nie pytaj

[Berenika97]

szukasz?

 

nie

nie szukam

masz w moich oczach

niedomknięte sny

i rozmyte światło dnia

a w dłoniach

kruchość szkła i siłę,

która góry porusza,

to, czego nazwać

nie umiem

masz w spojrzeniu wszystko

czego nie uniosę sama

na brzegi pamięci

wśród miękkich piasków dawnych rozmów

i pytasz

czy śnię?

a ja wiem, że sny mnie już opuściły

 

i czekasz

 

jakby milczenie znało odpowiedź

a ja rzucam się w przestrzeń

która nie ma końca

w fale bez morza

w deszcz, co nie dotyka ziemi

idę przez drogi

których nikt nie narysował

idę przez ciebie

przez twoje źrenice

które stały się krajobrazem

kocham cię tak

jak kocha się echo -

za to, że wraca

chociaż nigdy nie było głosu

kocham cię tak

jak kocha się cień -

za to, że trwa,

chociaż nie istnieje światło

i wiem,

że nie trzeba już pytać

nie trzeba nawet czekać

bo jesteś jak

oddech.

[lena2_]

Opisujesz jakąś niezwykłą bliskość, nienazwaną a jednocześnie niezbędną:):) serdecznosci:)

[Berenika97]

@lena2_Bardzo dziękuję, dokładnie tak! Niezbędną! :)

[Annna2]

@Berenika97 zacytuję kawałek piosenki Pawła Domagały-

on też tak kocha.

Weź nie pytaj, weź się przytul
Weź tu ze mną, weź tu bądź
Weź nie młodniej
Weź się starzej
Razem ze mną idź krok w krok.

 

i tu jest miłość proszę Państwa. Prawdziwa i piękna

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - 

i wiem,

że nie trzeba już pytać

nie trzeba nawet czekać

bo jesteś jak

oddech. - pięknie - poetycko - tak lubię - 

                                                                            Pzdr.

[Migrena]

@Berenika97

Tekst to medytacja o miłości jako nieobecnej obecności.

Spojrzenie lecz nie dotyk.

Pragnienie, które karmi się cieniem i echem, a jednak staje się pełnią.

 

Bereniko.

Piękną poezję tworzysz !!!

Smakowitą !!!

[andrew]

@Berenika97 @Berenika97

...

morze rozjaśnia myśli 
gdy zbliża się nicość 

jest balsamem 
nie zasłania czasu 
daje szansę 
karmi duszę natchnienie 
jest snem i życiem

świat pełen kolorów

a on

on poziomką na torcie 

...

Pozdrawiam serdecznie

Miłego popołudnia 
 

[Alicja_Wysocka]

@Berenika97 To jest ocean - pełen tęsknoty i przejrzystości.

Najbardziej porusza mnie ten obraz miłości do echa i cienia - „za to, że wraca, chociaż nigdy nie było głosu” i „za to, że trwa, chociaż nie istnieje światło”.

To jest czysta metafizyka - kochanie czegoś, co istnieje w braku, w szczelinie, w niedopowiedzeniu. I wtedy oddech na końcu zwyczajny, a najpełniejszy.