktoś jest zainteresowany tematem, to na pewno znajdzie w nim treści do zastanowienia się. Pozdrawiam wszystkich. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


 

Opublikowano

@Berenika97  Bardzo ciekawa i istotna myśl. Dbanie o innych to w tym przypadku dbanie o siebie i w pewnym sensie ta idea jest uzasadniona jako pragmatyczna, więc słuszna z perspektywy kraju. Jednak wciąż uważam, że państwowością (matką społeczeństwa, a tym samym nas wszystkich) powinno się kierować zarówno w sposób pragmatyczny, jak i z wysuniętą anteną emocjonalności, która zbierałaby uczucia społeczne, a rządzący by je w przeplatali i uwzględniali  w trakcie podejmowania swoich "mądrych politycznie" decyzji.

 

Niemniej człowiek jest człowiekiem, między innymi dlatego, że potrafi wybaczać. A takie wybaczenie to koniec roli ofiary, a tym samym rozwój (wspierany przez powyższy system) - przynajmniej w perspektywie jednostki. To także szansa na partnerską relację z naszymi sąsiadami - wszak wciąż uważamy się przez Niemców, Rosja, Ukraińców, skrzywdzeni.

 

Pozdrawiam

J

Opublikowano

@janofor

Twoja odpowiedź - komentarz jest przepisem na zdrową i silną tożsamość narodową, która potrafi pogodzić pamięć z przyszłością.

Zgadzam się w stu procentach. Państwo i społeczeństwo to bardzo złożony organizm.

"Antena emocjonalności" to jest klucz do zrozumienia, dlaczego czysty, zimny pragmatyzm w polityce historycznej jest nieskuteczny a nawet szkodliwy. Rząd, który ignoruje zbiorowe emocje, poczucie krzywdy czy potrzebę pamięci, traci zaufanie społeczne. Poczucie krzywdy związane z historią - tak jak rzeź wołyńska jest realnym czynnikiem kształtującym postawy społeczne i politykę. Mądrzy przywódcy nie udają, że tego nie ma, ale potrafią te emocje nazwać, uszanować i włączyć w proces decyzyjny.

"Koniec roli ofiary" – czyli siła, która płynie z wybaczenia. Jak słusznie zauważasz, wieczne trwanie w poczuciu bycia skrzywdzonym przez Niemców, Rosjan czy Ukraińców jest paraliżujące. Ofiara jest bierna, jej tożsamość definiuje krzywda, a jej działania są reakcją na przeszłość. To mentalne więzienie, które blokuje rozwój. Wybaczenie nie oznacza zapomnienia ani usprawiedliwienia zła. Jest to świadoma decyzja o odebraniu przeszłości władzy nad teraźniejszością i przyszłością. To powiedzenie: "Pamiętamy, co się stało, ale nie pozwolimy, by to definiowało nas na zawsze". To koniec roli ofiary, a początek roli partnera. A prawdziwe partnerstwo jest możliwe tylko między równymi sobie podmiotami. Dopóki jedna strona postrzega drugą głównie przez pryzmat dawnych krzywd, a siebie jako ofiarę, relacja ta nigdy nie będzie zdrowa.

Twoja refleksja idealnie pokazuje, że te dwie postawy muszą się uzupełniać.

To tylko moje zdanie, szanuję inne postrzeganie tej kwestii.


 

Opublikowano

@janofor Za czasów komuny, lata 60 i 70 ubiegłego stulecia, nie uczono w szkołach o Katyniu i Wołyniu. Osobiście dowiedziałem się o tych polskich tragediach będąc już na antypodach w późniejszych latach.
Uważam, że takie rzeczy powinno się zawsze pamiętać i uczyć o tym w szkołach, aby młode pokolenia znały prawdziwą historię swojego kraju.
Ukraińcy, NIemcy i Rosjanie to narody, które najwięcej krzywdy  wyrządziły polskiemu narodowi i o tym nigdy nie można zapomnieć.
Zgadzam się z tym, że pamięć o tym jest ważna, lecz pamięć bez nienawiści, ponieważ nienawiść jest to kość niezgody, która nie leczy, ale rozdrapuje rany.
Chciałbym teraz oddać hołd wszystkim tamtym ofiarom bestialsko pomordowanym. Cześć i chwała ofiarom Katynia i Wołynia.

Opublikowano

@janofor

Moja opinia.

Wojna dzieje się tam i teraz.

O bestialstwie Ukaińców na Ukrainie i Powstaniu Warszawskim - nic.

O aktualnych, terytorialnych  żądaniach banderowców wobec Polski / Przemyśl/ - nic.

 

Kazda polska złotówka wydana na rzecz Ukrainy to złotówka zabrana polskiemu dziecku, jego rodzicom, jego dziadkom.

Każda złotówka to fizyczne kalectwo lub śmierc Rosjanina i Ukraińca.

 

Rosja tę wojnę wygra !!!!

Nie ma innej opcji.

Rosyjskie siły strategiczne przeznaczone na wojnę z NATO nie zostały naruszone.

Armia Rosyjska udostępnia jedynie mniej niz 1 procent swoich zasobów na wojne na Ukrainie. Są to głównie dane wywiadowcze i logistyka.

Przewaga Rosji nad Ukrainą jest tak miażdżąca jak przewaga lwa nad królikiem.

Każdy kto myśli inaczej jest idiotą.

 

Na Ukrainie giną ludzie dla globalnej kasy. Dla szmalu.

 

Rosja nigdy nie odda Ukrainy NATO. Nigdy.

Zrozumieli to już amerykanie.

 

Każdego dnia gina tam ludzie.

Ukraina zamówiła w Niemczech 60 tysięcy protez nóg i dłoni.

 

Nie dajemy pieniędzy na głodujących ludzi.

 

Bulimy polską kasę żeby tam lała się krew.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • świat pękł jak czaszka, a z wnętrza wysypały się słowa miłosne, których nikt nie umiał poskładać. język wyzionął ducha, gdy miłość przestała go tkać – zostały tylko litery, jak popiół na wietrze, jak puste słowa wbite w papier, który płonie w próżni. Boga nie ma  wyjechał cicho ostatnim pociągiem, zabierając echo twoich słów w głuchej ciszy, nawet jego cień się zatarł, gdzie niebo pachnie kadzidłem po rozpadzie miłośći ostatnia cząstka światła, którą karmiłem oczy wczoraj - zgniotła ją twoja dłoń jak czarną gwiazdę na niebie. kiedyś byłaś świtem, teraz tylko popiołem w moich żyłach. a ja? nic – zlepek atomów w mechanicznym rytmie, który bił kiedyś w rytmie twojego serca, organizm, który oddycha bo tak się przyjęło w biologii. w głowie nicość, gdzie gwiazdy twoich słów zgasły. w sercu betonowa studnia, w której echo nie ma do kogo wrócić. ruiny wiary milczą, ruiny myśli kruszą się jak kreda, a serce szepcze szorstkim szeptem. stoję na środku wymarłego horyzontu i nie mam w sobie nawet cienia nicości, bo nicość jest czymś, a ja jestem mniej niż tym. nie ma powrotu nie ma sensu nie ma ciebie nie ma mnie tylko cisza która śpiewa pieśń rozpaczy.  
    • @Waldemar_Talar_Talar wzruszający, piekny obraz

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Berenika97:) To widać prosto na osi czasu. Narodziny - a potem Życie, Życie, Życie, Życie, Życie, Życie ...i  śmierć, która trwa sekundę , minuty, kilka godzin, najdłużej kilka dni. I co tu przeważa? :) Koany są cudne, samo życie, bo ono jest paradoksalne:) Dzięki     @Rafael Marius :) dzięki    
    • Na ludzkich kościach  skaleczyłem nogę rozrzucone  na polu mieszają się ze złomem.   Kości wystające z ziemi  stanowią zaporę którą coraz trudniej ominąć.    Ktoś rozrzucił kości  deszcz je wypłukał z ziemi  bezdomny pies jedną w pysku nosi.   Tłum ludzi z walizkami gdzieś odjechał krewni  na nich  na peronach czekają.    Modliłem się z całym ludem abyś zło cofną przyszło rankiem kiedy spałem.   Skoro Bogiem jesteś dlaczego  ludzie Cię zabili przez wieki zemsta za bogobójstwo trwa.   Nie potrzebna modlitwa nikt nie widzi pokuty tłumu skrzywdzonych  w czarnych sukniach kobiet.    Nit nie chce walczyć nikt nie będzie się modlił wystarczy mentalność człowieka zmienić.    Nikt nie czuje nienawiści  nikt nie nosi broni nikt nie zostawia ofiar.
    • @Alicja_Wysocka ten wiersz jest jak kwiat paproci wśród kwiecistych wierszy. Takie moje pierwsze skojarzenie -wyjątkowy.    Kwiaty co kwitną wśród i pomimo chłodów, są najpiekniejsze, najsilniejsze i najpiekniej pachną

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...